1 ตุลาคม 2552 13:42 น.
ก้าวที่...กล้า
สมุทร สุดเขตล้ำเรียก ......... อ่าวไทย
สา ธกอันเกรียงไกร ....... เกียรติก้อง
คร วีท่าฉลอมไป ............ เป็นหนึ่ง
เมือง สุขาภิบาลพร้อง ........ เพรียกใช้ยาวนาน
ประ กอบกิจสัตว์น้ำ ........... เนืองนอง
มง กุฎบนครรลอง .......... ค่าล้น
ดง เศรษฐกิจชวนปอง ..... ปรากฏ
โรง หล่อหลอมพลังค้น ..... คิดค้ามากมาย
งาน ดำเนินเกิดต้อง .......... ตามมา
ลาน กิจกรรมนำพา ............ เพียบพร้อม
เกษตร กรรมอีกนานา ............ ชนิดชีพ ชนเอย
และ ส่งเสริมแวดล้อม ........ ร่วมสร้างสีเขียว
เขต แห่งพันท้ายซื่อ ............ ชื่อสิงห์
ประ จักษ์ถือสัตย์อิง ............. เอ่ยอ้าง
วัติ ริมเขื่อนป้อมฯยิง ......... ยืนหยัด
ศาสตร์ วิจิตรศิลป์กว้าง ........... จ่อก้าวยาวไกล
18 กันยายน 2552 12:14 น.
ก้าวที่...กล้า
ฉันแตกสลาย
วางวายให้เห็นอยู่เช่นนี้
ร้างกันร้างไกลไปทุกที
สุดท้ายไม่มีแม้ชีวิต
.
.
ล่องลอย
เคลื่อนคล้อยปลิวปรายพ่ายดวงจิต
สายลมพาดนั้นเพียงน้อยนิด
เปลี่ยนทิศเปลี่ยนทางเคว้งคว้างไกล
เลื่อนลา
ทุกความปรารถนาเคยอาศัย
ซาบซับนิรมิตในจิตใจ
สวยงามระเหิดไปจากใจแล้ว
ฉันแตกสลาย
ห่างหายห่างเห็นในดวงแก้ว
สิ่งเดียววางวาดจำคลาดแคล้ว
นัยน์ตาไร้แววมีชีวิต
15 กันยายน 2552 10:12 น.
ก้าวที่...กล้า
ยามแสงสีส่องฟ้า .......... คราใด
ฤๅจะมีหัวใจ ................ หลีกพ้น
คือรักที่สดใส ................ ยามสาด
ยุติธรรมเปี่ยมล้น .......... ส่งหล้าพาฝัน
หัวใจพันผูกไว้ .............. ด้วยรัก
ฤๅจะลองหาญหัก .......... ห่างหั้น
ความรู้สึกลองกัก ........... กันเก็บ ดูเออ
เหมือนยิ่งเหนี่ยวยิ่งรั้น .... ยั่วเย้าหยอกทรวง
ถึงจะลวงหลอกให้ .......... โหยหา
ฤๅอาจมีน้ำตา ................ ตกต้อง
ความรักก็ยังพา .............. ผลักโลก หมุนเฮย
ทุกทุกวันจึ่งพ้อง ............. พรั่งพร้อมโอบประคอง
ยามที่ละอองหยดน้ำ ....... โปรยปราย
ฤๅอาจนำความหมาย ...... หล่อเลี้ยง
มี-จนย่อมทักทาย ........... ถ้วนทั่ว
ความรักสวยงามเพี้ยง ..... ก่องแก้วพิสดาร
ถึงทรมานเกือบสิ้น .......... วิญญาณ์
ฤๅอาจมีน้ำตา ................. แตะแต้ม
ความรักก็ยังพา ............... ผลักโลก หมุนเฮย
ทุกทุกวันจึ่งแย้ม ............. หยอกเย้าเฝ้าประคอง
1 กันยายน 2552 16:41 น.
ก้าวที่...กล้า
บรรเลงเพลงกระบี่ไร้ ..... แรงสาน
ผจงวาดปราศชนหาญ ..... ต่อสู้
เร่งฉวยฉุดยุทธการ ........ เมืองม่าน ฟ้าเฮย
คลอนขับกลับเพลงกู้ ...... กล่อมเกลี้ยงเบี่ยงสวรรค์
25 สิงหาคม 2552 16:20 น.
ก้าวที่...กล้า
เหม่อมองดวงดาราบนฟ้านั่น
เห็นแสงจันทร์หวั่นไหวอย่างไรเล่า
กะพริบตาถี่ถี่ อ้อ!!นี่เรา
ที่ซึมเซาเงาทาบอาบดวงตา
อ๋อเมื่อวาน เมื่อวาน เมื่อวานนี้
เหมือนว่ามีอะไรอยู่ในหน้า
เพ่งพินิจพิศอยู่แหงนดูฟ้า
ฝนตกมาดื้อดื้ออื้อฮือแฮะ
ทำให้เปียกปอนอยู่ไม่รู้จบ
ลงกระทบซ้ำซ้ำชุ่มฉ่ำแฉะ
จะหาร่มมากาง-ไม่ว่างและ
ได้ยินเสียงเปาะแปะเปาแปะชิด
.
.
เพิ่งนึกได้ว่าตายอยู่ตรงนี้
วินาทีสยองหม่นหมองจิต
ฝนตกไม่ทั่วฟ้าชะตาชีวิต
ประกาศิตผ่าลง-ตรงพอดี