9 กรกฎาคม 2554 12:31 น.
คนกุลา
๐ ในท่ามกลางหว่างพงแห่งดงพร้าว
กับเรื่องราวลับหลืบให้สืบสาน
ไม่ได้ตั้งหวังจำเขียนตำนาน
พอพียงผ่านพ้นห้วงที่ล่วงไป
๐ มือไม่งอขอใครเขาได้หยัน
ทุกคืนวันวิ่งเรือหยดเหงื่อไหล
ตากแดดลมห่มฟ้าออกมาไกล
ก่อนคืนได้ดูหลังใครนั่งคอย
๐ ท้องทะเลเหว่ว้าถึงคราเปลี่ยน
บางคนเพียรพัฒนาให้ล่าถอย
เรือออกฝั่งตังเกร่อนเร่ลอย
ปลาลดน้อยเหนื่อยแรงการแย่งชิง
๐ ค่าน้ำมันพลันก็คอยรอขึ้น
เมฆทะมึนม่านฟ้าแปลกตายิ่ง
ลมฝนเอยเคยเห็นใสเย็นจริง
ให้เกรงกริ่งกลับกลายไม่คล้ายเป็น
๐ ในค่ำคืนดื่นดึกนอนปรึกษา
กับภรรยาย้ำเตือนไม่เหมือนเห็น
วันที่ฟ้า,ปลา,น้ำร้าวลำเค็ญ
ร้อนลมเร้นเลื่อนลั่นบอกผันแปร
๐ เหลือก็เพียงพวกเขาและเงาฝัน
ท่ามตะวันผันละตามกระแส
กลางเพ็ญเดือนเลือนลาครองตาแล
จะยอมแพ้ลาพ้องเพื่อนท้องเล
๐ หรือยืนสู้อยู่อย่างจนร่างดับ
แม้นล่วงลับลงนั่นไม่หันเห
ไหว้ย่านางสร้างหวังมิลังเล
กล่อมบทเห่หนหลังให้ขลังคืน.๚ะ๛
.............................คน กุลา ๙ กค. ๕๔
8 กรกฎาคม 2554 08:37 น.
คนกุลา
๐ เดือนรูปเสี้ยวเกี่ยวฟ้ากลางหน้าฝน
ดูมืดหม่นมัวหมองไม่ผ่องใส
ท่ามทางเทียวเลี้ยววนสุดจนใจ
กับหทัยทุกข์ท้อหากพอเพียง
๐ คืนกลับจากฟากโพ้นริมโคนรุ้ง
ทะเลปรุงเปลี่ยนปรับเงียบสรรพเสียง
เมื่อทิวปาล์มตามแนวเป็นแถวเรียง
สลับเคียงข้างข้างต้นยางราย
๐ มีคนเล่ากล่าวรู้แถบหมู่เกาะ
หลากชาติเลาะริมฝั่งตั้งใจหมาย
ยามเวลาคราร้อนเริ่มผ่อนคลาย
จนกลับกลายกลมกลืนน่าชื่นทรวง
๐ แต่เรื่องราวคราวใหม่ไยยากกว่า
ต่างมุ่งหน้าแย่งชิงทุกสิ่งหวง
ทรัพย์มากครันปันได้เมื่อไม่ลวง
ใช่หมายช่วงชิงชวนจนป่วนมาน
๐ เหลือเธอไว้ให้ฉันได้ฝันหา
ในเวลาผ่านไปสดใสหวาน
คืนโอกาสวาดฝันหลงวันวาน
สู่ห้วงกาลเกิดกายที่ชายเล
๐ เก็บความเก่าเล่าขานตำนานฝัน
แม้นคืนวันวุ่นหนักฟ้าหักเห
เมื่อลำนำคำหลังชาวตังเก
เริ่มลังเลริมฟ้าอันดามัน
.............................คน กุลา
กลางวสันต์
5 กรกฎาคม 2554 20:38 น.
คนกุลา
๐ เคลิ้มคำหวานผ่านแว่วจากแนวสรวง
ว่าแสนห่วงห่างไกลฤทัยฝืน
เฝ้าทนรอทอถักรักยั่งยืน
ในวันคืนคอยคำสุขย้ำจินต์
๐ ปลอบกานดาถ้าท้อมุ่งก่อหวัง
สร้างพลังครั้งเดิมเริ่มถวิล
ทุกเพลาคราประมาทพลาดพังภินท์
กลับแดนดินดุจสวรรค์น้องนั้นคอย
๐ เพื่อไปรับปรับแต่งสานแรงฝัน
ยลเรียวจันทร์จางเงาสุดเหงาหงอย
ปาดน้ำปริ่มริมแก้มหยดแต้มรอย
หยาดปรายปรอยปรางคมฤๅตรมตรอมฯ
๐ รอพี่กลับนับราตรีคลี่ดาวสวย
รื่นระรวยโรยระรินไอดินหอม
ลมรำเพยเลยล่วงพวงพะยอม
หมายเด็ดดอมไออวลเย้ายวนมาน
๐ ยังมิท้อรอนานกี่ม่านฝน
จากฟ้าหม่นมลายก็กลายหวาน
พับหนทางห่างเหินแม้นเนิ่นนาน
หุบห้วงกาลเก็บฟ้าเพื่อมาเคียง
๐ โดยแรงใดไหลหลั่งจากฝั่งฝัน
ราวคนธรรพ์ท่านหลับหยุดสรรพเสียง
ปล่อยดนตรีกวีร่ำร่ายสำเนียง
ให้เหลือเพียงพจน์พร่ำลำนำใจ
...................................
