30 มิถุนายน 2551 11:05 น.
ก้าวที่...กล้า
อารมณ์
บอกขื่นขมห่วงหาเวลาห่าง
แววตามิเคยเร้นในเส้นทาง
คงบอบบางอ่อนไหวอยู่นัยเดียว
ความรัก
ยังแน่นหนักแน่วแน่คอยแลเหลียว
นำอักษรร้อยผสมอย่างกลมเกลียว
ทุกข้องเกี่ยวบอกรักบอกภักดี
ความรู้สึก
ในส่วนลึกเก็บงำทุกคำที่-
ทำอ่อนไหวอ่อนล้าประดามี
ของถ้อยรสบทกวีฤดีนั้น
อารมณ์ ความรัก ความรู้สึก
ตกผลึกลึกล้ำเหนี่ยวนำขวัญ
แม้หนาว-ร้อนพร้อมรับทุกกัปกัลป์
พร้อมฝ่าขอบฟ้ากั้นไม่หวั่นใด
25 มิถุนายน 2551 16:03 น.
ก้าวที่...กล้า
ในความคิดถึง
ในหนึ่งนิยามของความหมาย
เปิดฝันแจ่มฟ้าดาราราย
เปล่งประกายปรารมภ์จ่อมจมนั้น
ในความอ่อนไหว
เพียงได้เห็นนามที่ตามฝัน
ซาบซึ้งอ่อนหวานผสานกัน
เขตกั้นทำนบกระทบกระเทือน
ในความปรารถนา
รุมเร้าโหยหาน้ำตาเปื้อน
อาลัยอาวรณ์คอยอ้อนเตือน
คอยเคลื่อนสั่นคลอนซอกซอนใจ
ในความรัก
ฟูมฟักคำสถิตอยู่ชิดใกล้
ลึกซึ้งเชยชื่นกว่าอื่นใด
ไม่ได้เห็นเธอก็เพ้อแล้ว
19 มิถุนายน 2551 16:00 น.
ก้าวที่...กล้า
ความทรมานไหลผ่านตา
เลือนเวลาความคิดลิขิตฝัน
เลือนแสงเดือนแสงดาว-หนาวตะวัน
เหมือนดวงจิตปิดกั้นบีบคั้นใน
ยามรับรู้รอยร้าวที่เฝ้าแฝง
เฝ้าเสียดแทงอารมณ์ให้ตรมไหม้
ตอกรู้สึกเหน็บหนาวปวดร้าวใจ
ความเป็นมาเป็นไปที่ไหววน
ความทรมานไหลผ่านตา
เมื่อไหลบ่าเจิ่งนองยิ่งหมองหม่น
ยิ่งเพิ่มพูนโจมจับให้อับจน
ให้ท่วมท้นหัวใจข้างในนั้น
จะกักเก็บมันไว้หรือไยดี
เพราะไม่เปลี่ยนวิถีฤดีฝัน
จะให้ความหมายใหม่อย่างไรกัน
ช่วยบอกฉันหน่อยนะอย่าละไว้
11 มิถุนายน 2551 12:29 น.
ก้าวที่...กล้า
ฉันจะเก็บความทรงจำให้จำหลัก
คอยฟูมฟักคำหวานให้หวานอยู่
ว่าครั้งหนึ่งหัวใจเคยได้รู้
ถึงความรักที่เคียงคู่ฤดูกาล
ยามคิมหันต์เยือนใจอุ่นไอร้อน
ก็สุมซ่อนก่อนปรุงจนฟุ้งซ่าน
ร้อนร้อนร้อนเผาไหม้จวบใครคร้าน
เหมือนคนพาลขวางตาไม่น่ามอง
ยามเหมันต์เยือนใจข้างในหนาว
ในทุกคราวคิดถึงคนหนึ่งหมอง
ก็เพียรร้อยถ้อยคำผ่านทำนอง
หัวใจคล้องหัวใจของใครนั้น
ยามวสันต์เยือนใจดอกไม้บาน
ก็อ่อนหวานซาบในหัวใจฉัน
ดั่งสายฝนเย็นฉ่ำคอยจำนรรจ์
โปรยปรายฝันสวยงามในยามเช้า