20 กรกฎาคม 2554 11:32 น.
ก้าวที่...กล้า
เมื่อฉันทุกข์ท่วมท้น ..... หนักหนา
แล้วจะมีใครมา ........... ทุกข์ด้วย
เมื่อฉันโชคร้ายพา ....... พันผูก
ถึงกับต้องมอดม้วย ...... เช่นนี้ใครจะสน
เพราะฉะนั้นฉันจึงทระนง
อยู่ในศักดิ์ซื่อตรงดำรงสิทธิ์
แม้นไม่รักไมว่าไม่มาคิด
ที่สนิทใจค้นคือตนเอง
14 กรกฎาคม 2554 11:54 น.
ก้าวที่...กล้า
ห้ามคิดถึงเพียงใด-ใจจะขาด
เมื่อไม่อาจห้ามไหวในคิดถึง
ห้ามมาหา-ห้ามไม่ได้ ใจคะนึง
จึงดื้อดึงเรียงถ้อยร้อยรำพัน
คิดเสมอห้ามใจใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าทบทวนไม่ควรฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนั้นจำจนท้นอาลัย
อยากตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจประจักษ์หวงห้ามตามวิสัย
มองนัยน์ตาตาจะตอบว่ามอบใจ
ถ้าแจงได้ก็อยากแจงไม่แฝงเงา
รู้ทั้งรู้ว่ารักจะให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหยอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรหนอใจเรา
เขามีเจ้าของแล้วในแววตา
เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก
จนตาชอกช้ำเล่ห์เสน่หา
ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา
วอนตามาเยือนผสานแววหวานเอย
.
เมื่อข้าพเจ้าเขียนเองไม่ได้
จึงหยิบงานท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
มาล้ออารมณ์ความรู้สึก
ควรมิควรแล้วแต่จะเห็นสมควร?
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1498
