11 กันยายน 2555 21:23 น.

เป็นหวัด

ก้าวที่...กล้า

อึดอัด
มันหายใจขัดขัดไม่ชัดแจ้ง
จะแดดร้อนแดดร่มหรือลมแรง
จะน้ำท่วมน้ำแห้งหรือแล้งลง

ยังเป็นหวัด
จะปฏิวัติปฏิรูปหรือลุ่มหลง
จะประชาธิปไตยไม่เต็มวง
จะมองหงส์มองห่านหรือมองกา

ยังเป็นหวัด
จะปัดปัดส่งส่งไปตรงหน้า
จะยอมรับหลบหนีหรือบีฑา
จะมองม้าผกผินหรืออินทรี

ยังเป็นหวัด
เมื่อหายใจขัดขัดอยู่อย่างนี้
ต้องหาหมอกินยาคงเข้าที
แต่ไม่มียาที่จะรักษา

.

ต้องเป็นหวัดวันยังค่ำ นะทำไม?				
17 สิงหาคม 2555 10:39 น.

ฉันยังเป็นฉันคนเก่า

ก้าวที่...กล้า


ฉันยังเป็นฉันคนเก่า
และไม่ได้เหงากับเรื่องราวที่ผ่านผัน
เพียงแต่เศร้าอยู่กับความว่างเปล่าในทุกวัน
ที่เฝ้าคิดถึงแสงนวลของจันทร์อันอ่อนโยน

ท่ามวันอันโดดเดี่ยว
ความทรงจำท่องเที่ยวอย่างโลดโผน
ลุยความอ้างว้างหวังยังฝั่งโน้น
ให้เจ็บปวดลุกโชนอย่างเชื่องช้า

ไม่ต้องมีก็ได้คนรัก
เมื่อฉันไม่ได้ยิ่งใหญ่แน่นหนักดั่งภูผา
เป็นเพียงละอองฝุ่นที่หมุนมา
กรรทบม่านในตาแล้วลาไกล

ฉันยังเป็นฉันคนเก่า
ดวงตายังคงมีน้ำค้างเร้าอยู่ไหวไหว
เวลาหวาดหวั่นที่หัวใจ
แค่สายฝนโปรยปรายก็ร้องไห้ได้เหมือนกัน

				
22 กรกฎาคม 2555 00:39 น.

นางมารร้าย

ก้าวที่...กล้า

ฉันคงเป็นฉันอยู่แบบนี้
คงความชั่วมากกว่าดีเป็นที่ตั้ง
เหมือนมารร้ายในละครแต่ละครั้ง
เชิญเถิดชังน้ำหน้าให้สาใจ

ฉันคงเป็นฉันอยู่แบบนี้
ชอบราวีซ่อนหน้าในตาใส
แต่ละครั้งแต่ละทีมีอะไร
ก็ทั้งนั้นวางไว้เหมือนซ่อนกล

ฉันคงเป็นฉันอยู่แบบนี้
คำพาทีเชื่อไม่ได้เลยสักหน
อย่าได้มาวางใจแม้สักคน
อาจจะจนใจเอง ไม่เกรงใจ

ฉันคงเป็นฉันอยู่แบบนี้
เพิ่มดีกรีความโง่มาโชว์ให้
นอกสายตาของเธอเสมอไป
แต่กลับได้เป็นมารร้ายในใจเธอ				
22 กรกฎาคม 2555 00:32 น.

คงเพราะเธอคือความรัก

ก้าวที่...กล้า

พอเศร้าเศร้าหัวใจก็หวิวหวิว
ยามใบไม้ปลิดปลิวยิ่งหวิวหวั่น
ช่วงเวลานาทีที่มีนั้น
บอกเธอ-ฉันคือฝันที่ห่างไกล

แต่ความรักมันก็แปลก
ถึงจะแทรกชอกช้ำน้ำตาไหล
ก็ยังมีความอบอุ่นละมุนละไม
ตรงหัวใจลึกลึกรู้สึกดี

คงเพราะเธอคือความรัก
อันนุ่มนวลชวนภักดิ์เป็นรักที่-
หลอมวิญญาณร้อยรสดั่งบทกวี
เป็นเหลื่อมรุ้งหลากสีของชีวิต

คงเพราะเธอคือความรัก
ที่ฉันแจ้งประจักษ์ในดวงจิต
ขอโลกนี้มีเธอให้ฉันคิด-
ถึงสักนิดแม้ฝันจะห่างไกล				
10 กรกฎาคม 2555 16:36 น.

เกลียดฉันเถิด

ก้าวที่...กล้า


อ่อนไหว
กับความในใจในทุกครั้ง
ดินฟ้าอากาศหรือรวงรัง
ไม่อาจหยุดยั้งคล้ายดั่งเงา

อ่อนหวาน
จึงล่วงเลยผ่านกับกาลเหงา
ผีเสื้อโดนฝนจนซมเซา
สายลมยามเช้าไม่ชื่นบาน

อาวรณ์
อยู่ในทุกตอนที่เคยผ่าน
อารมณ์รู้สึกลึกลึกลาญ
เหน็บหนาวสะท้านสะท้อนมา

เกลียดฉัน
เถิดให้คืนวันเธออ่อนล้า
ได้กลับมามีชีวิตชีวา
อย่าเจ้าน้ำตาเหมือนฉันเลย

				
Calendar
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
Lovings  ก้าวที่...กล้า เลิฟ 4 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
Lovings  ก้าวที่...กล้า เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงก้าวที่...กล้า