10 ธันวาคม 2548 13:58 น.
ขาว-กรมท่า
ปีสองสี่เจ็ดห้า ชวนนึก
เป็นเหตุชวนระลึก ก่อนหน้า
เป็นปีที่ก่อปึก ประชา-ธิปไตย
คณะราษฎร์หาญกล้า เปลี่ยนเหง้ารากสยาม
ยี่สิบสี่ย่างเข้า เดือนหก
วันที่ประชาชน ทั่วแคว้น
เปลี่ยนรูปปกครองตน แปรยุค
สู่อีกสมัยเหมือนแกล้ง เริ่มต้นตามนั้น
สิบธันวาเริ่มใช้ รัฐธรร-มนูญ
แม้กษัตริย์สุดใหญ่ล้ำ ดิ่งใต้
ประชาชนเดิมต่ำ ได้สิทธิ์ เสรี
อันรัฐก็เกิดได้ เกิดพร้อมปวงชน
เลือกรัฐโดยเลือกตั้ง คัดคน
เลือกห่วยพาอับจน แน่แท้
เลือกดีย่อมเป็นผล รุ่งโรจน์
เลือกพลาดก็สายแก้ จึ่งต้องรอใหม่
ใครใครก็ใคร่ได้ คนดี
ยามมืดมัวคงมี อยู่บ้าง
สลัดทุกข์พาสุขี มีไหม
หวังมั่นอย่าเผลอพลั้ง แต่งตั้งคนถ่อย
ทว่าไทยในช่วงนี้ ดีเลิศ จริงหรือ?
คนถ่อยเริ่มกำเนิด ช่างเศร้า
คนดีกลัวแจ้งเกิด มัวบัง
แล้วที่ถวิลเฝ้า จักได้ฉันใด
คนแอบรวยต่างต้อง ฉ้อราษฎร์-บังหลวง
คนดีดีตามวาด แต่น้อย
คนชั่วขอด่า"สาด" "ไอ้เปรต" "ปรสิต"
คนฝ่ายกลางอย่าคล้อย อย่าเข้าตามมัน
ยุติธรรมอยู่เฝ้า หนใด
ความสุขพิงที่ใด ทราบแจ้ง
สามัคคีที่ใคร่ใกล้ เคลื่อนออก หรอกหรือ
สันติมิมัวแค้น อยู่บึ้งบนไหน
หลังจบโคลงเรื่องนี้ จงตรง ซึ่งคำ
คนที่ดีขอคง สัตย์ไว้
คนที่ถ่อยขอปลง เริ่มใหม่ เถิดนา
ชาติจักอยู่มั่นได้ หมดสิ้นโศกา
5 ธันวาคม 2548 20:48 น.
ขาว-กรมท่า
ฝนตกตามทั่วแคว้น แดนดิน
จากท่านนครินทร์ โปรดเกล้า
ให้ไทยอยู่นอนกิน ร่มเย็น เป็นสุข
ทรงช่วยหายเคืองเศร้า รุ่มเร้าราญรอบ
ธ ท่านทรงทุ่มให้ ปวงประชา
องค์ท่านทรงกรุณา สดับร้อน
ไทยได้รับพระเมตตา เปี่ยมสุข
ไฉนยังไม่รวมก้อน ร่วมเคล้าสมานฉันท์
อยากให้เป็นหนึ่งก้อน ผนึกชาติ
ถวายมอบมหาราช แด่ให้
สันติภาพอย่าวาด แค่ฝัน
ร่างร่ายให้เกิดไซร้ กว่าได้ไม่นาน
ขอให้ทำเพื่อเจ้า- อยู่หัว
มุ่งมั่นกั้นความชั่ว ที่ท้า
อธรรมจักเกรงกลัว หนีลี้
โปรดทุ่มทำอย่างกล้า ทั่วหล้าช่วยเถิด
ถ้าชาติช่วยทุ่มล้วน เศรษฐกิจ-พอเพียง
สำเร็จชาติมีสิทธิ์ อยู่ยั้ง
แต่อย่าลืมที่คิด ประยุกต์
รอบคอบอย่าเผลอพลั้ง จึ่งคว้าความเจริญ
จงทุ่มเพื่อท่านท้าว- ขวัญสยาม
อยากชาติคงงดงาม ทั่วสิ้น
ไตรรงค์ขอคงยาม ภาคหน้า
ถ้าไม่ชาติคงดิ้น ถิ่นสิ้นสูญมลาย
5 ธันวาคม 2548 20:06 น.
