28 กรกฎาคม 2549 15:18 น.
ก้าวที่...กล้า
เงานัยน์ตาวับไหวทอใกล้สรวง
ระยับทวงถ้อยถามนัยความหมาย
สะท้อนแสงเพียงวับดับเดียวดาย
เสมือนคล้ายฉุดฝันท่ามจันทรา
สบายดีหรือเปล่า เพียรเฝ้าถาม
เมื่อพจน์งามเพรงสานจรดจารฝ่า
เฉกลมฝนหล่นร่วงจากช่วงฟ้า
พลั่งพรูมาพรมพื้นให้ชื้นกราย
คิดถึงกันบ้างไหม เยื่อใยฝาก
อาทรจากดวงดาวพร่างพราวฉาย
ส่งโอบกอดหนึ่งนั้นพรรณราย
ก็กำจายแทรกใจได้รับรู้
เมื่อหลบเร้น อาวรณ์อกรอนร้าว
พลิ้วลมหนาวผันซ้อนกลับย้อนสู่
ขับช่วงกาลหลอมจินต์ก็สิ้นชู
ปราศรอยผู้เคียงใกล้ในฤดี
เงานัยน์ตาแห่งฝันพลันสลาย
กะพริบพรายเอ่อล้นรินท้นรี่
เจ็บและปวดห้วงใจหนึ่งใครนี้
ทับทวีแน่นนัก...เพราะรักแล้ว
4 กรกฎาคม 2549 16:48 น.
ก้าวที่...กล้า
สานฝันวันสวยส่งอวยพร
ฝากอักษรเรียงร้อยเป็นถ้อยขวัญ
มอบมิ่งมิตรชิดใกล้หนึ่งใครนั้น
ให้สุขสันต์งดงามแสงวามวาว
เก็บความเหงาเศร้าสร้อยลอยทะเล
ฟังเสียงเห่เกลียวคลื่นในคืนหนาว
ปลดปล่อยความเจ็บปวดอันรวดร้าว
ฟูฟ่องขาวกลบกลืนจากหมื่นพราย
สิ่งไหวหวั่นหม่นมัวระรัวก้อง
จากหนึ่งห้องใครนั้นให้พลันหาย
ฝากลมพัดห่มล้อมโอบอ้อมกาย
ด้วยมากมายความคิดถึงคำนึงรอย
สานสายใยไออุ่นหมุนวนรอบ
ขีดเส้นกรอบครอบพจน์กำหนดถ้อย
ผูกสมัครรักมั่นวันที่คอย
ดั่งเส้นสร้อยคล้องภาพไว้ทาบใจ
สานฝันสายรุ้งพาดพุ่งหาว
พันเรื่องราวร้อยเรียงเพียงคว้าไขว่
เมื่องดงามความหมายมิหายไป
ยังอยู่ในความคำนึงดังขึงล้อม
26 มิถุนายน 2549 16:49 น.
ก้าวที่...กล้า
อยากปลอบเธอด้วยใจแต่ไร้ศักดิ์
ที่แปรภักดิ์รักมั่นนิรันดร์สูญ
ละเลยสิ่งล้ำค่าเคยอาดูร
มอบเกื้อกูลต่อกันฉันทำลาย
อคติต่อเธอจนเผลอลืม
ใจเคยปลื้มถ้อยคำนำความหมาย
เพียรปลอบโยนเรียงร้อยปล่อยเดียวดาย
ลอยตามสายน้ำไหลมิใยดี
เมื่อทุกสิ่งหมุนผ่านนั้นรานร้าว
ด้วยเรื่องราววกวนปนศักดิ์ศรี
เมื่อเกียรติเธอเกียรติเขาเกียรติเรามี
ยื้อย่ำยีก็เสมือนตัดเพื่อนกัน
ยังอาทรห่วงใยเฉกใฝ่เฝ้า
คงหยอกเย้าทักถามยามไหวหวั่น
แม้นเส้นทางไม่บรรจบให้พบปัน
แต่ทุกวันความหวังดีมีให้เธอ
ฉันวันนี้เข้าใจแต่ไร้สิทธิ์
ไม่อาจคิดหวนคืนยืนเสมอ
ดุจสายธารกาลก่อนมิย้อนเจอ
กลับล้นเอ่อท่วมใจอาลัยลาญ
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1400
