12 กรกฎาคม 2551 18:46 น.
ขอโทษทีที่ร้ายสุดฤทธิ์
หัวใจที่ไร้คนดูแล
มักจะถูกรังแกจากความอ่อนไหว
ร้อยหยาดหยดที่เสียน้ำตาจากคนที่ผ่านมาแล้วผ่านไป
เคยถามตัวเองในใจถามว่าใครจะรับผิดชอบได้จากสิ่งที่เกิดขึ้นมา
ยังเงียบยังเงียบไม่มีคำตอบ
ได้แต่บอกบอกกับตัวเองคนไร้ค่า
ทำไมทำไมฉันทำแล้วทุกทางเพื่อที่จะให้ได้ความรักมา
แต่ยิ่งเนิ่นนานยิ่งรู้ว่าความรักที่พยายามจะไขว่ขว้ายิ่งห่างไกล
12 กรกฎาคม 2551 18:43 น.
ขอโทษทีที่ร้ายสุดฤทธิ์
คิดถึงเธอแทบบ้า
พอเจอหน้ากลับบอกว่า ไม่
ที่ต้องพูดไม่ตรงกับใจ
ก็เพราะอายไม่กล้าบอกกัน
คิดถึงจนแทบบ้า
แต่ไม่กล้าพูดไปอย่างนั้น
เพราะว่ากลัวเธอจะรู้ทัน
จึงได้แต่เก็บมันไว้ในใจ
12 กรกฎาคม 2551 18:41 น.
ขอโทษทีที่ร้ายสุดฤทธิ์
ทำไมหัวใจไม่กว้างอย่างท้องฟ้า
จะได้ไม่รู้สึกรู้สายามพบเห็น
ทำไมไม่เป็นนำแข็งที่เยือกเย็น
จะได้เจ็บไม่เป็น เมื่อเห็นเธออยู่กับใคร
ทำไมไม่เข้มแข็งอย่างหิน
จะได้ไม่รับรู้ ไม่ได้ยิน ไม่หวั่นไหว
ทำไมต้องเป็นเช่นหัวใจ
ที่เฝ้าเก็บง้ำความรักไว้
รอคนที่เคยทิ้งไป.. ลมๆ
12 กรกฎาคม 2551 18:36 น.
ขอโทษทีที่ร้ายสุดฤทธิ์
เธอเคยรู้สึก...แบบฉันบ้างไหม
เวลารักใคร...ข้างเดียวอย่างนี้
เมื่อยามที่เค้า...ไม่สนใจใยดี
เราก็ไม่มีสิทธิ์...ไปเรียกร้องอะไร
เธอคงไม่เคยรู้สึกสินะ...
ว่าความรู้สึกเจ็บ...มันเป็นแบบไหน
เมื่อคนที่รักเธอจนหมดใจ
ไม่เคยได้อะไร...กลับคืนมา
เธอจะรู้สึกเจ็บปวด...บ้างไหม
ในเวลาที่คนรักมายืนอยู่ตรงหน้า
แล้วพูดกับเธอ...ด้วยความเย็นชา
ว่า . . . เธอไม่เคยมีค่าอะไร . . . กับฉันเลย
12 กรกฎาคม 2551 18:33 น.
ขอโทษทีที่ร้ายสุดฤทธิ์
. . ค ว า ม รู้ สึ ก ลึ ก ๆ ใ น ใ จ . . .
มันคือความเป็นไป..ที่เธอไม่เคยมองเห็น
เส้นกั้นแห่งมิตรภาพ..มันถูกตีขนาบจนชัดเจน
ใจบางใจจึงต้องซ่อนเร้น..ไม่อาจเผยให้เห็น..ถึงความใน
. . . เ ธ อ อ า จ ไ ม่ เ ค ย รู้ . . .
ว่าสายตาเธอทั้งคู่..ทำให้หัวใจที่เต้นอยู่..อ่อนไหว
แค่เพียงพูดจา..แค่รอยยิ้มส่งมา..ก็ชื่นใจ
ฉันเก็บสิ่งดีๆเหล่านี้ไว้..เก็บไปนอนฝันทุกวันคืน
. . . แ ม้ ก ร ะ ทั่ ง วั น นี้ . . .
เธอก็ยังเป็นสิ่งดี-ดี..ที่ฉันเก็บไว้
และจะเป็นแบบนี้เสมอ .. ไม่ว่าเธอจะกุมมือใคร
ฉันก็ยังมีความรักส่งให้ ..โดยไม่หวังอะไร..ตอบแทน
หน้าส่วนตัว
766
