8 ธันวาคม 2551 10:25 น.

เหมือน

ก้าวที่...กล้า


เหมือนความฝันแย้มพรายทักทายถาม
เหมือนความงามห่างหายมาให้เห็น
เหมือนน้ำฝนหล่นชื้นจนชื่นเย็น
เหมือนท่ามกลางเดือนเพ็ญดาวเต็มฟ้า

เมื่อน้ำค้างหยดใสยังไหวสั่น
เมื่อตะวันยิ้มน้อยน้อยรอคอยท่า
เมื่อดอกไม้หอมโดยไม่โรยรา
เมื่อชีวาพลิกฟื้นคืนอีกครั้ง

เยื่อใย
เหมือนหัวใจใฝ่ถวิลฤๅสิ้นหวัง
เมื่อน้ำเสียงใครมาประดาประดัง
ให้หยุดฟังความหมายของสายลม

หวานเอย
เจ้าชิดเชยดวงมานผสานผสม
เจ้าอบอวลร่ำหอมให้ดอมดม
เจ้าเกลียวกลมด้วยกลิ่นของความรัก

				
21 พฤศจิกายน 2551 14:17 น.

ท่ามกลางทะเลทราย

ก้าวที่...กล้า


ท่ามกลางทะเลทราย
เดินย่ำเดียวดายดูพรายพร่า
รอนแรมหลงทางสิ่งพรางตา
เรี่ยวแรงอ่อนล้าทุกนาที

ยิ่งเดินยิ่งไกล
หัวใจเหนื่อยอ่อนสะท้อนถี่
เงาร่างทาบมาเวลานี้
ทายท้าแสงฤดีของชีวิต

ไปไหนนะสายฝน
ช่วยดลบันดาลผันผ่านจิต
ปรายปนห่วงหาลงมานิด
หยาดย้ำอมฤตพิชิตแล้ง

ท่ามกลางทะเลทราย
เพื่อหมายดายเดียวของเสี้ยวแห่ง-
วิถีเวิ้งว้าง สรรค์สร้างแรง
ขันแข่งลมหายใจอยู่ในทาง

				
18 พฤศจิกายน 2551 13:41 น.

เพิ่งรู้

ก้าวที่...กล้า


จะหลับตาลงได้อย่างไรกัน
ในความฝันมีเธอที่เพ้อหา
คอยตามติดใกล้ชิดชีวิตชีวา
มันหนักหนาหนักหน่วงกว่าล่วงเลย

จึงข่มตาไม่หลับกระสับกระส่าย
จนวุ่นวายดวงจิตคิดเฉลย
จะอย่างไรใจปิดไม่ชิดเชย
หวังคุ้นเคยคุ้นกันผ่านผันไป

มาบอกกล่าวเล่าสิบเพียงจิบหน่อย
แล้วค่อยค่อยเพิ่มดีกรีให้รี่ไหล
จะลืมทุกข์ลืมโศกทิ้งโลกไว้
และห่างไกลห่างกลัวห่างตัวตน	

จะนอนนิ่งนอนกรนไม่สนใคร
จึงหลับได้เป็นสุขในทุกหน
ไม่ฝันเพ้อฝันรักใครสักคน
ยามคิดค้นดื่มด่ำในน้ำจัณฑ์

				
14 พฤศจิกายน 2551 15:49 น.

จะตามหาสิ่งใด

ก้าวที่...กล้า


จะตามหาสิ่งใด
เมื่อตะวันเปื้อนไล้ทั่วใบหน้า
สลับช่วงกล่อมเห่เป็นเวลา
ด้วยจันทราฉายแสงสำแดงตน

ณ สัมผัสกาล
ให้ดวงมานเชยชิดสัมฤทธิ์ผล
เชยช่วงบ่วงบาศประหลาดค้น
ปรายปนปะแปลกในแรกช้อน

กล่อมเกลี้ยงประเดียงเฝ้า
เป็นสำเนาแทรกสุ่มของกลุ่มก้อน
เกาะกอดปล่อยปักประจักษ์ย้อน	
เว้าวอนหนักหน่วงก่อนล่วงเลย

จะถามหาสิ่งใด
ตะวันไกลคล้อยเคลื่อนหรือเอื้อนเอ่ย??
จันทราคงบอบบางอยู่อย่างเคย
แล้วใจเอยคิดตามหาไม่ล้าฤๅ??	

				
20 ตุลาคม 2551 15:27 น.

จำไม่ได้ขอร้อง

ก้าวที่...กล้า


จำไม่ได้ขอร้องอย่ามองมา
ในวันที่ท้องฟ้าอุราหมอง
ขออย่าได้ทักทายให้หมายปอง
นะขอร้องกลัวว่าชีวาวาย

จำไม่ได้ขอร้องโปรดมองเมิน
ให้ห่างเหินห่างเห็นจนเร้นหาย
ขออย่าได้มาเคียงให้เอียงอาย
นะขอร้องขอไว้แล้วหายกัน

จำไม่ได้ขอร้องอย่ามองตา
อย่าได้มาทำให้ใจเหหัน
ขออย่าได้กรายฤดีใกล้ชีวัน
นะขอร้องขอฉันในวันนี้

จำไม่ได้ขอร้องโปรดตรองนิด
อย่ามาชิดเคียงกันในวันที่
นั่งมองฟ้ามองดาวพราวราตรี
นะขอร้องขอทีเถอะที่รัก

				
Calendar
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
Lovings  ก้าวที่...กล้า เลิฟ 4 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
Lovings  ก้าวที่...กล้า เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงก้าวที่...กล้า