22 กุมภาพันธ์ 2545 20:09 น.
ก๊อดซิลล่าหัวโต
รู้อยู่แก่ใจ ว่าเธอไปไหนมา เห็นอยู่ตำตา ว่าเธอไปกับเขา
นับได้เกือบเดือน ที่ฉันไม่เจอเธอแม้เงา รู้รึเปล่า ว่าฉันคิดมากเท่าใด
แค่หลับตาลง ก็พอนึกภาพออก ไม่บอกก็รู้ ว่าเธอทำอะไร
เมื่ออยู่กับเขา เธอเองคงจะใจถึงใจ คิดเมื่อไหร่ มันเหมือนมีดกรีดทุกที
* แต่กลับมาเถอะที่รัก ถ้าวันนี้เขาไม่แคร์ จะกลับมาอย่างคนแพ้ ก็ไม่ต้องลำบากใจ
จะไม่เอ่ยถามซักคำ จะไม่ตอกย้ำ ซ้ำเติมหัวใจ
จะโอบกอดเธอ แม้ว่าเธอเคยกอดใคร ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง
ฉันจับมือเธอ ด้วยมือที่ชุ่มเหงื่อ ไม่อยากจะคิด ว่าเหลือสักแค่ไหน
ทุกสิ่งที่ฉัน ได้เคยเฝ้าถนอมด้วยหัวใจ เธอคงให้ ให้เขาไปหมดแล้ว
22 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น.
ก๊อดซิลล่าหัวโต
แปลกใจ ฉันไม่เคยจะรู้ ว่าฉันเอง หลงรักเธออยู่ มากมายขนาดนี้
แต่ฉัน นั้นแค่เพียงเศษหิน เฝ้ามองดาวจากบนพื้นดิน ดูแตกต่างกันเหลือเกิน
* ฟ้าใย (ดู) หม่นหมองไม่มีหมู่ดาว เหมือนดัง กับเราต้องจากกัน
** ขอ ให้ฉันพบเธออีกครั้ง เพื่อจำทุกนาที ที่มีด้วยกัน ก่อนที่เราต้องห่างไกล
และขอ ให้เธอรับรู้เอาไว้ ว่าฉันรักเธอหมดทั้งหัวใจ จะเก็บเธอในใจฉัน ตลอดไป
ยิ่งสูง ฉันยิ่งไปไม่ถึง สองมือคน แค่คนหนึ่ง เอื้อมไปไม่ไหว
ก็รู้ ฉันนั้นเองก็รู้ ว่าเธอคง จะต้องไป ไปจากฉัน ในวันนี้
22 กุมภาพันธ์ 2545 15:50 น.
ก๊อดซิลล่าหัวโต
ได้แต่ทำใจ เมื่อเธอจะลา ได้แต่มองตากับยอมรับความจริง
และก็พูดได้เพียงว่าเข้าใจ
เมื่อเป็นคนเดิมที่ดีไม่พอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลงให้ดีเท่าคน ใหม่ เลยไม่มีอะไรจะแก้ตัว
ฉันเป็นอย่างไรก็เป็นเหมือนเก่า คบกันก็คุยแต่เรื่องเก่าๆ
ยังคงเป็นคนเดิม ที่มันน่าเบื่อ
ทุกวันผ่านไปยังเป็นเหมือนเก่า ฉันยังคงเป็นอย่างเคย ก็ สมควรที่เธอทิ้งไป
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังติดใจ ก่อนที่เธอไป อยากบอกให้เธอฟัง
แม้ว่ามันไม่พอจะรั้งเธอ
สิ่งที่คนเดิมจะพูดออกไป ก็คือคำเดิมจากวันที่พบเจอ
และจะย้ำให้เธอได้เข้าใจ
ฉันเป็นอย่างไรก็เป็นเหมือนเก่า รักเธอเท่าไรจะรักเท่าเก่า
ยังคงเป็นคนเดิมอย่างนี้เรื่อยไป
แม้วันพรุ่งนี้จะไม่เหมือนเก่า ฉันยังจะเป็นอย่างเคย
ถึงแม้ว่ามันไม่เหลือใคร แต่ฉัน... จะรักเธอเหมือนเดิม
และแม้วันใดถ้าเธอเจ็บช้ำ ก็ขอให้มองกลับมา ณ ที่เก่า
หากเขาได้ทำให้เธอปวดร้าว มองมาที่เดิมๆ จะเห็นคนเดิมคนนี้
16 กุมภาพันธ์ 2545 19:26 น.
ก๊อดซิลล่าหัวโต
ฉันรู้ว่าเทออยู่ อยู่ภายในใจฉัน ได้รู้เมื่อวันเทอจากไป
ฉันนั้นไม่เคยบอก บอกเทอให้เข้าใจ ว่าฉันต้องการเทอแค่ไหน
ฉันเหงาเมื่อเทอไม่อยู่ตรงนี้ เหมือนฉันไม่มีทางออกหัวใจ
ก้อไม่รู้ว่าใจเทออยู่กับใคร เข้าใจไหมว่าฉันกำลังสับสน
ฉันคิดถึงเทออยู่ เทอเองรู้บ้างหรือเปล่า
อยากบอกเทอให้รู้ว่ารักเทอ
ฉันนั้นไม่รู้เลยจะเจอเทออีกไหม ให้ฉันต้องรอไปอีกเท่าไร
เพราะฉันไม่เคยบอก
9 กุมภาพันธ์ 2545 19:40 น.
ก๊อดซิลล่าหัวโต
ทุกคืนจะโทรคุยกันตั้งนาน
เรื่องตลก สนุกสนานหรือ หวานชวนฝัน
ฉันจ้อเทอพูดเป็นไฟ ยิ่งคุยเท่าไหร่ก้อยิ่งมัน
ได้ฟังเสียงหวานใจทุกวัน....วิเศษซะไม่มี
ถ้าถามว่าสาระอยู่ไหน
และได้ประโยชน์ที่คุยกันเรื่อยไปอย่างนี้
บอกได้เลยว่าเนื้อหาสาระนั้นไม่มี
แต่จำเป็นต้องฟังเสียงคนดี ทุกๆวัน
หากวันไหนเทอไม่โทรมา
หน้าที่คนโทรหาก้อตกอยู่ที่ฉัน
จนกลายเป็นกิจวัตรของแต่ละวัน
ที่เราต้องได้ยินเสียงกันและกันก่อนหลับตา +++