8 มิถุนายน 2548 13:12 น.
ข้าวปล้อง
กี่ครั้งที่เธอทำเจ็บช้ำ
คำตอบซ้ำ-ซ้ำคือให้อภัยกับเธอได้เสมอ
ไม่ว่าเรื่องเลวร้ายสักเท่าใด เพราะเป็นเธอ
ฉันจึงยอมได้เสมอ เพียงหวังเธอจะเข้าใจ
แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
การกระทำร้าย-ร้ายมีแต่เพิ่ม ไม่เคยคิดจะแก้ไข
เธอยังคงทำทุกอย่าง...อย่างที่เคย...เอาแต่ใจ
มีบ้างไหมที่เธอคิดเป็นห่วง...ใส่ใจกัน
ถ้าเป็นฉันในวันเก่า
ฉันคงยอมทนทุกอย่าง เพื่อให้เราไปถึงฝัน
แต่ในเมื่อเธอไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง ก็ช่างมัน
เพราะว่าฉันก็เจ็บปวดจนเอือมระอาไปหมดแล้วทั้งใจ
และวันนี้คงไม่ทน
เพราะความเจ็บปวดมันมากล้น เกินรับไหว
เรื่องเลวร้ายที่ผ่านมา ช่างมันเถอะ...ให้อภัย
ฉันเปลี่ยนเธอไม่ได้ เพราะหัวใจของเธอไม่ต้องการ
13 พฤษภาคม 2548 17:13 น.
ข้าวปล้อง
ในวันวาน
ฉันยังเป็นเด็กฝันหวานที่สดใส
โลกใบเล็กไม่เคยมีเรื่องราวใดให้ใส่ใจ
มองทุกอย่างช่างสดใสและสวยงาม
มาวันนี้โลกใบเล็กเริ่มแปรเปลี่ยน
จากบทเรียนแห่งชีวิตที่มากล้นด้วยคำถาม
มองทางไหนมีแต่เรื่องเลวร้ายสุดเลวทราม
โลกไม่งามเฉกเช่นโลกใบเก่าในวันวาน
นั่นแม่-ลูกขอทานข้างถนน
นั่นคนจนรอเข้าคิวยื้อแย่งเศษอาหาร
นั่นคนบ้าเสียสติคลุ้มคลั่งจนลนลาน
นั่นยายหลานเดินเร่ขายพวงมาลา
โลกข่าวสารก็มีแต่ข่าวข่มขืน
ข่าวกล้ำกลืนแม่ทิ้งลูกช่างบาปหนา
สุดเขตแดนชีวิตคนเปรียบเช่นดั่งผักปลา
พวกหยาบช้ามันทำได้ฆ่าคนไทย
แล้วพรุ่งนี้โลกจะเป็นเช่นไรอีก
โลกสีซีดจะเปลี่ยนแปลงไปอีกสักแค่ไหน
จะเลวร้ายหรือดีขึ้นเป็นโลกใหม่ได้ดั่งใจ
มีใครไหมจะตอบได้...ช่วยบอกที
25 เมษายน 2548 11:02 น.
ข้าวปล้อง
เมื่อคืนฝัน ว่ามีคน เดินมาหา
มาตราหน้า ว่าอยู่-อยู่ หายไปไหน
มองใกล้-ใกล้ ค่อยเห็นชัด ไม่ใช่ใคร
เพื่อนเราไซร์ จากมิตรแท้ ไทยโพเอม
นั่นผู้หญิง คนไร้เงา กับพี่พุด
เดินมาหยุด ตรงหน้าบ้าน ทำฮึกเหิม
คุณพี่ชัย คุณน้องเรน *ชายคนเดิม *ผู้ชายคนเดิม*
คนเริ่มเพิ่ม มาเริ่มเยอะ น่าตกใจ
อ่ะนั่นแน่ คุณชายฤกษ์ ก็มาด้วย
พ่อก้านกล้วย พี่คะน้า คุณ Namsai
แก้วประเสริฐ คุณซอมพลอ เห็นแต่ไกล
Jeminine เพื่อนสุดรัก เราก็มา
Cool-hearted ราชิกา รักคุณคับ
ต่างขยับ เดินเข้ามา พร้อมดาหลา
น้องแนทตี้ ภูตะวัน อัลมิตรา
