11 ตุลาคม 2549 10:53 น.
คนดื้อ
ฝากสายลมพรมคำพร่ำคำหวาน
ปลอบดวงมานคนนั้นที่หวั่นไหว
กล่อมใจฝันวันที่ไม่มีใคร
รักห่วงใยแต่เธอเสมอมา
ความคิดถึงส่งไปถามยามอ้างว้าง
ระยะทางแสนไกลใช่ปัญหา
หวังให้เธอเป็นสุขทุกเวลา
คนปลายฟ้าคนนี้ที่มั่นคง
แม้ไม่ได้เป็นดาวสวยพราวเด่น
ไม่ได้เป็นงามสะพรั่งดั่งนางหงส์
แต่มั่นใจยิ่งนักรักยืนยง
และเพียรส่งฝากใจไว้ให้เธอ
คืนฝนดึกหัวใจไห้สะอื้น
กลัวเป็นอื่นหวั่นใจไกลจะเผลอ
สะดุ้งตื่นใจแปลบแอบละเมอ
ยังพร่ำเพ้อรักมั่นนิรันดร
คิดถึงกันบ้างไหมคนปลายฟ้า
ความห่วงหามีมากยากไถ่ถอน
ฟากฝังนี้คนปลายฟ้าคงอาทร
ฝากคำอ้อนว่าเธอจ๋าอย่าลืมกัน
หน้าส่วนตัว
1922
