9 ตุลาคม 2553 12:37 น.
ขุนพ่ายสุรา
หากโลกนี้มีเครื่องวัดความจริงใจแล้ว
เห็นเป็นแนว กราฟเส้น เด่นชัดได้
คงตรวจวัด รับรู้ค่าความจริงใจ
ที่อยู่ใน หัวใจใครหลายคน
แต่นี้ดูเหมือนมันไร้ค่า
เธอมองมา ค่าเพียงครำ หาสูงไม่
แม้นฉันบอกว่ามันสูง เกินกว่าใคร
เธอกลับไม่ แยแสแลมองกัน
เธอเห็นใจฉันเพียง แค่กวดก้อน
เป็นไอร้อน ที่เธอไม่ เหหัน
เป็นเพียงเส้น พยาธิ ที่ไม่อยากมองมัน
แต่ตัวฉัน นั้นให้เธอกว่าสิ่งใด
หากเธอมองเส้นใจฉันมันไร้ค่า
คงมองหน้า กันไม่ติด คิดผลักไส
ฉันก็พร้อมก้าวห่างจากเธอไป
ทั้งที่ใจ เจ็บลูกเกินจะทน
8 ตุลาคม 2553 08:22 น.
ขุนพ่ายสุรา
นั่งเหม่อคิด ติดตาม ความเล่าเรื่อง
ถึงความเคืองที่เธอห่าง แยกทางหนี
ฉันทบทวน ราวเรื่อง ที่เคยมี
กับนาที ที่หมุนวน ในเวลา
ข้าวเข้าปากเหมือนหุ่นยนต์ ในกลร่าง
ใจเล่าสร้าง จินตนาการ ที่ส่งหา
หากเราทำอย่างโน้นนี้รักคงมา
กับน้ำตาไหลนองหน้ารัดทดใจ
ที่นอนข้างเคียงไร้เคียงร่าง
เสื้อที่วางในตู้ ไม่รู้อยู่ไหน
ข้าวที่เคยนั่งเคียงเย้าหยอกไป
ไม่มีใครคนไหน ไร้แม้เงา
เช้าตืนนอน ภาพหน้านอง คะนองหน้า
พอหลับตา ภาพเธอมา หยอกเย้า
พอจะตื้น พลิกร่างกอด ที่ไร้เงา
ใจเริ่มเศร้า น้ำตานองออกอีกที
ไปทำงานยังดีที่มีเพื่อน
คอยตักเตือน ให้สติ มาอยู่นี่
จะไปตามอะไรกับคนที่ไม่ไยดี
ที่ตรงนี้ มีเพื่อนพ้อง คอยห่วงไย
แต่พอเราอยู่คนเดียว ก็เริ่มเศร้า
คำคำเขา ยังวนมาทายทัก ไม่ไปไหน
สะดุ้งตื่นทุกครั้ง ที่ภาพเธอมาทักใจ
แล้วจะได้อยู่อย่างไร หากไม่มีเธอ..........
"ถึงเธอจะหมดรักฉัน แต่ฉันไม่หมดรักเธอ
ถึงเธอจะโกหกฉัน แต่ฉันไม่เคยโกหกเธอ
ถึงเธอจะฉลาดกว่าฉัน แต่ฉันยอมเป็นคนโง่ที่รักเธอ
ถึงเธอจะเสียดายที่เคยรักฉัน แต่ฉันไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอ"
6 ตุลาคม 2553 17:19 น.
ขุนพ่ายสุรา
คิดโง่ โง่ แบบคนโง่ โง่ เลย เซ่อ เพราะรัก
ไม่ทันหลัก ทันเกมส์ ใคร ใจจึงหมอง
เพราะเป็นคนซื่อ คนเซ่อ ที่เหม่อมอง
ใจจึงหมอง ชำเพราะรัก แต่ก็ทน
บางครั้งดูเหมือนไม่ทันเกมส์ รัก
ต้องเสียหลัก หน้าขม่ำ ช้ำสับสน
แต่ฝืนยิ้ม เก็บร้อยเจ็บ อย่างเจียมทน
กับคำคน ที่หลอกเล่น เฉกเช่นเรา
อย่าคิดว่า ฉันไม่รู้ในบทที่เล่น
แต่แกล้งเป็นคนโง่ แบบเขลาเขลา
เพราะว่าแคร์ในรักของสองเรา
อยากให้เข้าวินรัก ที่หลักชัย
"แต่งไม่ได้ น้ำตานองจอแล้วครับ ช่วยต่อหน่อย"
4 ตุลาคม 2553 10:22 น.
ขุนพ่ายสุรา
เมื่อสายไยแห่งรัก พักขาด
สายใจวาด ขาดฝัน หวั่นไหว
ทางแห่งรัก เริ่มคลอนลงทันใด
สิ่งที่ได้คือช่องว่างระหว่างเรา
เธอเริ่มหมดรักฉัน ลงมากแล้ว
คำว่า "แห้ว" เริ่มชัด เมื่อไร้เขา
คำว่า "ห่วง" เริ่มลาย คล้ายกับเงา
ความโง่เง้า เริ่มเข้า แทนกันและกัน
ฉันอยากบอกเธอไว้ ให้เสมอ
แม้นตัวเธอ จะหมดรักฉัน นั้น
แต่ความรัก ฉันยังคงให้เธอทุกคืนวัน
แม้นว่ามัน จะเป็นคนโง่ในสายเตาธอ
ฉันยอมโง่ โง่ที่ให้เธอมาหลอกใช้
ฉันทำได้ แค่แกล้งโง่ แอบกดไว้
เพราะฉันรู้ หากรู้ทัน รักคงขาดไป
ฉันทนได้ เพราะอยากให้ครองรักนาน
เห็นฉันโง่ ยิ่งโง่ เธอยิ่งชอบ
มาปลอบ ครอบใจ แสร้งคำว่าหวาน
หลอกปั้นน้ำ มาถ่มใจ ด้วยลิ้นสำราญ
มาปลอกผลาญ หัวใจไม่ไยดี
พอเธอเบื่อ เหลือไว้แค่ความเจ็บ
เจ็บปานเล็บ จิ๊กเนื้อหัวใจนี้
เพราะเธอจาก ออกไปไม่ไยดี
เพียงนาที แค่คำเลิก บอกรักกัน
ขุนพ่ายสุรา
หน้าส่วนตัว
4167