ขาว-กรมท่า
อันว่ายุติธรรม
ตรึงตำตราคนทั้งชาติ
มอดหมดเหมือนอากาศ
ที่ปลิวพริ้วสลายไป
พี่วิวสู้สุดแรง
ส่องแสงส่อชนะใส
ไฉนแปรเปลี่ยนไป
แปรเปลี่ยนไปให้เจ้าภาพ
สังเวียนมวยสากล
ปะทะชนให้นอนราบ
เหตุใดถูกตีทาบ
จนแซงหน้าคว้าไปได้
หวังสู้เพื่อบิดา
สุดยิบตาจนคว้าชัย
แต่เปื้อนน้ำตาไซร้
เพราะพี่ชายทำกับมือ
พี่ปุ้ยได้แทนคุณ
แทนการุณเกียรคิเลื่องลือ
พี่ชายทำถูกหรือ
ฆ่าบิดาเพราะเรื่องตน
ตนติดสารเสพย์ติด
หลงทางผิดคงอับจน
คำพ่อพูดเหลือทน
จนมล้างบุพการ
สลดสุดอาลัย
ทั้งเคืองใจที่เสียที
ทั้งที่ทำได้ดี
ผิดคาดที่ได้คาดเดา
ช่างเหอะช่างมันเถอะ
มันเลอะเทอะก็ช่างเขา
แต่ชนะใจชาติเรา
จงสู้เขาสู้ต่อไป
24 พฤศจิกายน 2548 12:18 น.
ขาว-กรมท่า
สักวาป่าไม้ในไพรสัณฑ์
เขียวในวันกาลก่อนชวนถวิล
ต้นไม้หญ้าปกคลุมผืนแผ่นดิน
สัตว์อยู่กินพิงชิดชื่นอุรา
ทว่าคราคราวนี้มีมากไม่
ธรรมชาติเริ่มเลือนเลื่อนจากตา
ช่วยเชิดชูดำรงคงปลูกป่า
ก่อนวันหน้าผืนหล้าลาสิ้นสูญ
ทั้งแม่น้ำลำธารนานก็น้อย
สัตว์คนคล้อยรอคอยสุดอาดูล
จงร่วมช่วยพิทักษ์หัดเกื้อกูล
อย่าก่อมูลมาหามาปะปน
โลกยามนี้แฝงฝังสกปรก
ทั้งน้ำบกอากาศเกือบอับจน
ตอนได้ภัยอย่ามารีบร้อนรน
จงทำทนตอนนี้ก่อนเถิดเอย
18 พฤศจิกายน 2548 22:21 น.
ขาว-กรมท่า
คุณ ใดที่ท่านให้ เต็มใจ
ครู ไล่โง่ออกไป เล่ารู้
สม เป็นดั่งเทพไท มาโปรด
ศรี ท่านให้กอบกู้ รับไว้คลายเขลา
ฐานะศิษย์คนหนึ่ง ที่ใจตรึงตลอดมา
ชะตาลิขิตมา ได้ลิขิตเรียนกับครู
ท่าน ให้ศาสตร์ภาษา ท่าน แปรเราจากไม่รู้
ท่าน สอนและช่วยดู ท่าน เป็นให้เป็นธรรมชน
นามท่านชื่อ"สมศรี"- "ธรรมสารโสภณ"
ก่อปั้นปัญญาชน เคียงคู่ธรรมประจำใจ
ในนามหนึ่งลูกศิษย์ อาจสนิทแม้น้อยน้อยไซร้
ขอบคุณท่านสุดฤทัย ที่ได้ทุ่มไม่ลดละ
ไป่ทราบทำให้ทราบ ขอก้มกราบนาบศีรษะ
กรรมเก่าให้พบปะ ผู้ดุลไทรให้ร่มเงา
กรรมใหม่ที่ผมก่อ อาจให้ท้อเสียใจเศร้า
หรือก่อน้ำตาเคล้า หรืออาจโกรธเพราะจัญไร
ขอโทษขออภัย อย่าให้ไปเป็นเวรไซร้
ครูท่านโปรดเต็มใจ ให้อภัยศิษย์คนนี้
ขอทูลอโหสิ อย่ามิให้บาปราวี
จากศิษย์ชั่วปนดี มีนามแฝง"ขาว-กรมท่า"
ครูนั้นกายไม่สวย แต่แสนรวยด้วยกิริยา
จิตใจเลิศแห่งหล้า ไม่ได้อ้างตั้งปั้นเอง
ขอครูโปรดเปี่ยมสุข อย่าให้ทุกข์ปนละเลง
อธรรมโปรดอย่าเกรง โปรดคู่ธรรมตลอดไป
ด้วย จริงที่คำนึง รัก สุดซึ้งสุดหัวใจ
และ เชิดชูให้ก้องไกล เคารพ ใครไม่เท่าครู
หน้าส่วนตัว
1553
Lovers
0 คน เลิฟขาว-กรมท่า
Calendar
