21 มีนาคม 2554 18:41 น.
คนกุลา
๐ เป็นรวงราวพราวเหลืองงามเรืองเรื่อ
เด่นดอกเหนือรายทางอย่างในฝัน
รับหน้าแล้งแต่งเรียงคลอเคียงกัน
สีหวานนั้นรอใครจะได้เยือน
๐ เด่นดอกย้อยระย้าท้าลมหนาว
แดดพร่างพราวคราวทาบอาบเสมือน
จะโอบอุ้มชุ่มหทัยให้คืนเรือน
นับปีเดือนงามขำจากลำเนา
๐ ล่วงหน้าหนาวเข้าแล้งน้ำแห้งขอด
ไม้เริ่มถอดใบแดงแห้งเหี่ยวเฉา
ดอกงามงดสดใสในฟ้าเทา
ปานบอกเล่าบ้านนายังท่าคอย
๐ คอยอยู่ด้วยหัวใจที่ไม่ท้อ
คูณหรือรอเหลืองเลื่อมให้เอื้อมสอย
เบ่งดอกบานหวานไหวในลมลอย
ที่ทะยอยแต่งแต้มแซมบรรจง
๐ จะอุ่นใจใสล้ำคำเคยสอน
ลบอาวรณ์ใจหวังงดังประสงค์
ดับอาดูรครองใจใสซื่อตรง
วันคืนวงอ้อมแขนแดนดอกคูณ
....................
คนกุลา
คิดถึงดอกคูณบานลาลมหนาว และต้อนรับ
หน้าร้อนและคราคราวที่ลูกหลานชาวบ้านทุ่ง
จากแดนอีสานที่มาทำงาน และตั้งหลักปักฐาน
ในเมืองกรุง จะคืนเรือนสู่อ้อมแขนแดนดอกคูณ
เมื่อวันสงกรานต์ เดือนเมษายนวนกลับมาอีกคราว