7 ธันวาคม 2547 03:47 น.
ขลุ่ยบูรพา
ค่ำคืนนี้ท้องนภาแสนมืดมน
ช่างสับสนวุ่นวายใจนักหนา
หมอกเฆมครึ้มฟ้าฝนไม่นำพา
รักจึงมามลายสูญสิ้นไป
เธอรู้ไหมใจฉันแสนปวดร้าว
หมดแรงก้าวเดินต่อสู้ทุกสิ่ง
เมื่อมองไปขาดคนคอยแอบอิง
เมื่อเค้าชิงเธอนั้นไปจากกาย
3 ธันวาคม 2547 23:06 น.
ขลุ่ยบูรพา
คำว่ารักความหมายจริงจริงเป็นเช่นไร
อยากเข้าใจคำว่ารักมากกว่านี้
ใครเข้าใจโปรดช่วยบอกชั้นที
ว่ายีงมีคนที่รักและห่วงใย
เพราะถ้ารักแล้วทำไมจึงต้องจาก
การพรัดพรากมันเจ็บช้ำแสนเศร้าใจ
เธอยังทำเดินห่างถอยจากไกล
ฟ้าทำไมแกล้งเราให้ตรอมตรม