24 กุมภาพันธ์ 2553 16:23 น.
ก้าวที่...กล้า
นับนานมา
ความรักคือปรารถนาเภตราสรวง
ลอยล่องนาวานัยนาปวง
ประดับห้วงดาริการะดากาล
เวิ้งพรายรุ้ง
อำรุงฤทัยอ่อนไหวหวาน
ผลิช่อหอมดวงลดามาลย์
ผสานกล่อมกลมภิรมย์ภักดิ์
เนื่องเวลา
กระชับห้วงนัยนาให้ตระหนัก
เงื่อนไขปรากฏกำหนดรัก
เลื่อนลอยเคว้งคว้างนักเมื่อรักแล้ว-
ปราศจากการรับรู้
เคียงอยู่เดียวดายสิ้นหมายแก้ว
ความรักนิราศจำคลาดแคล้ว
กอดไว้เพียงแผ่วด้วยชีวิต
22 กุมภาพันธ์ 2553 09:43 น.
ก้าวที่...กล้า
คิดถึงเธอ
จึงละเมอเพ้อพร่ำเป็นคำถาม
เธอรักไหมหรือไม่รัก??มันลุกลาม
อยู่ในความคำนึงคิดถึงนั้น
รักหรือเปล่า??
ใจมันเฝ้าวนวกจนผกผัน
ก็ไม่รู้ว่ารักไม่รักกัน
คำถามมันจึงเวียนไม่เปลี่ยนแปลง
อยากจะฝัน
แต่ต้องกั้นใจ-แบบกลัวแอบแฝง
อยู่แดเดียวหลงรักคงระแวง
หมดเรี่ยวแรงหากรู้เธอไม่รัก
คิดถึงเธอ
คิดถึงเผลอค้นความสุดห้ามหัก
อยากฟังคำพร่ำเพ้อในเธอนัก
ยามสบตาแน่นหนักว่ารักไหม??
คือความรักหรือเปล่า??
เหมือนขลาดเขลาถามอยู่มิรู้ได้
เสียงมันสั่นระรัวจากหัวใจ
อยากจะรู้ทำไมก็ไม่รู้
11 กุมภาพันธ์ 2553 15:11 น.
ก้าวที่...กล้า
เทศกาลอาหารดีมีสีสัน
จัดห้าวัน ณ ริมเขื่อนเยือนหรรษา
ปรุงสำเร็จกุ้งหอยและปูปลา
ในเวลาย่ำเย็นเห็นตะวัน
จวบค่ำมืดรื่นรมย์ผสมผสาน
ดั่งวิมานมายาเมืองพาฝัน
ด้วยแสงสีประกายดุจผ่องผุดพรรณ
เสียงดนตรีกล่อมจันทร์ร้อยบรรเลง
เรือชาวเลปั่นไฟด้วยใจรัก
ด้วยพร้อมพรักรับรองให้มองเพ่ง
ถึงวิถีชีวิตลิขิตเอง
คลื่นโครงเครงกลางสายน้ำทะเลงาม
เทศกาลงานนี้เชิญพี่น้อง
สิบแปดถึงยี่สิบสองปีห้าสาม
กุมภาพันธ์โจษจันกันเรืองนาม
อยู่ในเดือนแห่งความรักสลักไว้
8 กุมภาพันธ์ 2553 09:26 น.
ก้าวที่...กล้า
มันไม่ใช่ครั้งแรกไม่แปลกหรอก
จะกี่น้ำใต้ศอกขอบอกว่า
เมื่อจำเพาะใจยินจนชินชา
จะกี่สมน้ำหน้ามีล้าฤๅ
มันไม่ใช่ครั้งแรกไม่แปลกหรอก
จะกี่ชอกช้ำรอเคยท้อหรือ
ในสามัญสำนึกน่ะฝึกปรือ
หาใช่เพราะยึดถือแต่ดื้อรั้น
มันไม่ใช่ครั้งแรกไม่แปลกหรอก
จะกี่ครั้งจนตรอกบอกสั้นสั้น
ใช่ว่าเพราะถือดีหรือมีวัน
แลใช่ว่ามีฝันแต่มันชิน
มันไม่ใช่ครั้งแรกไม่แปลกหรอก
จะกี่ความจำยอกหยอกถวิล
จะกี่พลาดหวังพาน้ำตาริน
จะหาสิ้นสุดใดนะใจเอย
มันไม่ใช่ครั้งแรกไม่แปลกหรอก
กี่ระลอกต้องเผชิญที่เมินเฉย
กี่ครั้งคราใจล้มระบมเคย
อย่ามาเปรยสงสารเพราะบ้านไกล!!
2 กุมภาพันธ์ 2553 16:17 น.
ก้าวที่...กล้า
สองขวัญเฉิดอยู่ห้วง .... หนหาว
บอกยากอุ่นหรือหนาว .. เนื่องด้วย
หวั่นไหวสุดจะสาว.........สานสืบ กระนั้นพี่
หนึ่งมอดหวังมิดม้วย ... หนึ่งเจ้าโฉมฉาย
ฤๅหมายจะเสกสร้าง ..... แสงโสม
ผ่องยิ่งส่องประโลม ...... ประหลาดค้น
สว่างไสวกระจ่างโพยม .. เพ็ญรัศ มีแล
จรัสทั่วผืนพิภพล้น ........ หลากให้สานฝัน