หญิงใดในโลกหล้า ใช่เเธอ คนเดียว หญิงอื่นที่ยังเปลี่ยว ใช่น้อย ถ้าไม่แลอย่าเหลียว ชายตาฯ จะไม่คิดเศร้าสร้อย คนอื่น ยังมี.....
น้ำ ไหลเรื่อยลอยล่อง รวยริน ไม่ ย้อนกระแสสินธิ์ ป่วนให้ ใหล เรื่อยลงชลชินทร์ ไป่คืน ดอยฤา กลับ คิดถึงภูเดิมไซร้ วาดให้ ย้อนคืน เธอ ผู้เป็นเพียงหนึ่ง ดวงใจ ไม่ เคยจะมีผู้ใด เทียบได้ กลับ ลอยล่องหาใคร ทอดทิ้ง เรานา มา เพียงฝันในคืนให้ โหยให้ ตื่นคืน