18 กรกฎาคม 2545 13:23 น.
ก้านว่าน
คือ เธอ
คือ ฉัน
คือ ความผูกพันเรียกว่าเรา
คือ แรงฝัน
คือ ร่มเงา
คือ พลังเร้าเร้นลึก
คือ เสียงดนตรี
คือ บทกวีแห่งความรู้สึก
คือ วันวัยหัวใจจารจารึก
คือ บันทึกเสี้ยวสีหวานปานผึ้งรวง
คือ สายลมบางบาง พร่างเพลงชีวิตส่วนหนึ่ง
คือ แผ่วแว่วคำนำรำพึง ลึกซึ้งรอนรอนอ่อนไหว
คือ รากแก้วแห่งชีวิต มิใช่การต่อติดแต่เติบใหญ่
คือ ต้นรักประจักษ์แน่แผ่กว้างไกล
คือ การก้าวเดินทางไกล ไปด้วยกัน
18 กรกฎาคม 2545 13:13 น.
ก้านว่าน
อยากจะทอดสะพานใจเข้าไปหา
เมื่อเธอทอดสะพานตาเข้ามาใกล้
แต่ไม่อาจข้ามผ่านสะพานใจ
เธอมีใครไม่รู้อยู่ปลายทาง
18 กรกฎาคม 2545 13:09 น.
ก้านว่าน
หากไม่ได้อยู่ใกล้ไฟ
จะรู้ได้อย่างไรว่าไฟอุ่น
หากไม่ได้รู้จักหรือรักคุณ
จะรู้ได้อย่างไรว่ามีคุณ...
แล้วอุ่นใจ
18 กรกฎาคม 2545 13:07 น.
ก้านว่าน
อธิบายไม่ได้หรอกว่า
เธอสำคัญกับฉันแค่ไหน
รู้แต่...ไม่ว่าจะเกิดอะไร
ฉันขาดเธอไม่ได้...เท่านั้นเอง
18 กรกฎาคม 2545 13:04 น.
ก้านว่าน
เธอมีสิทธิ์เสรีที่จะก้าว
เพื่อสืบสาวความฝันอันสูงส่ง
และในความผูกพันอันมั่นคง
ฉันดำรงศรัทธาในค่าเธอ
หน้าส่วนตัว
1193
