3 พฤษภาคม 2548 23:43 น.
ข้าวโพดอ่อน
ไม่มีดอกไม้มามอบให้
ไม่มีของขวัญชิ้นใดมาฝาก
มีเพียงคำ..คำหนึ่ง..คิดถึงมาก
ที่ส่งฝากฟากฟ้า...มาให้เธอ
3 พฤษภาคม 2548 23:38 น.
ข้าวโพดอ่อน
เพราะว่าไม่มีใครแทนที่เธอได้
จึงอยากให้มั่นใจเชื่อใจฉัน
มีเพียงเธอที่เป็นคนสำคัญ
เรามีกันและกันตลอดมา
เพราะเธอคือทุกสิ่งทุกอย่าง
เธอคอยอยู่เคียงข้างคอยห่วงหา
รู้ถึงความห่วงใยได้ในแววตา
ที่ส่งผ่านมาพร้อมความรักให้กับฉัน
จึงไม่เคยคิดมีใครอื่น
ถึงมีคนเป็นหมื่นก็เท่านั้น
รักของเธอมีค่ากว่าร้อยพัน
เป็นสิ่งเดียวที่ฉันต้องการมี.....
3 พฤษภาคม 2548 23:33 น.
ข้าวโพดอ่อน
วันอาทิตย์เฝ้ารออยากเห็นหน้า
วันจันทร์คอยมองหาเธออยู่ไหน
วันอังคารเฝ้าคอยเสียงหวานใจ
วันพุธนั่งรอให้เธอยิ้มมา
วันพฤหัสเฝ้าคอยใจหวั่นไหว
วันศุกร์เฝ้ารอเธอมาหา
วันเสาร์คิดถึงเธอตลอดเวลา
สุดท้าย...ทุกวันเวลามีแต่เธอ
3 พฤษภาคม 2548 23:26 น.
ข้าวโพดอ่อน
รักฉันบ้างไหม
ตอบให้เข้าใจกันซักที
บางครั้งเหมือนไยดี
แต่บางทีก็ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน
แม้ว่าจะรักเพียงไหน
แต่ถ้าจะให้ตัดใจก็คงไม่ยาก
แม้ว่าจะรักเธอมาก
แต่ก็พร้อมจะลาจาก
ถ้าหากเธอไม่ต้อง
หน้าส่วนตัว
412
