20 ธันวาคม 2553 15:50 น.
ก้าวที่...กล้า
สวัสดีลมหนาว
ที่พรายพราวพรูพร่างมิห่างเหิน
จุมพิตอยู่บางบางบนทางเดิน
ให้รู้สึกเคอะเขินบังเอิญพบ
ใจคิดถึง
เฝ้าคำนึงถึงอยู่ไม่รู้จบ
เกินเก็บกั้นเอ่อล้นท้นทำนบ
ให้อวลอบอุ่นอยู่มิรู้จาง
ความรัก
ผูกสมัครรักให้ไสวสว่าง
เป็นดวงตาดวงกมลเป็นหนทาง
ใสกระจ่างกลางทรวงทุกช่วงวัน
สวัสดีลมหนาว
ที่พรายพราวพรูพร่างช่วยสร้างสรรค์
ให้คุณค่าลมหนาวในคราวนั้น
ประทับขวัญตรึงตราเวลานี้
9 ธันวาคม 2553 12:29 น.
ก้าวที่...กล้า
เธอเหมือนบทกวี
ร้อยรวมฤดีให้มีฝัน
ดุจดาวพราวดวงบนสรวงอัน-
ตระการพรรณรายผ่องเป็นยองใย
ฉันอ่านเธอจากตรงนี้
ทุกเวลานาทีทวีให้
หลอมรวมคืนวันอันวิไล
อบอุ่นอยู่ในความใกล้ชิด
เธอเหมือนบทกวี
ทุกเวลานาทีฉันมีสิทธิ์
สัมผัสผ่านอักษราประภาพิศ
จินตนาการลิขิตขีดภวังค์
ฉันอ่านเธอจากตรงนี้
เวลาทุกนาทีทวีดั่ง
สายใยรักถักร้อยเป็นรวงรัง
ของบทกวีความหวังและชีวิต