25 กันยายน 2550 10:25 น.
ก้าวที่...กล้า
แสงจันทร์
นุ่มนวลชวนฝันชวนหวั่นไหว
รายล้อมคืนค่ำอยู่ร่ำไร
ทั่วทั้งหัวใจอำไพดวง
แสงดาว
แวววาวพราวแพรวบนแนวสรวง
ระย้าระยิบกะพริบรวง
วาบทรวงช่วงโชติปราโมชนั้น
ในความรัก
ฝากใจทายทักช่วยถักฝัน
ฝากคำทักทายกลับคล้ายกัน
ผูกพันมั่นแล้วในแววตา
คิดถึง
ทุกช่วงตราตรึงคำนึงหา
ซึมซาบจันทร์ดาวบนราวฟ้า
ปรารถนามองอยู่ไม่รู้แล้ว
13 กันยายน 2550 13:49 น.
ก้าวที่...กล้า
เธอรู้ไหมขณะนี้หัวใจกลจะขาด
ดั่งศรธนูปาด
และปัก
เธอรู้ไหมขณะนั้นนะหน่วงและก็ตระหนัก
ถึงเลือดอันสุดรัก
จะลา
เธอรู้ไหมขณะที่หัวใจจะละจะพา
คิดถึงคะนึงหา
ฤ หาย
แม้ราตรีและทิวาจะลับก็จะมิคลาย
เยื่อใยจะทอสาย
สวาดิ