18 พฤศจิกายน 2547 15:06 น.
ขุน
เหนื่อยไหมคนดี
ฉันยังอยู่ตรงนี้ใกล้ ๆ
ต่อแต่นี้เธอจะไม่เดียวดาย
ฉันพร้อมจะรับรู้ความจริงใจด้วยกัน
หลับตาลงสิช้า ๆ
หากว่าเหนื่อยล้ากับความฝัน
และเมื่อเธอลืมตาขึ้นในเช้าอีกวัน
เธอจะพบว่าความฝันนั้นไม่ไกลเลย
18 พฤศจิกายน 2547 13:38 น.
ขุน
เพียงรักแรกแรกรักประทับจิต
เพียงใจคิดคิดน้อยใจเฝ้าคอยฝัน
เพียงใจฝากฝากใจส่งใหัถึงกัน
เพียงแต่ฝันฝันแต่ว่าจะได้เจอ
เพียงสบเนตรเนตรสบก็พบรัก
เพียงพบพักตร์พักตร์พบกันใจพลันเผลอ
เพียงบอกรักรักบอกใจให้ละเมอ
เพียงแต่เพ้อเพ้อหลงใหลใจพะวง
11 พฤศจิกายน 2547 15:31 น.
ขุน
เหนื่อยใช่ไหมคนดี
ยามนี้หรือยามไหน..
หากว่าเธอนั้นทุกข์ใจ
ฉันจะคอยส่งกำลังใจให้เธอเอง
ยามที่เธอเหนื่อยล้า
จงรู้ว่ามีฉัน...
ยังอยู่เคียงข้างใจซึ่งกันและกัน
คอยเป็นห่วงเธอทุกวัน..นะคนดี
5 พฤศจิกายน 2547 09:26 น.
ขุน
ขอโทษ...หากทำให้เธอวุ่นวาย
ขอโทษ...หากทำให้เธอไม่พอใจ
ขอโทษ...ที่ฉันไม่เจียมหัวใจ
ขอโทษ...ที่ทำไปก้อเพื่อเธอ
ต่อจากนี้...จะไม่ทำให้เธอวุ่นวาย
ต่อจากนี้...จะไม่กวนใจเธอ
ต่อจากนี้...ฉันจะเจียมตัว
จากวันนี้...ขอมีเธอตลอดไป
4 พฤศจิกายน 2547 09:26 น.
ขุน
เพราะเคยมีรักและถูกรัก
และเพราะเคยอกหักร้าวไหว
เพราะเคยมีเธอดูแลห่วงใย
เลยต้องมีวันจากไกล.....ร้าวราน
ขอบคุณความรักเก่าก่อน
ขอบคุณความร้านรอน..หลังรักหวาน
ขอบคุณ..เธอ.....คนของวันวาน
ขอบคุณที่ผ่านมา.....แม้จะเพื่อผ่านไป .........
วันนี้กล้าแกร่ง
ถึงแม้หัวใจจะไม่แข็งแรงสักเท่าไหร่
ยังคงไม่สามารถรักใคร
แต่ฉันก็พูดได้ว่า ......เคยรักเป็น