หน้าส่วนตัว
ทุ่งหญ้าเขียว เรียวใบ โบกไปมา
เป็นลีลา เริงรำ ระบำคลื่น
ปลุกผืนดิน สิ้นชีวา ให้กลับคืน
พร้อมกับมอบ ความสดชื่น ให้มวลชน
ดอกหลากสี มีให้ชม สมปรารถน์
ไม่เคยหมด จากทุ่งหญ้า หลังหน้าฝน
ต่างผลิดอก ออกสีสรร ทั่วสกล
มิหวังผล ให้ใคร หมายเจาะจง
จึงเป็นความ งามสง่า ค่าเพียงน้อย
ประดิดประดอย ค่อยแต้ม ตามประสงค์
อยู่คู่ผืน แผ่นดิน ทุกถิ่นดง
ไม่สูงส่ง เทียมดอกฟ้า ก็น่าชม ฯ
1780