22 มิถุนายน 2554 17:58 น.
คนกุลา
๐ มากราบกรานครูกลอนสุนทรภู่
ให้ความรู้แบบอย่างที่สร้างสรรค์
เกิดกวีรจนาสารพัน
สืบวงวรรณบรรณาการเนิ่นนานมา
๐ หากมิได้มีครูเป็นผู้เริ่ม
เราสิเติมต่อตั้งก็กังขา
เหมือนบ้าใบ้คลำดะไอยรา
แล้วโพนทะนาว่ารู้เกินผู้ใด
๐ ด้วยแนวทางวางไว้ได้สืบสาน
ต่อกลกานท์เรียงลงหายสงสัย
คำสัมผัสพ้องเสียงพจน์เรียงไป
ทั้งนอก-ในคล้องจองร้อยกรองคำ
๐ กลอนนิราศ เสภานำมาขับ
เขย่ากรับรับคู่เล่นดูขำ
อีกวางวาทบาทบทให้จดจำ
เพื่อร้อยร่ำพร่ำพากย์หลายหลากกล
๐ คนรุ่นใหม่ไอทีก็มีมาก
ฝีมือหากตามตำรับไม่สับสน
แม้นเยาว์วัยใช้คำย้ำกมล
หวานระคนมายากลอนหาอ่อนตาม
๐ ถ้วนทั้งนี้เพราะหลักฐานที่ท่านตั้ง
หากระวังความนัยก็ไถ่ถาม
ค่อยแกะรอยหาเหตุสังเกตความ
ในนิยามอันท่านได้จารเจิม
๐ มากราบกรานครูกลอนสุนทรภู่
มอบความรู้แบบอย่างพอสร้างเสริม
เกิดกวีวิถีไทยให้ต่อเติม
หมายพูนเพิ่มมรดกตกทอดไป
๐ ขอตั้งจิตศรัทธาปสาทะ
ว่าข้าฯจะสืบพงศ์อย่าสงสัย
ตราบวันนี้ถึงวันอันสิ้นใจ
จักฝักใฝ่ทางสุนทรท่านสอนนำ..ฯ
..................................
คน กุลา
ในวสันต์
21 มิถุนายน 2554 01:34 น.
คนกุลา
๐ ยี่สิบเอ็ดทุกครั้ง..................วนมา
วันหนึ่งในมิถุนาฯ..................ขวบเข้า
คือวันเกิด"ราชิกา".................สมรมิ่ง แม่เฮย
ขอหมู่เทพอวยเจ้า.................ยิ่งล้ำพรเกษม..ฯ
๐ ยี่สิบเอ็ดทุกครา..................เดือนมิถุนาฯทุกปี
เป็นวันอันแสนดี...................บางคนที่จุติกาล
๐ จึ่งไคร่ประณตน้อม.............ศิระค้อมก้มกราบกราน
พระรัตนตรัยคุ้มภัยพาล.........ทั้งเทพท้าว ณ แดนใด
๐ มาพร้อมประชุมกัน...........มอบสิ่งอันประสบชัย
ทุกข์โศกวิโยคไกล.............นิรทุกข์นิราศลา
๐ จงโปรดประทานพร..........มิ่งสมร"ราชิกา"
วันเกิดที่เวียนมา..............ประสบผลให้เพิ่มพูน
๐ พรใดที่แสนเลิศ............สุดประเสริฐมาค้ำคูณ
โศกาและอาดูร.................จงละเว้นและห่างหาย
๐ สุขสันต์สโมสร................เถอะบังอรสราญกาย
เงินทองให้มากมาย...........ทั้งทรัพย์ได้จงเนืองนอง
๐ หวังจิตจงเสร็จสม...........ให้ชื่นชมแก่ชนผอง
หมายไหนขอสมปอง...........ดุจดั่งหวังตั้งใจเทอญ.ฯ
..................................
แสนคำนึง
คนกุลา
หน้าส่วนตัว
1546
