30 กันยายน 2554 23:12 น.
คนกรุงศรี
เมื่อครานั่ง คะนึง คิดถึงน้อง
สายตาจ้อง มองจันทร์ อันเจิดจ้า
เย็นลมพัด ผ่านพลิ้ว หวิวใจพา
ปวดอุรา ใจเรา เหงามารุม
สัญญากัน วันก่อน คำอ้อนกล่าว
แอบอิงสาว เดือนส่อง กองไฟสุม
ชิดเคียงกัน แอบกอด สอดมือกุม
ตักอ่อนนุ่ม ขอนอน อยากอ้อนนาง
จะไม่พราก จากพี่ ชาตินี้พร้อม
เราจะยอม หมองยิ่ง ทุกสิ่งอย่าง
แม้ปวดเจ็บ ในใจ ไม่จืดจาง
คำมั่นต่าง ซื่อตรง จงคิดตรอง
30 กันยายน 2554 23:06 น.
คนกรุงศรี
คนหม่นหมอง ปองใคร ไหนสงสาร
แน่ะดวงมาน น้อยน้อย เฝ้าคอยหา
มองคนดี มีจิต คิดเมตตา
ช่วยรักษา แผลใจ ให้คลายตรม
อยู่ในท่าม ความเหงา โอ้เราเอ๋ย
กระไรเลย มิชื่น ยังขื่นขม
รอความหวัง กำลังใจ ไว้เชยชม
พบเพียงลม ลวงล่อ สุดท้อใจ
หลับตานั่ง ตั้งสติ ทิฐิมั่น
ต้องฝ่าฟัน อุปสรรค จักแก้ไข
ความหม่นหมอง ต้องปล่อย ล่องลอยไป
ทิ้งให้ไหล ลอยตาม ลำวาริน
29 กันยายน 2554 22:25 น.
คนกรุงศรี
เป็นบุปผา ชูก้าน บานสดใส
รับอุทัย ยามอรุณ ละมุนหอม
ภุมริน บินวน เยี่ยมยลตอม
เพียรดมดอม รสสุคนธ์ บนกลีบบาง
เธออยู่สุง สุดคว้า โน้มมาชิด
แม้มีจิต เคียงคู่ มิรู้ห่าง
ในความจริง ดุจเหมือน จะเลือนลาง
เปรียบเส้นทาง สายนั้น ขนานไป
ก็คิดว่า แม่นมั่น สัญญารัก
จึงประจักษ์ แน่แท้ แต่หวั่นไหว
มองตัวเอง แล้วเล่า เศร้ากระไร
กลัวหัวใจ ยับย่อย ด้วยรอยตรม
29 กันยายน 2554 21:43 น.
คนกรุงศรี
ภาระกิจ ติดพัน ตัวปัญหา
จึงพบหน้า ไม่บ่อย น้อยกว่าเก่า
ความผูกพัน เจือจาง ดูบางเบา
สงสารเขา เสียนัก จำหักใจ
อนาคต วาดฝัน วันข้างหน้า
เราคิดว่า หมดจด แลสดใส
แม้คิดถึง มิหวง แต่ห่วงใย
เพราะเชื่อใน ความซื่อตรง คงเหมือนเคย
แต่ความจริง เรานั้น สำคัญผิด
ไม่ได้คิด เพราะเขลา ใจเราเอ๋ย
พอพบฉัน เมื่อเช้า เขาเฉยเมย
สักคำเอ่ย ถามไถ่ ยังไม่มี
28 กันยายน 2554 23:05 น.
คนกรุงศรี
เคยห่วงหา อาทร เมื่อก่อนนั้น
ยังจำมั่น มิเลือน คำเตือนสอน
สิ่งถูกผิด แนะกัน ทุกขั้นตอน
หลายวันก่อน ดูห่าง เหมือนร้างลา
เวลาเปลี่ยน เวียนไป ใจเธอเล่า
แปรหรือเปล่า สงสัย ใคร่ค้นหา
เคยสุขสันต์ วันก่อน ตอนพูดจา
สนทนา หยอกกัน ฉันสุขใจ
วันนี้ห่าง ร้างไป มิใคร่เห็น
เช้าจรดเย็น รอเขา เฝ้าสงสัย
ถ้างานเยอะ ยุ่งนัก หนักเกินไป
หยุดคิดถึง ฉันไว้ ก็ได้เธอ
Calendar
Lovers
23 คน เลิฟคนกรุงศรี
หน้าส่วนตัว
1315
