15 มกราคม 2545 16:04 น.
ขนมถ้วยฟู
หากไม่รักก็แค่ลากันเท่านั้น
อย่าให้มันค้างครึ่งอยู่อย่างนี้
ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเสียใจหรอกคนดี
เจ็บวันนี้ดีกว่าต้องทนเจ็บต่อไป
อาจจะต้องเสียใจบ้าง
มันก็แค่อาการของผู้ชายที่หวั่นไหว
หากเรื่องร้ายเหล่านี้ผ่านพ้นไป
ฉันจะกลับไปเป็นคนเดิมเหมือนอย่างเคย
15 มกราคม 2545 13:55 น.
ขนมถ้วยฟู
ก็แค่คนขี้เหงาคนหนึ่ง
อยากจะมีใครสักคนคอยห่วงหา
แต่ทุกวันก็ไม่เคยมีใครผ่านเข้ามา
ยิ่งไขว่คว้าก็ยิ่งห่างไกลออกไป
อยากจะมีใครสักคนหนึ่ง
คอยดูแลหัวใจที่อ่อนไหว
และมอบรักเพื่อเพิ่มเติมกำลังใจ
เพื่อให้ฉันเดินต่อไปอย่างไม่กลัว
8 มกราคม 2545 16:04 น.
ขนมถ้วยฟู
เพิ่งจะรู้ว่าฉันรักเธอมาก
ก็เมื่อตอนที่เธอลาจากฉัน
และทอดทิ้งความรักความผูกพันธ์
พร้อมความฝันที่เราสร้างกันมา
เพราะว่าฉันนั้นอาจจะเฉยๆ
และละเลยความรักที่เธอไฝ่หา
เธอจึงทิ้งฉันไปทั้งน้ำตา
พร้อมคำลาที่เธอยังไม่ต้องการ
แต่มันสายเกินไปที่จะย้อน
และอ้อนวอนเพื่อให้เธอคืนมาหา
คงมีแต่วันคืนดีๆที่ผ่านมา
ทำให้ฉันรู้สึกว่า เธอนั้นไม่จากกันไป
6 มกราคม 2545 20:38 น.
ขนมถ้วยฟู
ไม่เป็นไรฉันเข้าใจความรู้สึก
ภำยในใจลึกๆของเธอคนนี้
เธอคงเหนื่อยและท้อกับความฝันที่เธออยากจะมี
เธอเลยอยากจะหนีฉันคนนี้ไปให้ไกล
ก็รู้ตัวว่าฉันไม่ดีพร้อม
คงต้องยอมให้เธอค้นหารักใหม่
อย่าลืมนะ...หากวันไหนเธอเหงาหรือเศร้าใจ
ฉันนี่ไง...จะเป็นที่พักใจสำหรับเธอ
6 มกราคม 2545 20:09 น.
ขนมถ้วยฟู
ฉันขอโทษที่ฉันไม่กล้าบอก
กับคำตอบที่อยากจะเปิดเผย
กลัวพูดไปแล้วเธอจะเฉยเมย
และละเลยความรักที่ฉันมี
กลัวว่าเธอจะไม่มีใจให้
กลัวว่าใจจะไม่ชอบฉันคนนี้
กลัวว่าความห่วงใยและหวังดี
จะไม่มีค่าเลยสำหรับเธอ
คงเป็นเพราะเหตุนี้ล่ะมั้ง
มองหน้าเธอทุกครั้งมันเลยไม่กล้าเผย
ความในใจว่าชอบเธอมากเลย
แต่ไม่รู้จะเอ่ยมายังไง
หน้าส่วนตัว
681
