8 กรกฎาคม 2553 09:00 น.
ก้าวที่...กล้า
วิถีใดกำหนด
บริบทไหนเล่าที่เราหมาย
ชีวิตติดล้อล้วนมากมาย
ทางสายแห่งกรรม ธรรมดา
เมื่อเกิดมาเราก็มี
ลิขิตขีดชี้แสวงหา
สะสมลิ่มเลือดเชือดอุรา
ไขว่คว้าลุกลามไล่ตามเงา
เมื่อเกิดมาเราก็มี
ลิขิตขีดชี้ความว่างเปล่า
ในอณูอิสระที่ใจเรา
ลำนำบอกเล่ากาลเวลา
เมื่อเกิดมาเราก็มี
ลิขิตขีดชี้รอคอยท่า
ความหมายรายล้อมพร้อมธรรมมา
ดวงตาของเราฤๅเข้าใจ
วิถีใดกำหนด
บริบทเอียงซ้ายเอียงขวาใส่
ชีวิตติดล้อล้วนเป็นไป
ตามนัยแห่งกรรม ธรรมดา
6 กรกฎาคม 2553 11:56 น.
ก้าวที่...กล้า
คิดถึงเธอ คิดถึงมาก
คิดถึงจากหัวใจดวงน้อยน้อย
คิดถึงคำว่าเราที่รอคอย
คิดถึงบ่อยเสียจนน้ำล้นตา
คิดถึงคำหวานหวานที่เรียงร้อย
คิดถึงถ้อยโศกศัลย์ที่เศร้ากว่า
คิดถึงความซาบซึ้งติดตรึงตรา
คิดถึงพาพร่ำเพ้อละเมอครวญ
คิดถึงเธอที่แท้คิดถึงนัก
คิดถึงรักในทางใช่บางส่วน
คิดถึงเธอทั้งหมดขอรบกวน
ช่วยชักชวนหัวใจมาใกล้กัน
คิดถึงเธอคนดีที่คิดถึง
เป็นส่วนหนึ่งในใจใช่เสกสรร
คิดถึงจนเกินเลยเผลอผูกพัน
คิดถึงวันเกี่ยวดองเมื่อต้องมนต์
คิดถึงเธอ คิดถึงมาก
คิดถึงจากหัวใจไม่สับสน
คิดถึงมากนะเออมันเอ่อล้น
คิดถึงจนก้าวที่กล้าจะบ้าตาย
1 กรกฎาคม 2553 16:17 น.
ก้าวที่...กล้า
ความรัก ความรัก
เจ้าจำหลักตรงไหนที่ในหล้า
โปรดกะพริบระยิบแสงสำแดงมา
ให้ไหวหวานถึงจันทราบนฟ้าไกล
ความรัก ความรัก
เจ้าจำหลักนิรันดร์กับฉันไหม
หรือว่าเจ้าผ่านมาแล้วก็ไป
ให้หัวใจโบกบินถวิลตาม
ความรัก ความรัก
เจ้านั้นหนักเพียงไหนหัวใจถาม
เท่าแผ่นดินผืนฟ้าทะเลคราม
เป็นนิยามความหมายของสายใด
ความรัก ความรัก
เรารู้จักรักกันอยู่ใช่ไหม
โปรดเถิดบอกฉันก่อนค่อยถอนใจ
เพราะอะไรทำไมฉันไม่รู้