10 พฤศจิกายน 2553 09:08 น.
ก้าวที่...กล้า
ชวนฝัน
ไปกับจันทร์กับดาวบนราวฟ้า
กระต่ายน้อยนั่งเล่นเย็นเย็นตา
เหล่าดาราไต่เต้นเย็นเย็นใจ
ชวนฝัน
ไปกับคืนกับวันอันแจ่มใส
แมลงปอเริงร่าล้อลมไกว
ผีเสื้อ ดอกไม้ สายน้ำเย็น
ชวนฝัน
ไปกับความกับคำที่ได้เห็น
หวานในรสอิ่มในรักที่เธอเป็น
หัวใจเต้นไปกับฝันวันเวลา-
หวานละมุน
ขอบคุณที่ยังอยู่ให้รู้ค่า
ขอบคุณดวงใจที่ให้มา
ขอบคุณอักษราด้วยความรัก
28 ตุลาคม 2553 13:40 น.
ก้าวที่...กล้า
หากฉันรู้สักนิดเธอคิดถึง
คงซาบซึ้งนิยามของความหมาย
หากฉันรู้รักเชื่อมไม่เสื่อมคลาย
คงจะหายจากช้ำอยู่ลำพัง
หากวันนี้ฉันมีเธอ
คงจะเผลอแย้มยิ้มเอมอิ่มหวัง
เหมือนหัวใจนำพาให้พลัง
มาหยุดยั้งทุกข์ท้อทรมาน
คงจะเป็นวันซึ่งก้าวถึงฝัน
อัศจรรย์ด้วยรักช่วยถักสาน
ร้อยดวงใจผูกพันนิรันดร์กาล
ดอกรักบานพรายพริ้มพรรณราย
หากฉันรู้สักนิดเธอคิดถึง
คงซาบซึ้งในทรวงจนช่วงฉาย
หากฉันรู้กลมเกลียวไม่เดียวดาย
คงจะหายหวั่นไหวในใจนี้
19 ตุลาคม 2553 17:05 น.
ก้าวที่...กล้า
อยากจะเขียนกลอนหวานน้ำตาลอาย
ก็ละม้ายคล้ายขวัญจะสั่นไหว
อยากจะเขียนกลอนลาก็อาลัย
เกรงหัวใจจะยับไปกับวัน
อยากจะเขียนกลอนพ้อแล้วต่อว่า
กลัวน้ำตาร้าวเจ็บเกินเก็บกลั้น
อยากจะเขียนกลอนขำกลับรำพัน
เมื่อหวั่นหวั่นวิตกเพ้อพกไกล
อยากจะเขียนกลอนรักก็ชักกลัว
ยังเมาเมามัวมัวสลัวใกล้
อยากจะเขียนกลอนกานท์สมานใจ
ก็เหมือนไฟรุมรุมให้กลุ้มจริง
อยากจะเขียนกลอนตอบเมื่อชอบเธอ
ก็กลัวเผลอละเมอหลงเพราะงงยิ่ง
อยากจะเขียนกลอนลวงให้ท้วงติง
ก็กลัวสิ่งที่พบบรรจบกัน
22 กันยายน 2553 13:22 น.
ก้าวที่...กล้า
ทีละเล็ก ทีละน้อย
ทบทยอยรอยซึ่งคะนึงหา
ทวนทวีลึกซึ้งติดตรึงตรา
อยู่ในกาลเวลาด้วยความรัก
ทีละเล็ก ทีละน้อย
อย่างค่อยค่อยจารคำลงจำหลัก
อยู่บ่อยบ่อยงดงามการถามทัก
ในนามความแน่นหนักนัยเนิ่นนาน
ทีละเล็ก ทีละน้อย
จากฝนปรอยโปรยปลายแล้วย้ายผ่าน
ให้ลมหนาวก้าวล่วงถึงดวงมาน
และร้อนปานปนอยู่กับเยื่อใย
ทีละเล็ก ทีละน้อย
ทบทยอยรอยซึ่งคำนึงไหว
ทวนทวีร้อยคำอย่างร่ำไร
ฝากฉันฝากรักไว้ในใจเธอ
20 กันยายน 2553 17:47 น.
ก้าวที่...กล้า
ในวันที่รักหลงทาง
เธอยังคงอ้างว้างในทางเก่า
ฉันซึ่งมีภาพเธอเสมอเงา
คอยติดตามทุกเช้า-สาย-บ่าย-เย็น-ค่ำคืน
ทรมาน
อยู่กับวันเมื่อวานจนสุดฝืน
เมื่อดอกไม้ดอกงามต้องกล้ำกลืน
ไปกับแรงรื้อฟื้นของเรื่องราว
ซานซม
อยู่กับความขื่นขมในคืนหนาว
ในท่ามกลางคำรักกับคำร้าว
ที่หยาดน้ำพรายพราวจากดาวน้อย
ในวันที่รักหลงทาง
เธอยังคงอ้างว้างอยู่ทุกบ่อย
ฉันซึ่งใจทดท้อเฝ้ารอคอย
ไปกับรอยทุกรอยในรักเธอ