23 สิงหาคม 2545 14:21 น.
ข้าวปล้อง
อยากจะบอกเธอเหลือเกิน
ถ้าบังเอิญเธอผ่านมาทางนี้
อยากบอกนะว่ารักมากเลยคนดี
แต่ยังหาโอกาสดีดีบอกเธอไม่ได้เลย
ตัวฉันก็แอบมองเธอมานานแล้ว
กลัวกินแห้วเลยไม่กล้าคิดเฉลย
ปากก็ร้องร่ำ ๆ อยากจะเอ่ย
แต่ใจเอ๋ยกลัวจนปอดสะทุกที
เอาละนะตกลงฉันจะบอก
ไม่อยากหลอกตัวเองมากกว่านี้
ฉันจะพูดในทุกความรู้สึกที่ฉันมี
จะได้รู้กันเสียทีว่าเธอคิดอย่างไร
ถ้าคำตอบจากเธอคือไม่รัก
จะได้หักห้ามใจไม่เผลอไผล
จะได้หยุดความรู้สึกไม่ให้คิดไปไกล
จะได้ท่องจำเอาไว้ว่าเธอไม่รักกัน
ถ้าคำตอบของเธอคือนิ่งเฉย
ฉันจะถือซะเลยว่าเธอก็รักฉัน
เพราะถ้าเธอไม่รัก..เธอคงรีบบอกกัน
แต่นี่เธอไม่บอกฉัน..นั่นแสดงว่าเธอก็มีใจ
แต่ปัญหาคือเธอยังไม่มา
เลยไม่รู้ว่าจะบอกเธอตอนไหน
คำตอบนั่นคงต้องเลื่อนมันออกไป
เพราะตอนนี้ยังไง ยังไง - - ก็ไม่กล้าบอกเธออยู่ดี ^O^
19 สิงหาคม 2545 23:55 น.
ข้าวปล้อง
คำว่ารัก - - ของเธอมีค่ามากแค่ไหน
ถึงพร่ำบอกกับใคร ๆ ว่ารักอยู่เสมอ
โน่นก็รัก นี่ก็รัก รักมากมายจริงนะเออ
ชีวิตนี้รักของเธอจะจบลงตรงไหนกัน
เมื่อวานนี้ - - เธอยังบอกว่ารักฉัน
รักนิรันดร์ รักสุดท้าย ไม่แปรผัน
รักจริง ๆ รักเหลือเกิน รักทุกวัน
เธอยืนยันว่ารักฉันแน่นอนไม่เปลี่ยนใจ
แต่วันนี้ - - เธอกับ บอกรักเขา
นั่นเพราะเธอรู้ว่าเรา ไม่มีทางรักกันได้
เธอรู้ดี ว่ายังไงก็ไม่อาจเข้ามาในหัวใจ
เธอจึงเริ่มหาคนใหม่ เพื่อรองรับรักจากเธอ
จนป่านนี้ - - เธออย่าบอกอีกนะว่ารักฉัน
เพราะว่ามันฟังแล้ว ฉันรู้สึกคลื่นไส้อยู่เสมอ
อย่าพูดอีก ว่าฉันเป็นรักสุดท้ายสำหรับชีวิตเธอ
เพราะเผลอ ๆ แม้แต่คำว่าเพื่อน ฉันก็คงไม่มีเหลือให้เธออีกต่อไป
11 สิงหาคม 2545 16:37 น.
ข้าวปล้อง
ครั้งนึง...
ฉันเคยภูมิใจกับการเป็นคนรัก
เพราะคิดว่ารู้จัก เข้าใจในความหมาย
คนรักคือคนที่เรามีความรักให้มากมาย
คือที่สุด สุดท้ายของหัวใจคนรักกัน
เพิ่งได้รู้ ว่าฉันเข้าใจผิด
สิ่งที่เธอนั่นคิด มันแตกต่างกับใจฉัน
สำหรับเธอ คนรักคือลมปากที่บอกกัน
ไม่เกี่ยวพัน กับความรักอย่างที่เคยเข้าใจ
สำหรับเธอ ฉันก็เป็นเพียงคนรัก
คนที่เธอรู้จัก แต่ไม่เคยมีแม้ความรักให้
คนที่เธอบอกว่ารัก แต่ไม่เคยคิดใส่ใจ
คนที่เธอบอกห่วงใย แต่ไม่เคยจะเหลียวแล
และวันนี้...มันคงไม่มีประโยชน์อะไร
ที่จะรั้งหัวใจเธอไว้ กับรักที่เธอไม่แยแส
พอสะที เลิกสะทีบทคนรักที่ขาดการดูแล
เพราะถึงอย่างไร คนที่รู้สึกแย่ก็เป็นฉันเพียงผู้เดียว