6 มกราคม 2547 12:57 น.
ขุนหาญ
ที่ตรงนี้ เคยมี เธอเคียงข้าง
เคยสรรสร้าง ทางรัก สมัครสมาน
เคยหนุนตัก นอนฝัน ในวันวาน
เคยกล่าวขาน หวานซึ้ง ตราตรึงใจ
แล้ววันนี้ ไม่มี เธอเคียงข้าง
เธอเดินทาง ร้างลา ขอบฟ้าไหน
ที่ตรงนี้ มีคน เขาห่วงใย
ถึงห่างไกล ใจยัง หวังพบเจอ
ฉันยังรอ เธออยู่ อยู่ตรงนี้
จะกี่วัน กีปี ยินดีเสมอ
ขอเพียงมี สักวัน ฉันพบเธอ
จะให้เก้อ กี่วัน ฉันพร้อมทน
......ก็คนมันคิดถึง..........
........คอยเธอกลับม..........า........!
6 มกราคม 2547 12:44 น.
ขุนหาญ
ลมเหมันต์ ผันผ่าน ม่านเมฆหมอก
สัญญาณบอก หยอกเหย้าใจ ใฝ่ฝันหา
ต้องลมหนาว เอาผ้าห่ม ห่มกายา
อุ่นแต่กาย ใจนี้หนา หนาวระทม
ได้แต่เก็บ ความรู้สึก ลึกลึกไว้
มิอาจปริ ปากบอกใคร ให้ขื่นขม
ทุกคืนกอด หมอนนอนหนาว เคล้าสายลม
มีเพียง ผ้าห่ม ผืนน้อย คอยปลอบโยนฯ
4 มกราคม 2547 11:01 น.
ขุนหาญ
วันนี้เธอ มีใคร ให้คิดถึง
ใครคนหนึ่ง คิดถึงเธอ รู้บ้างไหม
คิดถึงเธอ แล้วเธอ คิดถึงใคร
บอกได้ไหม ใครคนนั้น ฉันหรือเปล่า
ทุกทุกวัน ฉันคิดถึง จึงโทรหา
เป็นดั่งว่า อาหารใจ ในยามเช้า
เย็นก็โทร ดึกก็โทร โธ่ตัวเรา
คิดถึงเขา เช้ายันดึก นีกแล้วขำ
จะบอกเธอ ตรงตรง คงไม่ดี
กลัวหัวใจ ดวงนี้ จะชีช้ำ
ค่อยค่อยเผย ความใน ใจเจ้ากรรม
ด้วยการโทร ไปตอกย้ำ คำคุ้นเคย ฯ ^__^
5 กรกฎาคม 2546 19:59 น.
ขุนหาญ
ทุ่งหญ้าเขียว เรียวใบ โบกไปมา
เป็นลีลา เริงรำ ระบำคลื่น
ปลุกผืนดิน สิ้นชีวา ให้กลับคืน
พร้อมกับมอบ ความสดชื่น ให้มวลชน
ดอกหลากสี มีให้ชม สมปรารถน์
ไม่เคยหมด จากทุ่งหญ้า หลังหน้าฝน
ต่างผลิดอก ออกสีสรร ทั่วสกล
มิหวังผล ให้ใคร หมายเจาะจง
จึงเป็นความ งามสง่า ค่าเพียงน้อย
ประดิดประดอย ค่อยแต้ม ตามประสงค์
อยู่คู่ผืน แผ่นดิน ทุกถิ่นดง
ไม่สูงส่ง เทียมดอกฟ้า ก็น่าชม ฯ
12 มีนาคม 2546 22:02 น.
ขุนหาญ
นาฬิกาเดินทางอย่างคงที่
วันเดือนปีผ่านไปไร้จุดหมาย
ชีวิตเราก้าวล่วงห้วงแห่งวัย
แต่หัวใจของฉันยังมั่นคง
อาจมีบ้างบางครั้งใจพลั้งเผลอ
เพราะอาจเจอคนหน้าใสชวนไหลหลง
ลูกผู้ชายอกสามศอกหลอกไม่ลง
หวังว่าเธอก็คงจะเข้าใจ
ถึงแม้ใจจะพลั้งเผลอไปบ้าง
แต่ทุกอย่างก็กลับคงที่ได้
ด้วยมีเธอคอยย้ำเตือนให้มั่นใจ
คอยห่วงใยคอยปลอบโยนยามเดียวดาย
วันไหนที่ฉันเหงาเศร้าตรมทุกข์
มีความสุขทุกครั้งเมื่อรับสาย
เหมือนนางฟ้ามาโปรดคนใกล้ตาย
คนสุดท้ายที่ฉันหวังยังเป็นเธอ
วันนี้แล้วซินะ...ที่ฉันรอ
หลังจากคอยจนท้อรอจนเพ้อ
วันนี้จะเป็นวันฉันและเธอ
อยากให้รู้ รักเธอเสมอ ไม่เปลี่ยนแปลง.
หน้าส่วนตัว
1815
