26 พฤษภาคม 2553 13:34 น.
ก้าวที่...กล้า
อยากจะเก็บดอกรักมาเรียงร้อย
เป็นมาลัยเส้นสร้อยไว้คอยถนอม
บรรจงแนบตรงหัวใจไว้ดมดอม
ให้ได้หอมได้หวานอยู่นานเนา
ตราบทิวา-ราตรีที่ผันผ่าน
เป็นตำนานความรักสลัก-เสลา
อยู่ในห้วงดวงมานของสองเรา
ที่เพียรเฝ้าผูกพันนิรันดร์ไป
ก็กลัวว่าเจ้าจะช้ำลำนำนี้
จึงฤดีแค่เพียงฝันเพียงหวั่นไหว
ปล่อยดอกรักเลือนตาด้วยอาลัย
ฉันรักเธอคงได้แต่บอกรัก
ดอกรักในแรกเช้า ....... ยังฝัน
ลอยล่องในคืนวัน ......... ผ่านฟ้า
หุนหันไล่จับพลัน ......... ลับล่วง
จึงปล่อยดวงฤดีข้า ....... อยู่ข้างเคียงเสมอ
25 พฤษภาคม 2553 15:33 น.
ก้าวที่...กล้า
จับไม้จับมือ ร่วมกันหารือฝึกปรือเจรจา
จับไม้จับมือ ร่วมกันหารือฝึกปรือเจรจา
นำประเทศก้าวโดยไว เอ๊ย นำประเทศก้าวโดยไว
ก่อเกียรติเกรียงไกร เผ่าพันธุ์ยิ่งใหญ่คนไทยปรีชา
ผ่านมาแล้วกี่นายก
ทุกคนสาธกเรื้อรกใส่
ทั้งร้าย-ชั่ว-มั่วอะไรอะไร
ทับถมเอาไว้คนไทยอ่อนล้า
วันนี้เรามาพร้อมใจ
เสริมจิตอำไพให้ใสกระจ่าง
ต้นเทียนจุดไว้ช่วยนำทาง
ให้ทุกตารางผ่องแผ้วศรัทธา
มือต่อมือที่คงมั่น
สร้างสรรค์แผ่นดินถิ่นกำเกิด
เป็นถิ่นแดนทองที่ล้ำเลิศ
รักกันไว้เถิดพี่น้องจ๋า
รักกันเถิดพี่น้องเอ๋ย
รวมกันเหมือนเคยชิดใกล้
เข้าแถวยืนเรียงเคียงกันไป
จับมือกันไว้ช่วยไทยวัฒนา
จับไม้จับมือ ร่วมกันหารือฝึกปรือเจรจา
จับไม้จับมือ ร่วมกันหารือฝึกปรือเจรจา
นำประเทศก้าวโดยไว เอ๊ย นำประเทศก้าวโดยไว
ก่อเกียรติเกรียงไกร เผ่าพันธุ์ยิ่งใหญ่คนไทยปรีชา
20 พฤษภาคม 2553 14:04 น.
ก้าวที่...กล้า
เมื่อมองไม่เห็นแสงสี
ร้างไร้จันทร์ทวี-ตะวันฉาย
หลงเดินอยู่ในความเปล่าดาย
มืดมนในหมายและสายเกิน
ต่อก้าวข้ามวันเวลา
ข้างหน้าเป็นทางที่ห่างเหิน
พร้อมจะเปลี่ยนผันเธอหันเดิน
ด้วยเมินความรักความภักดี
27 เมษายน 2553 10:47 น.
ก้าวที่...กล้า
สวัสดี-วันนี้
จะย่ำวิถีฤดีไฉน
ก้าวซ้ายก้าวขวาป่ายบันได
หันกลับได้ไหม นะ!ใจเอ๋ย
ตรึกตรองทวนทบเอานบนอบ
เก็บกอปรรู้สึกสำนึกเอ่ย
รั้งเถิดรอหน่อยค่อยค่อยเปรย
ผ่านเลยมาแล้วแนวถนน
กระซิบค่อยค่อยให้ถอยหนี
ผิดที่ผิดทางระหว่างด้น
เดินย่ำล้ำเฟืองของเบื้องบน
ลองค้นลองคิดหน่อยได้ไหม
ถอยกลับหนึ่งก้าว-อีกสักก้าว
อะคร้าวดวงจิตนิมิตใกล้
ถอยเถิดเลิศล้ำหนุนนำไทย
เริ่มต้นก้าวใหม่ด้วยใจรัก
26 เมษายน 2553 11:44 น.
ก้าวที่...กล้า
เมื่อนั่งยานเกลียดชังรถถังแห่ง-
กองทัพไทย บั่นแรงอันแกร่งกล้า
คลอนกำลังรุมสับรุมจับตา
ให้พาราขาดเสถียรหวังเบียน-บัง
คนละมือสองมือช่วยรื้อขวาน
ช่วยบรรสารต่อประสงค์ประจงฝัง-
ฟากวิถีสติสิ้นจนภินท์พัง
ตัณหายังบรรจบตลบตะแลง
กดรัฐบาลเอวังประดังประเด
ให้หักเหพ่ายพับหวังดับแสง
ด้วยประชาธิปไตยกระหายแซง-
แทรกแอบแฝงกบฏปรากฏการณ์
เอาเกลียดชังฝังปลูกผูกสมัย
อสงไขยทรามรุดฉุดสถาน
เอาฉันทาฉันเองละเลงลาน
ประหัตประหาร-ห้ำหั่น-บั่น-ทำลาย
เมื่อนั่งยานเกลียดชังด้วยพลังกบฏ
ทรยศแผ่นดิน แผ่นดินหมาย-
จะบอกความท่ามสัตว์กระจัดกระจาย
ช่วยผู้ร้ายขายชาติอนาถนัก