6 กรกฎาคม 2550 16:07 น.
คนของสายลม
มีคนเคยเปรียบเอาไว้......
ผู้หญิงเหมือนหนังสือที่ผู้ชายอยากค้นหา
ถ้าน่าสนใจมากก็อ่านตลอดเวลา
ไม่เคยละเลยจากสายตา...หัวใจ
หนังสือเก่าๆ จะดูมีคุณค่า....
เมื่อมันรู้ว่ามีคนโหยหามันแค่ไหน
ผู้หญิงทุกคนเพียงแค่ต้องการใคร
ที่จะไม่ทอดทิ้งหัวใจให้...ร้าวราน
หากฉันเป็นหนังสือบางๆ เล่มหนึ่ง
คงเป็นหนังสือธรรมดาซึ่งไม่น่าค้นหา
รอใครสักคนที่บังเอิญผ่านเข้ามา
เปิดอ่านถึงหน้าสุดท้ายจะพบว่า "จริงใจ"
5 กรกฎาคม 2550 13:52 น.
คนของสายลม
ถ้ามีการประกวด..."คนใจร้าย"
ฃิงตำแหน่งยอดชายจอมเจ้าชู้
จะลองส่งเธอเข้า...ชิงแชมป์ดู
ในบทบาทชายผู้ไม่จริงใจ
ไม่ต้องลุ้นให้เสียเวลา
เดี๋ยวคะแนนก็มารับไม่ไหว
เพราะเธอคือตัวเก็งของใคร ๆ
คุณสมบัติ "ทอดทิ้งหัวใจ" เธอได้เต็ม
4 กรกฎาคม 2550 15:12 น.
คนของสายลม
ถึงแม้เราจะเลิกกัน
ฉันยังเก็บทุกความฝันไว้ตรงนี้
ไม่ใช่เพราะฝืนทำหรอก..คนดี
แค่ยืดมั่นกับสิ่งที่มีในหัวใจ
ถึงแม้จะต้องอ้างว้าง. . .
ทุกสิ่ง....ทุกอย่างที่ยังเก็บไว้
คงพอให้หล่อเลี้ยง...หัวใจ
ให้อยู่ต่อไปได้อย่างแข็งแรง
ฉันจะจดจำทุก ทุกสิ่ง. . .
แม้ว่าความจริงมันไม่เหมือนเก่า
ทุก ๆ อย่างที่เคยผูกพันเรา
จะฝังแน่นติดราวกับ..ลมหายใจ
3 กรกฎาคม 2550 21:10 น.
คนของสายลม
ไม่ขอร้องให้เธออยู่. . .
แม้รู้ทั้งรู้ว่าต้องเหว่ว้า. . .
แต่การวอนขอให้เธอกลับมา
ก็หยุดน้ำตาไม่ได้...อยู่ดี
ฉันยังคงร้องไห้อยู่. . .
ยอมรับว่ายังต่อสู้..ไม่ไหว
ไม่ต้องห่วงนะ..คนอย่างฉันไม่ยื้อใคร
แค่ฝืนยิ้มส่งเธอไม่ได้เท่านั้นเอง
(ลองโพสต์ครั้งแรกค่ะ ผิดพลาดก็อย่าว่ากันนะคะ ^o^)
หน้าส่วนตัว
1619
