14 มกราคม 2551 21:06 น.
ขนมปังสังขยา
กี่คืนวันผันผ่านไม่แปรเปลี่ยน
กี่ฤดูหมุนเวียนไม่แปรผัน
กี่อักษรจารึกไว้ในใจกัน
จะจำมั่นสัญญาของสองเรา
แม้พรุ่งนี้จะไม่ได้อยู่พร้อมหน้า
ก็สัญญาจะไม่ลืมเรื่องวันเก่า
ไม่ให้ใครมาแทนที่คำว่า"เรา"
ไม่มีเขา ไม่มีใคร มีเพียงเธอ
ขอให้เพียงตัวเราเท่านั้นห่าง
ใจนั้นต่างรับรู้..ใกล้กันเสมอ
ทุกคืนวันหลับฝันฉันและเธอ
จะพบเจอ.. ในฝันอันสวยงาม
11 มกราคม 2551 12:06 น.
ขนมปังสังขยา
สบตากันหวานซึ้งถึงในจิต
สบตากันวันละนิดจิตแจ่มใส
ตาสบตาสื่อความรู้สึกภายใน
ใจสองใจมั่นคงในคำสัญญา
จับมือเธอสัมผัสซึ้งถึงไออุ่น
ยิ่งฟังเสียงนุ่มละมุนที่โหยหา
คนนี้แหละใช่แล้วคือแก้วตา
ที่ตามหามานาน เพิ่งได้เจอ
แม้หนทางข้างหน้าจะยาวไกล
ยังกุมมือเธอเอาไว้อยู่เสมอ
ให้รู้ถึงสัมผัสรักจากมือเธอ
รักเสมอนะเออยอดดวงใจ
9 มกราคม 2551 15:48 น.
ขนมปังสังขยา
หมู่วิหคเหินฟ้าร่อนถลา
บินมาจากน่านฟ้ายามหน้าหนาว
สายน้ำมีน้ำค้างเกาะพริ้งพราว
เจ้าหนีหนาวลงใต้มาเล่นลม
มาเป็นคู่ชูพริ้งให้อิจฉา
อนิจาความรักไม่สาสม
มีตัวเดียวร่อนปีกมาตามลม
ดูเจ้าช่างระทมไร้วิญญา
เหม่อมองไปยังเจ้าผุ้โดดเดี่ยว
เหลือบแลเหลียวรอบกายไม่มีหนา
สักตัวที่จะอยู่ข้างกายา
ให้เจ้าบินถลาเคียงคู่ไป
เหมือนกับข้าตัวคนเดียวไร้คู่คิด
คงเพราะฟ้าลิขิตจึงเป็นได้
ให้คนรักของข้ามาเปลี่ยนใจ
ไปมีรักครั้งใหม่รื่นอารมณ์
อนิจาโอ้ว่าเจ้านกน้อย
เจ้าคงคอยใครสักคนมาสุขสม
ด้วยดวงใจร้าวรานน้ำตาตรม
เช่นตัวข้าขื่นขม.. ตรอมตรมใจ