22 กันยายน 2547 22:44 น.
คนคุก
ฉันขอโทษที่เมื่อก่อนฉันทำผิด
ที่ไม่คิดว่าใครรอฉันอยู่
แต่วันนี้ฉันรอใครเธอก็รู้
รอเธออยู่อยากให้เธอกลับมา
เมื่อก่อนนั้นเธอรอฉันเมินหนี
แต่วันนี้ฉันรอเธอนิ่งเฉย
ยิ้งเผ้ารอเธอยิ่งทำเฉยเมย
บอกมาเลยว่าตอนนี้เธอรอใคร
27/06/47
22 กันยายน 2547 22:43 น.
คนคุก
เธอรู้ไหมว่ามีใครรอเธออยู่
อยากให้รู้ว่าคนนั้นคือตัวฉัน
จะรอเธออยู่ตรงนี้เพื่อพบกัน
ตั้งแต่วันที่เธอห่างฉันไกล
มาบัดนี้เธอยืนอยู่ตรงหน้า
ฉันมุ่งหาเพื่อไม่ให้เธอไปไหน
แต่ตอนนี้ตัวเธอมีผู้ใด
จะเป็นใครก็ช่างฉันรักเธอ
25/06/47
22 กันยายน 2547 22:41 น.
คนคุก
แม้กายห่างแต่ใจยังชิดไกล้
ผูกกันไว้ด้วยสัญญาแต่หนหลัง
ครั้นที่เราได้อยู่ได้พบกัน
มันคือวันที่เราไม่ลืมเลือน
แม้วันผ่านเวลาเลื่อนนานแค่ไหน
แต่ดวงใจคงมั้นไม่คลาเคลื่อน
ใจผูกใจยึดมั้นไม่บิดเบือน
ยังคอยเตือนว่าเรายังมีกัน
เพื่อรอวันที่เราเจอกันไหม่
ไปด้วยใจด้วยรักด้วยผูกพัน
คนสองคนใจหนึ่งเดียวร่วมเติมฝัน
เกาะเกี่ยวกันด้วยรักและดวงใจ
แต่วันนี้กายห่างจากใจนัก
อยากรู้จักว่าเธอคิดถึงไหม
ถ้าไม่คิดรีบบอกว่ามีใคร
จะได้ไปซักทีขี้เกียจรอ
22/9/47