26 มิถุนายน 2554 12:05 น.
ก้าวที่...กล้า
ฟากฟ้า
รินหลั่งน้ำตาเป็นสายฝน
หยาดหยดรักเยือนลงเปื้อนปน
เสน่หาท่วมท้นถึงคนรัก
ผืนดิน
ให้ถวิลรักห่วงอันหน่วงหนัก
รอคอยทุกหยาดประหลาดนัก
ถึงเจ็บปวดพิงพักประจักษ์ใจ
มนตรา
นำฟ้า-ดินมารักกันได้
เมื่อหยดฝนหยาดพิลาศพิไล
อวลอุ่นกลิ่นไอละอองดิน
และฉัน
ดั่งนกน้อยฝันไปไกลถิ่น
ถูกพายุซัดโซยามโผบิน
หวังซบลงสู่ดินเมื่อสิ้นใจ
22 มิถุนายน 2554 15:57 น.
ก้าวที่...กล้า
โปรดบอกฉัน
หากคุณรักกันมานานเนิ่น
และฉันผ่านมาให้บังเอิญ
มาล่วงเกินความรักคุณ
โปรดบอกฉัน..
19 มิถุนายน 2554 13:22 น.
ก้าวที่...กล้า
คิดถึงใครคนหนึ่งคิดถึงนัก
คิดถึงรักหนักหนาน้ำตาไหล
คิดถึงเอยคำนึงคิดถึงใจ
คิดถึงฉันบ้างไหมนะอยากรู้
ฝากคิดถึงครึ่งฟ้า ........ ฟากจันทร์
ดาวเด่นดวงนับพัน .... ฝากร้อย
เรียงรายอยู่ในฝัน ....... ปรากฏ การณ์เนอ
ฉันรักเธอไม่น้อย .. กว่าห้วงดาริกา
17 มิถุนายน 2554 15:34 น.
ก้าวที่...กล้า
ขณะที่ดำเนิน
แต่ละก้าวเพลิดเพลินก็หาไม่
เมื่อสองเท้าเหยียบย่ำกระหน่ำไป
มีจิตใจตนเองบรรเลงรบ
ผู้อาสา
คงเดินหน้าเรียงรายมิหมายจบ
แต่ละคราบน้ำตาที่มาพบ
ต้องประสบภาระค่าระวาง
เป็นบทเพลงเดียวดาย
ที่สุดท้ายต้องเผชิญคือเหินห่าง
ยามทอดทิ้งรักแท้ให้อับปาง
เพื่อเปิดทางอำนาจปรารถนาใจ
2 มิถุนายน 2554 13:50 น.
ก้าวที่...กล้า
อย่าเป็นเลยนายก
วันวันงันงกในงานงอก
กำหนดการนี่นั่นวันวันออก
ทำให้พอกพูนล้าชีวาเอย
อย่าเป็นเลยนายก
ต้องตระหนกเสียขวัญวันวันเอ๋ย
เดี๋ยวก็ม๊อบเดี๋ยวก่อม๊อบมามอบเชย
ให้แก้ไขก่ายเกยอยู่ก่ายกอง
อย่าเป็นเลยนายก
ต้องวิตกอกใจพานไหม้หมอง
ปัญหาคนพลพรรคปักหลักปอง
ปัญหาราษฎร์ป่าวร้องปากท้องรัว
อย่าเป็นเลยนายก
วันวันพกปัญหาให้ปวดหัว
กี่นายกแล้วนั่นที่พันพัว
แก่ก่อนวัยกันทั่วไม่กลัวหรือ?