2 กุมภาพันธ์ 2554 15:40 น.
ขลุ่ยหลิบ
ขอขอบใจที่บอกกันในวันนี้
ว่ารักที่มีให้กันนั้นเปลี่ยนผัน
ฉันต้องทุกข์ทรมานมานานครัน
เพื่อรอวันเธอเฉลยเอ่ยคำลา
ในวันนั้นที่เธอพร่ำคำว่ารัก
สุขใจนักรักให้กันฉันซึ้งค่า
เมื่อฉันรักเธอท่วมท้นล้นอุรา
จึงเอ่ยตอบวาจาว่ารักเธอ
แล้วเวลาผ่านผันใจผันเปลี่ยน
ความห่างเหินเริ่มเวียนมาเสมอ
ความเย็นชาจากตาฉายให้ได้เจอ
ฉันและเธอจึงจืดจางห่างสัมพันธ์
จากวันนั้นมีแต่ช้ำกระหน่ำซัด
ยากจะปัดให้หายคลายโศกศัลย์
ระทมทุกข์ตรมน้ำตาสุดจาบัลย์
ไฉนเธอมาสะบั้นหั่นใจราน
ขอขอบใจที่บอกกันในวันนี้
สิ้นสุดทีรักดั่งเพลิงเริงแรงผลาญ
ถึงเจ็บแสบแทบท้อทรมาน
เถอะไม่นานฝนคงหลั่งพรั่งพรมใจ