30 ธันวาคม 2552 14:00 น.
ก้าวที่...กล้า
เจ้าดอกไม้
อ่อนไหวชูช่อพะนอสม
ตามแรงแกว่งไกวของสายลม
เกลียวกลมซัดส่ายในสายตา
ดอกรัก
ฉันจักเก็บเจ้าร้อยสร้อยระย้า
เข้าช่อมาลัยมะลิลา
ให้งามสง่าบุษบาสวรรค์
มอบแด่มิ่งมิตร
เอื้อชีวิตสดใสและสุขสันต์
ปราศจากหมองมัวมาพัวพัน
ตราบนิรันดร์กาลล่วงด้วยดวงใจ
.
.
หอมกว่าหอมรักให้ ....... เห็นถนอม
ยาวกว่ายาวเนายอม ...... เยี่ยงด้าย
ชื่นดั่งชื่นชิดชอม .......... ชีพตื่น
มุ่งมั่นมุ่งหมายละม้าย ... มอบด้วยดวงฤดี
21 ธันวาคม 2552 14:31 น.
ก้าวที่...กล้า
ฉันเปิดคำเปิดตัวเปิดหัวใจ
เปิดหวั่นไหวอาทรอาวรณ์หา
เปิดลึกซึ้งถึงดาวพร่างพราวฟ้า
ปรารถนารักเคียงร่ำเรียงร้อย
แม้นอยู่กลางม่านหมอกที่หยอกเย้า
ยังใฝ่เฝ้าจารจรดฤๅถดถอย
ถึงโดดเดี่ยวบนทางจืดจางรอย
ก็จะคอยรออยู่ไม่รู้แล้ว
เมื่อห่างไกลสุดแสนเขตแดนฟ้า
ในสัญญารู้แต่ใจแน่แน่ว
ในคิดถึงหนึ่งดาวซึ่งพราวแพรว
หากต้องแคล้วคลาดกันนิรันดร์ไป
ขอจงรู้ดวงจิตไม่ติดข้อง
เมื่อจำต้องพลาดวงอสงไขย
ขอจงรู้คำพ่างที่วางไว้
จะอยู่ในใจนับชั่วกัปกัลป์
14 ธันวาคม 2552 14:24 น.
ก้าวที่...กล้า
เพราะข้าคือจอมเบี้ยวผู้เลี้ยวลด
และกบฎกับทุกผู้ที่รู้ค่า
หรืออีกนัยไขขานจอมมารยา
อย่าได้มากรายใกล้บอกไว้เลย
แลไม่เคยถือสัตย์ในสัจจะ
ทุกวาระถ่อยเถื่อนข่มเอื้อนเอ่ย
เพื่อจะเก็บซ่อนหน้าในคราเคย
ไว้เฉลยสุดท้ายที่ปลายทาง
แลไม่เคยจริงใจกับใครเขา
คอยแต่เฝ้าโป้ปดกำหนดต่าง
ใช้ใสซื่อห่อหุ้มเป็นหลุมพราง
จัดฉากวางคำหว่านให้อ่านเจอ
ยิ่งไม่เคยมีรักเลยสักนิด
เพราะชีวิตต่ำทรามทุกยามเผลอ
ชอบกลิ้งกลอกตอกย้ำบ่มพร่ำเพ้อ
.
.
ฉันรักเธอที่บอกก็หลอกลวง
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1425
