22 กันยายน 2553 08:49 น.
ขุนพ่ายสุรา
ความรู้สึกที่ซ่อนลึกในใจ
ยังไม่หายจากใจในส่วนลึก
เพราะว่ารักสองเรากลั่นแล้วเป็นผนึก
ที่ตกผลึกในใจเรา
...ยากจะลืม อยากจะลืมหน้า
แต่เมื่อเวลาอยู่คนเดียว กลับอับเฉา
เพราะความรู้สึกซ่อนลึก สุดจะเดา
เปรียบดังเงา ตามร่างทุกย่างเดิน
...ความรักที่แช่แข็ง แรงเกินนัก
สุดท้ายรัก กลับร้าว และห่างเหิน
ฉันมันร้าว ร้าวเหลือเกิดจะเดิน
กลับความเนิ่นความนานที่ผลาญใจ
ฯขุนพ่ายสุราฯSee More
21 กันยายน 2553 17:45 น.
ขุนพ่ายสุรา
ยิ้มรับโสด กับน้ำตา ผสมเหล้า
มันช่างเข้า กลมกล่อม หอมหวาน
รินใส่ปาก ฝากน้ำใจ ให้วันวาน
ที่เนิ่นนาน ต้องล้ม เพราะลมคน
ฉลองความโสด อย่างชื่นสม
นั่งภิรมย์กับรสเหล้า อย่างสับสน
เพราะภาพเก่ามันเศร้า เข้าเยือนยล
จนตาจน โทรมร่าง ทรมาร
ฝืนหัวเราะ ยิ้มเย้ย เลย ร้องไห้
ถามหัวใจ ไยเศร้า ไม่อาจหาญ
ทั้งที่รู้ ว่ารักนี้ ที่ทรมาร
ยังอาจหาญ ไปเลยเส้น เป็นรักกัน
รักด้านมืด ในมุมอับ จับต้องยาก
เพียงรักฝาก เพียงลม มาห่มฝัน
เพียงชั่วครู่ ชั่วครั้ง ที่รักกัน
ไม่มีวัน จะชื่น ได้รื่นรมย์
นำน้ำเหล้า เคล้าน้ำตา มาไล่รัก
ที่โซมนัก เพราะไข้ใจ ให้ขื่นขม
รักเอ่ย จงถอนพิษเจ้าไปให้นานนม
ฝากรักขม กับน้ำเหล้า เคล้าน้ำใจ
ฯขุนพ่ายสุรา
20 กันยายน 2553 17:51 น.
ขุนพ่ายสุรา
ขอเคาะบ้านกลอนไทย โปรดเปิดรับ
คนที่จับ พิษไข้ใจ จนหมดหัว
พิษไข้สูง จนผมเริ่มหวาดกลัว
มาฝากตัว ถึงพี่ชที่รักกลอน
น้องยังใหม่ ขาดเรี่ยวแรง ซมซานนัก
โปรดรับพัก เป็นน้องใหม่ ให้หัดสอน
มีเพียงใจ ใจซื่อซื่อที่รักกลอน
กราบไหว้วอน โปรดเอ็นดู อย่าดูแคลน
น้องซมซาน กับพิษร้าย แห่งความรัก
มันมาปัก หักใจ เจ็บสุดแสน
เปรียบดังมีด กรีดใจ ปวดสุดแดน
กี่หมืนแคว้น เจ็บใจไม่เท่าเลย
จึงหอบร่างระบมรัก มาพักรัก
บ้านนี้จักตอนรับ หรือไม่โปรดเฉลย
ใจอยากขอวิงวอน ให้เป็นคนคุ้นเคย
เพียงพี่เอ่ย เปิดบ้านกลอน น้องขอขอบคุณ
ฯขุนสุราพ่าย
หน้าส่วนตัว
1586
