1 ตุลาคม 2550 17:11 น.
ก้าวที่...กล้า
นาฬิกาทราย
หยุดเวลาเดียวดายอยู่ปลายฝัน
เฝ้ารอคอยรักล้นใครคนนั้น
ช่วยกลับหันเวลาต่อนาที
ทุกเม็ดทราย
เคยเรียงรายร่วงหล่นเติมล้นปรี่
ทุกขณะหัวใจของใครนี้
ย่อมยินดีรองรับพร้อมกับกาล
สุดท้าย-รอคอย
ขอเพียงน้อยเยื่อใยอุ่นไอผ่าน
จากสองมือผ่านใจมาไขลาน
เพื่อจดจารใจจำไว้คำนึง
ปลายฝัน-สุดท้าย
ให้รูปหมายพีรามิดแทนคิดถึง
ในรูปรอยนิทราติดตราตรึง
หัวใจหนึ่งฝากรักฝากภักดี
25 กันยายน 2550 10:25 น.
ก้าวที่...กล้า
แสงจันทร์
นุ่มนวลชวนฝันชวนหวั่นไหว
รายล้อมคืนค่ำอยู่ร่ำไร
ทั่วทั้งหัวใจอำไพดวง
แสงดาว
แวววาวพราวแพรวบนแนวสรวง
ระย้าระยิบกะพริบรวง
วาบทรวงช่วงโชติปราโมชนั้น
ในความรัก
ฝากใจทายทักช่วยถักฝัน
ฝากคำทักทายกลับคล้ายกัน
ผูกพันมั่นแล้วในแววตา
คิดถึง
ทุกช่วงตราตรึงคำนึงหา
ซึมซาบจันทร์ดาวบนราวฟ้า
ปรารถนามองอยู่ไม่รู้แล้ว
13 กันยายน 2550 13:49 น.
ก้าวที่...กล้า
เธอรู้ไหมขณะนี้หัวใจกลจะขาด
ดั่งศรธนูปาด
และปัก
เธอรู้ไหมขณะนั้นนะหน่วงและก็ตระหนัก
ถึงเลือดอันสุดรัก
จะลา
เธอรู้ไหมขณะที่หัวใจจะละจะพา
คิดถึงคะนึงหา
ฤ หาย
แม้ราตรีและทิวาจะลับก็จะมิคลาย
เยื่อใยจะทอสาย
สวาดิ
31 สิงหาคม 2550 16:09 น.
ก้าวที่...กล้า
ฤๅ...รักคือความโศก
ปกคลุมโลกทั้งใบอย่างไร้เสียง
แตกกิ่งก้านเดียวดายอยู่รายเรียง
และมีเพียงรูปเงาความเปล่าดาย
โหยหา
เรี่ยวแรงปรารถนาอ่อนล้า-หน่าย
จมจ่อมจินตนาการบนลานทราย
ซึมทราบระเหิดหายในสายกาล
บ่มร่ำ
เจ็บจองจำย้ำจด-ยิ่งรสหวาน
ยิ่งกลับย้อนขมปร่าเพลาจาร
นานนับนานซอนทรวงเป็นบ่วงร้อย
ฤๅ...รักคือความเศร้า
ครอบงำเจ้าแล้วอย่างแผ่วค่อย
ทุกขณะใจเต้นใครเร้นรอย
ใครรอคอยใครอยู่ไม่รู้แล้ว
17 สิงหาคม 2550 16:18 น.
ก้าวที่...กล้า
รอคอย
ฉันค่อยค่อยนับวันที่ผันผ่าน
จะชั่วโมงจะนาทีจะกี่นาน
จะร้อยกาลไว้ฝากอย่างพากเพียร
เคว้งคว้างในอ้อมกอด
มันมืดบอดเกินคิดลิขิตเขียน
เหมือนอ้างว้างโอบอยู่ให้รู้เรียน
ให้แปรเปลี่ยนสอนเล่นเย็นเย็นนัย
เย็นเฉียบ
ยามนิ่งเงียบยิ่งหนาวยิ่งร้าวไหว
หรือสิ้นแล้วไม่เหลือแม้เยื่อใย
ละอองใจโปรยช้ำซ้ำซ้ำรอย
ห่างไกล
เหมือนบอดใบ้เรียบเรียงได้เพียงสร้อย
เมื่อเปล่าดายจรดจ่อไว้รอคอย
ให้ใครน้อยใจอยู่ไม่รู้แล้ว
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1788