โอ้!*ซอนย่า คุณtiki มาเหมือนกัน *ซอนย่า บิวตี้*
มาด้วยเหรอ คุณแม่จิตร เมจิคเชี่ยน
คุณชายเพี้ยน ใจปลายทาง *หญิงสานฝัน *เด็กหญิงสานฝัน*
หนามไม้ไผ่ ตะแหง่ว..แหง่ว มาด้วยกัน
*ระบายฝัน จูง ardin มาอีกคน *สีไม้ระบายฝัน*
หนุ่ม windsaint *น้องปลาวาฬ สีน้ำฟ้า *ปลาวาฬสีน้ำเงิน*
วิ่งหน้าหรอ พา*เจ้าหญิง หลบสายฝน *เจ้าหญิงไม้ขีดไฟ*
idaho ช็อกโกแลต วิ่งปะปน
ดูสับสน วุ่นวายดี นะเพื่อนเรา
(ถ)นนสายเก่า เดินมาเย้า กลับมานะ *ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม*
มานะจ๊ะ เพราะตอนนี้ บ้านเงียบเหงา
ทุกคนต่าง บอกว่ารัก คิดถึงเรา
เมื่อไรเจ้า คุณข้าวปล้อง จะกลับมา
แหม!เพื่อน-เพื่อน พูดอย่างนี้ เราชักเชิน
ชักเริ่มเดิน ไม่ถูกทาง ซ้ายหรือขวา
ยืนฉีกยิ้ม จนหน้าบาน สองสามวา
แม้! มันหน้า เดินไปจูบ สักสามที
แล้วจู่-จู่ พ้องเพื่อนเรา ก็จางหาย
กลายเป็นชาย ขนฟูฟ่อง สามสี่สี
โถ่! เวรกรรม เจ้าหมาน้อย พ่อตัวดี
ทำอย่างนี้ มันน่านัก อดข้าวเย็น
นี่อุตสาห์ ฝันหวาน เข้าข้างตัว
ฝันมัวซั่ว ว่าเพื่อน-เพื่อน มาให้เห็น
อุตสาห์หลง เพื่อนอยากเจอ ทุกเช้า-เย็น
ฝันกระเด็น เพราะน้องหมา บ้า! จริงเชียว!
25 มิถุนายน 2547 19:48 น.
ข้าวปล้อง
เคยพอใจกับการได้แค่มอง
ไม่เรียกร้องสิ่งใด-ใด ไม่คิดฝัน
แค่ได้รัก ได้แอบมองไปวัน-วัน
เพียงแค่นั้นมันก็สุขสุดหัวใจ
แต่ความจริงก็คือมันยิ่งเจ็บ
ยิ่งซ่อนเก็บยิ่งเจ็บปวดทนไม่ไหว
ยิ่งมองเห็นเธอรักเค้ามากเพียงไร
ภายในใจกลับยิ่งเจ็บ...ทรมาน
10 มีนาคม 2547 15:26 น.
ข้าวปล้อง
สวัสดี ตอนเช้า พ่อรูปหล่อ
ดูซิพ่อ หล่อได้ ขนาดนั้น
หล่อแบบนี้ เค้าเรียก ไม่เกรงกัน
หล่อมาดมั่น ขนาดนี้ มันแทงใจ
อยากรู้จริง ใครหนอ เป็นเจ้าของ
คนจับจอง มากน้อย สักแค่ไหน
หากไม่มี ขอได้ม๊ะ เจ้าของใจ
จับจองใจ เอาไว้ก่อน ได้ไหมเธอ
ก็ดูซิ ตัวเธอ ออกน่ารัก
ยิ่งรู้จัก ก็ยิ่งรัก เฝ้าพร่ำเพ้อ
เช้าไม่เห็น ตกเย็นย่ำ ก็อยากเจอ
เธอนะเธอ ทำฉันบ้า ไปหลายวัน
เนี่ยก็กะ จะเข้าบ้าน ตีสนิท
เผื่อใกล้ชิด มากกว่านี้ หวังไปนั่น
จะไปเยี่ยม เยียนเธอ ทุก-ทุกวัน
ให้เธอนั้น เห็นหน้า อยู่ร่ำไป
หากว่าทำ ขนาดนี้ ยังไม่รัก
ก็จะปลัก ค้างบ้านเธอ ไม่ไปไหน
พ่อกับแม่ ไม่ว่าหรอก ท่านเข้าใจ
ผิดตรงไหน ก็ที่รัก นะหลานตัว
หน้าส่วนตัว
1753
