28 ตุลาคม 2545 23:54 น.
ขุนหาญ
ทะเลกว้าง ฟ้าไกล ให้โหยหา
จำจากลา ด้วยอาวร ถึงความหลัง
ดั่งงานเลี้ยง ไม่มีวัน จะจีรัง
คลื่นกระทบฝั่ง ยังต้องจางไป
ก่อนจากกัน สัญญา ว่าไม่ลืม
วันดูดดื่ม ทุกข์สุข ของผองเพื่อน
สมุดบันทึก เล่มน้อย คอยย้ำเตือน
จะคิดถึง เพื่อนเพื่อน ตลอดไป.
....คิดถึงเพื่อน.....
28 ตุลาคม 2545 21:05 น.
ขุนหาญ
ความรักคืออะไรใครตอบได้
เพราะมีคนสงสัยมานานแล้ว
ข้อยุติยังดูไร้วี่แวว
คงไม่แคล้วสงสัยเหมือนผ่านมา
คือ....ความห่วงใยที่มีให้กัน
คือ....ความผูกพันธ์ใฝ่ฝันหา
คือ....ความเอาใจใส่ไม่เฉยชา
คือ....ความอุ่นอุราของสองคน
คือ....ความเสียสละของหัวใจ
คือ....การให้อภัยอย่างล้นพ้น
คือ....ความไว้ใจไม่กังวล
คือ....รวมใจสองคนเป็นหนึ่งเดียว
คือ....สิ่งสวยงามของมนุษย์
คือ....สิ่งสูงสุดเกินแลเหลียว
คือ....สิ่งสำคัญในใจเดียว
คือ....สิ่งยึดเหนี่ยวกันและกัน
คือ.....
18 ตุลาคม 2545 09:44 น.
ขุนหาญ
ฤดูกาลผันผ่าน
อาจเปลี่ยนวันวานตามไปได้
แต่ตราบใดที่ภาษายังไม่เปลี่ยนไป
คำว่า เพื่อน เขียนอย่างไร
ความหมายก็ยังเหมือนเดิม
15 ตุลาคม 2545 11:47 น.
ขุนหาญ
โลกนั้นกลม
และสถานที่ซึ่งดูเหมือนจะสิ้นสุดนั้น
อาจเป็นเพียงแค่จุดเริ้มต้นก็ได้
14 ตุลาคม 2545 22:48 น.
ขุนหาญ
ความเงียบเป็นหนึ่งในข้อโต้เถียง ที่ยากที่สุด ที่จะโต้แย้ง