25 กุมภาพันธ์ 2548 15:46 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ดึกๆ จั่งซี้ยังมีเสียงโทรศัพท์
กำลังนอนหลับผู่ได๋หนอได๊โทรมา
หยิบขึ้นฟังเสียงสำเนียงคล้ายเมาสุรา
ส่งเสียงสำเนียงมาว่า อ้ายนี่หนาคิดฮอดอย่างแฮง
คิดฮอดอีหลี อ้ายนี่คิดฮอดเจ้าหลาย
อย่าเคียดให่อ้ายเด้อน้องนางหล้าคำแพง
เพราะว่าอ้ายนี่คิดฮอดเจ้าหลายอีหลีแก้มแดง
ดึกๆบ่ได้โทรแกล้ง เพราะคิดฮอดแฮงจั๋งได๊โทรมา
จั๋งแม่นน้ออ้าย ยามบ่เมากะคือบ่เห็น
บ่โทรมาเหล่น กับน้องยามมีเวลา
น้องอยากยินเสียงสำเนียงน้องคอยตั้งตา
วันวันบ่เคยพ้อหน้า ยามนี้โทรมาเพราะว่าอ้ายเมา
จั๊กแม่นสิเกลียดสิเคียดหรือด่าออกไป
กะเฮ็ดบ่ได๊ เพราะดีใจหลายยามใจเหงาเหงา
ถึงแม้อ้ายนั้นจะโทรหาเพราะว่าอ้ายเมา
กะยังดีกว่านั่งเศร้า บ่เห็นแม้เงา บ่โทรมาเลย........
คำร้อง/ทำนอง ขอโทษครับ ...ผมเมา
เรียบเรียง (ยังบ่มี อิอิอิ)
๒๕ กุมพ์ ๔๘
๑๕.๑๕ น.
25 กุมภาพันธ์ 2548 11:59 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ศุกร์นี้อยากมีเมา แต่ก็เศร้าใกล้สิ้นเดือน
เอาไงกันดีเพื่อน ฝันลางเลือนแล้วหรือเรา
ศุกร์นี้เราจะทุกข์ ไม่สนุกสุดอับเฉา
ทั้งที่อยากจะเมา แต่กระเป๋าเรามันแบน
เอาไงกันดีหว่า มีร้อยกว่าเหนื่อยใจแสน
แสงโสมได้แค่แบน แข็งโซดาเกินกว่าตังค์
เอาไงกันดีนี่ บอกฉันทีแม่ร้อยชั่ง
คิดไปหนักใจจัง แต่หนทางเรายังมี
คิดถึงเมื่อครั้งก่อน เมื่อครั้งคออ่อนกว่านี้
เหล้าขาวสี่สิบดีกรี ผสมแฟนต้าก็น่าชม
เหล้าขาวหนึ่งขวดใหญ่ น้ำแดงไงมาผสม
ได้เพิ่มมาอีกกลม หายขื่นขมกลมกล่อมดี
เร็วไวไวผองเพื่อน อย่าแชเชือนเบือนหน้าหนี
ชนแก้วกันหน่อยซี ไงศุกร์นี้เราก็เมา........ฯ
24 กุมภาพันธ์ 2548 16:12 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เพียงหนึ่งวันที่ห่างเหิน
คิดถึงเหลือเกินจอมขวัญ
หนึ่งวันที่ไม่เจอกัน
ตัวฉันห่วงหาอาวรณ์
หนึ่งวันที่ไม่พบเจ้า
ฉันเหงานอนเศร้ากอดหมอน
ค่ำคืนมิอาจข่มตานอน
อยากจูบบังอรก่อนนิทรา
หนึ่งวันที่ไม่พานพบ
เกือบจบชีวีเป็นบ้า
อยากกอดแม่ยอดชีวา
แต่มาฆบูชาเลยอดชม
เย็นนี้คืนนี้คงสมหวัง
ไม่ต้องนั่งหมองเศร้าขื่นขม
ประคองกอดนวลน้องสักสองกลม
รื่นภิรมย์แนบชิดเจ้าเคล้าคลอเคลีย ฯ
18 กุมภาพันธ์ 2548 14:05 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
สหายสุรา โผล่หน้ามาอีกแล้ว
ไม่คลาดแคล้วเจอกันในวันศุกร์
เร็วเถิดเพื่อนอย่านั่งซมจมความทุกข์
หาความสุขวันนี้เมาเรารู้กัน
....
ขอโทษครับ วันนี้งานเยอะ
รินไว้แล้ว ใครว่างช่วยชงให้ที อิอิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2548 14:13 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ไหนบอกว่าไม่มีอะไรอีกแล้ว
แต่ยังแผ้วครวญคร่ำร่ำไรหา
ตัดให้ขาดไปเลยสิเสียเวลา
อย่ามัวมาร้องให้ใจระทม
อย่าเสียดายรักเอยเคยหวานชื่น
กลายเป็นอื่นหมองไหม้ใจขื่นขม
อย่าอาวรณ์ให้ช้ำคำลวงลม
เหล้าเป็นกลมฉันมีให้ไวมาริน
จอกที่หนึ่งยกดื่มลืมความช้ำ
จอกที่สองลืมน้ำคำเขาไปสิ้น
จอกที่สามดามหัวใจที่พังพิณฑ์ *
เร็วรีบกินจะได้เมา เอ้า...ชนแก้ว...ฯ
* สะกดถูกเปล่าเนี่ย อิอิ