30 มีนาคม 2553 11:57 น.
ก้าวที่...กล้า
ต้องการอัฐอัดฉีดจึงรีบไถ
เอาประชาธิปไตยเป็นใบผ่าน
ยุบสภาเมื่อใดต้องได้อาน
จึงหน้าด้านหน้าทนให้คนดู
เอาเรื่องเก่าเน่าเฟะเละเทะกวด
เล่นจำอวดประชาเอาหน้าถู
เป็นเทือกเถาเหล่ากอไม่พอกู
ยังอวดชูเพื่อนผองพี่น้องแดง
ไม่ได้คุยได้โม้โอ้โฮแฮะ
มีเยอะแยะยี่สิบล้านเบ่งบานแฉ่ง
แต่ที่เหลือเบื่อมารไม่ขานแจง
เมื่อตะแคงข้างอยู่เพื่อผู้ใด?
เห็นปาวปาวเรียกร้องท่านต้องยุบ-
สภาทุบโต๊ะปังเลือกตั้งใหม่
จะเห็นผลทันตาประชาธิปไตย
แหม!ทำไมง่ายจังฉันยังงง?
เมื่อมองเห็นข้อเดียวที่เกี่ยวข้อง
มันเรืองรองล่อตาพาประสงค์
ท่านต้องยุบต้องยุบสภาลง
หวังบรรจงแย้มยิ้มใจอิ่มเอม
25 มีนาคม 2553 16:12 น.
ก้าวที่...กล้า
ร้อนร้อนร้อนร้อนจนจะเป็นไข้
มันเผาไหม้ศรัทธาไม่เหลือหลอ
ใบแห้งโกร๋นโล้นตาเหลือแต่ตอ
รากยังงอคดเคี้ยวเป็นเกลียวพัน
โครงสร้างก่อนดูดีป่นปี้หมด
สุดรันทดอนาจหนอในใจฉัน
จะโปะน้ำท่ามไฟอย่างไรกัน
อย่ากระนั้นกระนี้มันชี้ชัด
ยามแห้งแล้งแฝงฝากถึงลากไส้
ถึงต่อให้กี่ขดโป้ปดปัด
ก็ยิ่งเหมือนย้ำรอยยิ่งคอยมัด
จะสลัดพ้นฤๅยึกยือยาว
หรือนี่คืออาการหลังอานวิ่ง
จะหยุดนิ่งคงแสบเมื่อแอบหนาว
จึงตะแบงแฝงเร้นยิ่งเหม็นคาว
เป็นเรื่องราวกล่าวขานเมื่อวานซืน
23 มีนาคม 2553 09:07 น.
ก้าวที่...กล้า
ในสายตา
เธอคือฟ้าคือฝันคือจันทร์ผ่อง
คือดอกไม้ท่ามตะวันให้หันมอง
คือละอองหยดน้ำในยามเช้า
.
.
คือความรักฝากไว้ในอักษร
สืบสะท้อนบทกวีฤดีเฝ้า-
ใฝ่ฝันจินตนาการเนิ่นนานเนา
คอยรุมเร้าเจตจินต์จิตวิญญาณ
คือความหมายประทับอยู่เคียงคู่ขวัญ
ดำรงมั่นชั่วกัลปาวสาน
คือหัวใจละมุนในดวงมาน
โอบอุ้มกาลเวลาให้เรืองรอง
ในสายตาตระหนัก
เธอคือรักบริสุทธิ์อันผุดผ่อง
เธออยู่เหนือสิ่งใดที่ใฝ่ครอง
เป็นเจ้าของร่วมกันนิรันดร์กาล
19 มีนาคม 2553 12:58 น.
ก้าวที่...กล้า
ในความมืดมน
ลองรื้อค้นสิ่งใดก็ไม่เห็น
ถึงจะใช้สัมผัสฤๅชัดเจน
จะกะเกณฑ์สิ่งใดคงไม่แท้
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
หากไม่เคยคิดจะรัก
อย่ามาทำยึกยักโปรดผลักไส
โปรดจงเดินคนละทางห่างกันไป
อย่ามายื้อเยื่อใยว่าไยดี
หากไม่เคยคิดจะรัก
อย่าให้ฉันทึกทักหมดศักดิ์ศรี
อย่าให้ตาบรรจบทบทวี
โปรดหลีกหนีเถิดใจหัวใจนั้น
ปล่อยฉันไว้แบบนี้
อย่าให้มีสิ่งใดทำไหวหวั่น
อย่าทิ้งไว้อาวรณ์เก็บซ่อนมัน
อย่าให้วันข้างหน้าละล้าละลัง
ปล่อยฉันไว้แบบนี้
อาจบางทีบ้างถวิลไห้รินหลั่ง
ฉันจะใช้น้ำตาประดาประดัง
เป็นพลังลบเลือนเป็นเพื่อนใจ
.
แต่คงจะดีกว่า!!
.
.
หากไม่เคยคิดจะรัก
อย่าให้ฉันจมปลักในรักได้
โปรดจงเอ่ยบอกกันในทันใด
แล้วหลีกไกลออกไปจากใจนี้
15 มีนาคม 2553 16:45 น.
ก้าวที่...กล้า
สงครามอันเดียวดาย
อยู่ในความหลากหลายอารมณ์สรรค์
อยู่ท่ามกลางหม่นมัวตราบชั่วกัลป์
อยู่ในช่วงชีวันที่ผันแปร
สงคราม
อยู่ในยามต่อสู้ไม่รู้แน่
จะชนะพลิกผันเป็นผู้แพ้
หรือเกมแก้กลายกลับมารับทัน
สงคราม
จะเป็นหนามทิ่มตำและห้ำหั่น
อยู่ในใจคุเลือดให้เดือดพลัน
คงอยู่แล้วในนั้นตราบวันตาย
.
.
เขียนเพื่ออาลัยไทยทั้งผอง
เพื่อน-พี่-น้อง-ร่วมแผ่นดินสิ้นสลาย
มาบัดนี้ข้นแค้นปางจะวางวาย
ขาดแล้วสายสัมพันธ์ของวันวาน
ความรัก
ที่ผูกพันแน่นหนักสมัครสมาน
ที่เกิดก่อคุณธรรมเป็นตำนาน
เหลือเพียงกาลเวลาให้ขบคิด
.
.
.
คุณให้การเมืองรับใช้คุณหรือคุณรับใช้การเมือง?