26 มีนาคม 2545 00:00 น.
ข้าวปล้อง
รอยยิ้มนั้นฉันขอ -- จะได้ไหม
ขอยิ้มนั้นให้ฉันเถอะ -- ฉันขอร้อง
ไม่อยากเลย -- ไม่อยากให้ใครมอง
อยากครอบครองเป็นเจ้าของเพียงผู้เดียว
------------------------------------------------------------------ ข้าวปล้อง
เพียงแค่เห็นรอยยิ้ม -- ก็วูบไหว
บอกกับใจว่าไม่อยากให้ใครเหลียว
ขอเถอะนะ ขอให้ฉัน -- เพียงผู้เดียว
จะคล้องเกี่ยวรอยยิ้มนั้น ด้วยหัวใจ -- รักทั้งหมดที่ฉันมี
-------------------------------------------------------------------คะน้า
25 มีนาคม 2545 01:55 น.
ข้าวปล้อง
อยากจะมาโรงเรียนทุก ๆ วัน
อยากให้วันทั้งวันมีแต่เธอกับฉันอยู่เสมอ
อยากจะมาโรงเรียนเพราะได้พบเจอเธอ
เพราะทุกครั้งที่เผลอก็มีเธอเข้ามา...ในหัวใจ
อยากจะนั่งมองเธออยู่อย่างนี้
โต๊ะข้าง ๆ ตัวเธอที่ฉันพอจะมองได้
ที่ตรงนี้...ที่ไม่ว่าความเป็นจริงจะโหดร้ายสักเพียงใด
ก็ไม่เคยมีใครเข้ามากั้นตรงกลางระหว่างเรา
อยากจะพูดอยากจะคุยให้หายอยาก
ไม่อยากพรากจากเธอเพราะใจเหงา
อยากให้รักของฉันเป็นรักจริง...ใช่เพียงเงา
อยากให้เราเป็นมากกว่าคนสนิท...ใช่เพื่อนกัน
อยากให้เค้าเป็นใครอื่นที่ไม่สำคัญสำหรับเธอ
อยากให้เธอไม่ใช่เพื่อนคนสำคัญสำหรับฉัน
เพราะอยากจะเก็บความทรงจำที่ดี ดี ระหว่างกัน
ความรู้สึกเหล่านั้น...จึงเป็นได้เพียงแค่...ความอยาก...เท่านั้นเอง
20 มีนาคม 2545 04:19 น.
ข้าวปล้อง
ได้โปรดเถอะ อย่าเอ่ยคำ คำนั้นออกมา
ถ้าเธอไม่เคยเห็นคุณค่าของคำ..คำนั้น
อย่าเอ่ย..เลยว่าเราสองคนยังรักกัน
เพราะในความจริงนั้นมันไม่จริง...สักนิดเดียว
คำว่ารักของเธอยิ่งรับฟัง...ยิ่งปวดร้าว
เป็นแค่คำเก่าเก่า ที่คนพูดไม่เคยจะแลเหลียว
คนที่รู้สึกดีกับคำนั้น...คงมีฉันเพียงฝ่ายเดียว
ที่ลึกลึกภายในใจยังเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
กลับไปเถอะ..และอย่าเอ่ยคำใด ใดเลยดีกว่า
ถึงแม้ฉันมีน้ำตา...อีกไม่นานก็คงจะเหือดหาย
คงไม่เจ็บ..เท่ากับต้องทนฝืนอยู่กับคนที่หมดใจ
และรับฟังคำว่ารักที่ไร้ความหมาย...
...ที่ไม่ได้ออกมาจากหัวใจของเธอเลย
19 มีนาคม 2545 14:24 น.
ข้าวปล้อง
ลาก่อน...ความรักของฉัน
ลาก่อน...ความฝันอันแสนหวาน
ลาก่อน...ภาพสองเราในวันวาน
ลาก่อน...ม่านบาง ๆ ที่กั้นกลางระหว่างเรา
ลาก่อน...ตัวฉันที่อ่อนแอ
ลาก่อน...ความแพ้พ่าย ภายในใจเหงา เหงา
ลาก่อน...เงาของรักที่ไม่เคยมีแม้แต่คำว่าเรา
ลาก่อน...รักเก่า เก่า กับหัวใจดวงเดิม เดิม
17 มีนาคม 2545 02:38 น.
ข้าวปล้อง
นั่งรอเพื่อนรอพี่ชายอยู่ตรงนี้
เมื่อตะกี้เค้าทั้งสองบอกให้รออยู่ตรงนั้น
ฉันก็นั่ง นั่งรอ...เฝ้าหน้าจอมันทั้งวัน
อยู่ตรงนั้นที่พี่ชายและเพื่อนบอกให้รอ
นี่มันก็จะตีสองแล้วนะเนี่ย
เพื่อนกะเฮียแอบไปเที่ยวไหนกันหนอ
ปล่อยให้น้องและเพื่อนที่แสนดีต้องเฝ้ารอ
ถ้ามานะจะให้ง้อ...จะให้รอเราบ้าง..ทั้งสองคน
หน้าส่วนตัว
861
