14 กรกฎาคม 2553 15:00 น.
ก้าวที่...กล้า
อนิจจังเป็นทางให้วางเฉย
ไฉนเลยใจจับไม่ลับหาย
เฝ้าคิดถึงแต่เธอเพ้อมากมาย
และมุ่งหมายรอคอยรอยนิรันดร์
ทุกขังนั้นเป็นทางเพื่อวางหนี
แต่ใจนี้กลับพาแทบอาสัญ
คิดถึงเธอยิ่งนักรักจาบัลย์
พลอยหุนหันพลันหลงดำรงไว้
อนัตตาเป็นทางที่ว่างเปล่า
แต่ฉันเฝ้าโมงยามเพื่อถามไถ่
เธออยู่ดีมีสุขหรือทุกข์ใด
บอกได้ไหมขอแค่ดูแลเธอ
ไตรลักษณ์นี้เป็นทางอันเที่ยงแท้
ฉันรู้แน่แก่ใจว่าใช่เสมอ
แต่ว่าขอได้ไหมใจมันเพ้อ
คิดถึงเธอยิ่งนักรักล้วนล้วน
9 กรกฎาคม 2553 13:39 น.
ก้าวที่...กล้า
ขอคุณพระปกป้อง ......... ผองภัย
อาราธนาด้วยใจ ............ ส่งน้อม
อัญชลีรัตนตรัย .............. นบนอบ
ประกอบจิตตั้งพร้อม ...... พึ่งด้วยบารมี
วันดีวันที่เก้า ................ กรกฎา
วันเกิดอัลมิตรา ............. แห่งบ้าน-
กลอนไทยแห่งนี้พา ....... พบสุข สันต์นา
สดชื่นรายล้อมด้าน ........ ทั่วถ้วนทิศศรี
วันทวีเสริมส่งให้ ........... บริบูรณ์
แข็งแกร่งแห่งจำรูญ ....... พละพ้อง
ทรัพย์สินอนันต์คูณ ........ พูนเพิ่ม
หน้าที่การงานต้อง ......... เติบก้าวเกรียงไกร
พรประเสริฐเลิศทั้ง ....... โลกา
ขอส่งอำนวยมา ............ มอบให้
ตั้งจิตคิดปรารถนา ........ สมดั่ง หมายนอ
คนรักมากมายใกล้ ....... อยู่ด้วยร่มเย็น
8 กรกฎาคม 2553 09:00 น.
ก้าวที่...กล้า
วิถีใดกำหนด
บริบทไหนเล่าที่เราหมาย
ชีวิตติดล้อล้วนมากมาย
ทางสายแห่งกรรม ธรรมดา
เมื่อเกิดมาเราก็มี
ลิขิตขีดชี้แสวงหา
สะสมลิ่มเลือดเชือดอุรา
ไขว่คว้าลุกลามไล่ตามเงา
เมื่อเกิดมาเราก็มี
ลิขิตขีดชี้ความว่างเปล่า
ในอณูอิสระที่ใจเรา
ลำนำบอกเล่ากาลเวลา
เมื่อเกิดมาเราก็มี
ลิขิตขีดชี้รอคอยท่า
ความหมายรายล้อมพร้อมธรรมมา
ดวงตาของเราฤๅเข้าใจ
วิถีใดกำหนด
บริบทเอียงซ้ายเอียงขวาใส่
ชีวิตติดล้อล้วนเป็นไป
ตามนัยแห่งกรรม ธรรมดา
6 กรกฎาคม 2553 11:56 น.
ก้าวที่...กล้า
คิดถึงเธอ คิดถึงมาก
คิดถึงจากหัวใจดวงน้อยน้อย
คิดถึงคำว่าเราที่รอคอย
คิดถึงบ่อยเสียจนน้ำล้นตา
คิดถึงคำหวานหวานที่เรียงร้อย
คิดถึงถ้อยโศกศัลย์ที่เศร้ากว่า
คิดถึงความซาบซึ้งติดตรึงตรา
คิดถึงพาพร่ำเพ้อละเมอครวญ
คิดถึงเธอที่แท้คิดถึงนัก
คิดถึงรักในทางใช่บางส่วน
คิดถึงเธอทั้งหมดขอรบกวน
ช่วยชักชวนหัวใจมาใกล้กัน
คิดถึงเธอคนดีที่คิดถึง
เป็นส่วนหนึ่งในใจใช่เสกสรร
คิดถึงจนเกินเลยเผลอผูกพัน
คิดถึงวันเกี่ยวดองเมื่อต้องมนต์
คิดถึงเธอ คิดถึงมาก
คิดถึงจากหัวใจไม่สับสน
คิดถึงมากนะเออมันเอ่อล้น
คิดถึงจนก้าวที่กล้าจะบ้าตาย
1 กรกฎาคม 2553 16:17 น.
ก้าวที่...กล้า
ความรัก ความรัก
เจ้าจำหลักตรงไหนที่ในหล้า
โปรดกะพริบระยิบแสงสำแดงมา
ให้ไหวหวานถึงจันทราบนฟ้าไกล
ความรัก ความรัก
เจ้าจำหลักนิรันดร์กับฉันไหม
หรือว่าเจ้าผ่านมาแล้วก็ไป
ให้หัวใจโบกบินถวิลตาม
ความรัก ความรัก
เจ้านั้นหนักเพียงไหนหัวใจถาม
เท่าแผ่นดินผืนฟ้าทะเลคราม
เป็นนิยามความหมายของสายใด
ความรัก ความรัก
เรารู้จักรักกันอยู่ใช่ไหม
โปรดเถิดบอกฉันก่อนค่อยถอนใจ
เพราะอะไรทำไมฉันไม่รู้