31 มกราคม 2555 22:20 น.
คนกรุงศรี
มองกุหลาบ กลีบกรอบ ร่วงรอบก้าน
หลายวันวาน หวานละมุน กรุ่นกลิ่นหอม
สีแดงสด สวยสม น่าดมดอม
ส่งมาพร้อม บัตรสวย คำอวยพร
มิรู้ใคร ไหนเล่า เป็นเจ้าของ
เฝ้านั่งตรอง หมองไหม้ ทอดใจถอน
มธุรส หวานล้ำ ด้วยคำกลอน
มองคิดย้อน อยากรู้ เธอผู้ใด
เอามาตั้ง วางอยู่ มิรู้เห็น
ดูแล้วเป็น ปริศนา พาสงสัย
เฝ้าสืบถาม ตามหา ว่าของใคร
จะขอบคุณ ขอบใจ ตอบไมตรี
แม้หลายวัน ผ่านไป สืบไม่พบ
ไยต้องหลบ กลบเกลื่อน เหมือนหลีกหนี
กุหลาบแดง หวงแหน แทนฤดี
ท้ายกลอนที่ เขียนไว้ กินใจจัง
จึงหวั่นไหว วิตก อกปวดร้าว
เหน็บหนาวใน ใจแท้ แต่ว่าหวัง
รักหรือหลอก ลวงเรา เล่าให้ฟัง
ทำเหมือนดั่ง ทรมาน ให้ซานซม
กุหลาบแดง แห้งไป ไร้เจ้าของ
เหมือนดั่งปอง แต่หม่นไหม้ ใจขื่นขม
แอบเข้าข้าง ตนยัง หวังรื่นรมย์
ลวงให้ตรม หรือมอง ทดลองใจ
คนกรุงศรี ฯ
กลุ่มวรรณกวีศรีอยุธยา
๓๑/๑/๒๕๕๕
30 มกราคม 2555 22:48 น.
คนกรุงศรี
น้ำท่วมใหญ่ อยุธยา เมื่อครานั้น
แตกกระสัน ซ่านกระเซ็น ไม่เป็นท่า
ไร้ที่อยู่ ที่ทำกิน ถิ่นพึ่งพา
กลับบ้านนา ป่าเขา ลำเนาไพร
ต้องปลูกผัก หักฟืน ยืนหยัดสู้
คนคอยอยู่ เบื้องหลัง นั่งตาใส
ควักเงินเก่า กินบ้าง ช่างประไร
ค่อยสู้ไป ไม่ว่า ชีวาวาย
หวังน้ำลด โรงงาน นั้นผลิต
ไม่มีข่าว สักนิด ผิดเป้าหมาย
กิจการ ดิ่งจม ล้มละลาย
อยากฝังกาย อยู่ป่า บ้านนาดอน
ข่าวคนไกล ถามหา ว่าห่วงหวง
ก็ซึ้งทรวง ดูใจ ไม่หลอกหลอน
น้ำใจดี มีล้น คนบางบอน
ยามทุกข์ร้อน ถามไถ่ เห็นใจกัน
ยังพอทน ขวนขวาย หมายมั่นอยู่
อยากต่อสู้ ด้วยตน บนทางฝัน
ทั้งชีวิต ที่ผ่าน เนิ่นนานวัน
ก็ฝ่าฟัน อุปสรรค ทั้งหนักเบา
รอเวลา ฟ้าใส แม้ไม่ม้วย
จะร่วมด้วย สานฝัน เหมือนวันเก่า
เลือดกวี มีอยู่ คู่ใจเรา
วันนี้เอา ชีพรอด ให้ปลอดภัย
ดอกแก้ว ดวงฤทัย
28 มกราคม 2555 22:56 น.
คนกรุงศรี
จันทร์บอกไว้ ใครหนึ่ง คิดถึงอยู่
พอเรารู้ จึงใน ใจถวิล
เสียงหัวใจ ลัดฟ้า มาให้ยิน
มิได้สิ้น ไมตรี หรือหนีจร
คนปลายฟ้า รับรัก จากจันทร์เจ้า
บอกกับเขา จริงใจ ใช่หลอกหลอน
คนอยู่ไกล ห่วงหา แสนอาทร
อยากจะย้อน คืนกลับ ซับน้ำตา
26 มกราคม 2555 22:39 น.
คนกรุงศรี
เพราะเข็ดคำ ของคน ทำหม่นหมอง
ใจจึงต้อง เตือนตัว กลัวเช่นเก่า
คนจริงใจ ยังช้ำ เธอทำเอา
ก็ครั้งแล้ว ครั้งเล่า มิเข้าใจ
คนซื่อตรง จำต้อง มองคนช่วย
ก่อนจะม้วย ชีวี นะมีไหม
มิซ้ำเติม เพิ่มแผล แค่ห่วงใย
ฝากฤทัย ให้กัน จวบวันวาย
24 มกราคม 2555 22:14 น.
คนกรุงศรี
เป็นขี้ควาย ปลายนา น่ารังเกียจ
คนหยามเหยียด เย้ยเรา จนเศร้าหมอง
หวังไว้เพียง พงหญ้า เหลียวมามอง
ก็สมปอง ต้องใจ จึงเจียมตน
กุหลาบแดง แกงเขียวหวาน ประสานมิตร
เมตตาจิตร มอบให้ ไม่หวังผล
ซาบซึ้งใน ไมตรี ที่เยี่ยมยล
สงสารคน กรุงศรี เท่านี้พอ
เพราะเตรียมตัว เตรียมใจ ไม่ผยอง
มิหมายปอง ดอกฟ้า สูงกว่าหนอ
กลัวใจจะ ระกำ น้ำตาคลอ
คงจะขอ เพียงเศษ คนเมตตา
คนใจช้ำ ทำใจ ไว้นานนัก
ขาดที่พัก พิงใจ ยังใฝ่หา
เพียงมิเมิน มองผ่าน ไขขานมา
ซึ้งอุรา ขอตอบ ขอบพระคุณ
Calendar
Lovers
23 คน เลิฟคนกรุงศรี
หน้าส่วนตัว
1475
