8 กุมภาพันธ์ 2555 22:39 น.
คนกรุงศรี
หรือผูกพัน กันมา เมื่อคราก่อน
จึงอาทร เธออยู่ มิรู้หาย
ถึงแรมร้าง ห่างหนอ ก็เพียงกาย
จุดมุ่งหมาย มอบหวัง กำลังใจ
หลายสิ่งอย่าง ขวางกั้น มันจำกัด
จะขืนขัด แหวกแนว ณ.แถวไหน
อยากแอบอิง ยิ่งต่าง ห่างออกไป
ก็สุดไขว่ เอื้อมคว้า เอามาเคียง
เราก็รู้ ว่าใจ นั้นใกล้ชิด
คงมีสิทธิ์ ฝันใฝ่ ใช่ว่าเสี่ยง
แต่ตัวตน ต้องหมอง เลิกมองเมียง
จริงก็เพียง ความฝัน อันอำพราง
ใจอยากจะ เอื้อมคว้า มาถนอม
แล้วฤๅพร้อม ทำได้ สุดไกลห่าง
อนาคต มองเหมือน มันเลือนลาง
คิดแล้วช่าง ปวดเจ็บ จำเก็บทน
สิ่งอยู่ใน จินต ใครจะห้าม
เป็นนิยาม ความจริง ยิ่งเหตุผล
กับความฝัน ที่ใจ ใคร่เยี่ยมยล
ไร้ตัวตน แต่ว่า ยังตราตรึง
เราพอใจ แม้เป็น เช่นเพียงฝัน
แอบสุขสันต์ เมื่อจิต หวนคิดถึง
จะอยู่ใกล้ ไกลห่าง ต่างคะนึง
สักครั้งหนึ่ง ขอฝัน เท่านั้นพอ
8 กุมภาพันธ์ 2555 22:29 น.
คนกรุงศรี
เคยหลงผิด ติดยา เมื่อครานั้น
ทุกข์อนันต์ มันสุม รุมทั่วร่าง
สิ้นชื่อเสียง เกียรติยศ หมดแนวทาง
สุดอ้างว้าง ห่างไกล ไร้คนแล
มองเห็นตัว ต้อยต่ำ ทำไฉน
ขืนปล่อยไป ไม่รอด ตลอดแน่
สุดเปล่าเปลี่ยว เดียวดาย กายอ่อนแอ
มองแก่นแท้ ของตน ก็คนจริง
เลิกไม่ได้ ชาตินี้ ยอมพลีชีพ
สังคมบีบ ทำลาย เสียหลายสิ่ง
จึงหักดิบ เอาละ เลิกประวิง
เพื่อช่วงชิง ชีวา กลับมาคืน
วันนี้ลา ยาเสพติด พิชิตได้
แต่ข้างใน ใจหมอง เราต้องฝืน
มันกลัดกลุ้ม กมล ทนกล้ำกลืน
แสนขมขื่น เพราะรัก นั้นปักใจ
รักฝังลึก นึกว่าเรา เอาอีกแล้ว
ต้องแน่แน่ว คงมั่น มิหวั่นไหว
จะตัดรัก แรมร้าง จนห่างไกล
เพื่อทรวงไม่ บอบช้ำ นองน้ำตา
จะหักดิบ อีกครา คิดว่าง่าย
แต่สุดท้าย ใจเรา เศร้านักหนา
มันแสนเข็ญ เป็นพิษ กว่าติดยา
ยากเกินกว่า ตัดได้.. หักไม่ลง
1 กุมภาพันธ์ 2555 23:25 น.
คนกรุงศรี
กุหลาบแดง เคยได้ หลายปีก่อน
เมื่อคิดย้อน ทบทวน สุดหวนไห้
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิมีใคร
จะปลอบใจ ปลอบกมล ของตนตัว
สิ่งที่จาก ฝากไว้ ให้จารึก
ความรู้สึก ยากบรรยาย เล่าได้ทั่ว
สุดอ้างว้าง เหว่ว้า แสนน่ากลัว
เป็นเงามัว ตามตน ทุกหนทาง
อยากสลัด ตัดใจ ให้คลายโศก
อยู่ในโลก สดใส ไม่หมองหมาง
จะลบหม่น พ้นไป หรือให้จาง
ยามอ้างว้าง หวังผล คนปลอบใจ
เหมือนโดดเดี่ยว เดียวดาย อยู่ปลายหล้า
เคยหวังว่า สักวัน นั้นสดใส
ฝากวลี นี้ล่อง ท่องฟ้าไกล
ตั้งฤทัย เพียงเสี้ยว คนเหลียวมอง
อยากล้างหม่น แม้ใจ มิใสสด
อยากรู้รส ฤดี ที่ไม่หมอง
แม้สมจิต ดั่งใจ ที่หมายปอง
คงมิต้อง ปลอบใจ ให้อดทน
กุหลาบแดง วันนี้ อยากมีหวัง
จะสมดั่ง ตั้งใจ หรือไร้ผล
สิ่งใดเกิด ก็พร้อม ยอมผจญ
มิร้อนรน ขึ้งโกรธ หรือโทษใคร
คนกรุงศรี ฯ