22 ตุลาคม 2549 15:30 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ยอมรับกับสิ่งที่เป็น
ไม่ต้องแกล้งเคี่ยวเข็ณ.รักใครคนไหน
อยุ่อย่างนี้ก็ดีแล้ว.พอใจ
หยุดพักใต้ต้นไม้.มองดูฟ้า.มองผู้คน
อิสระกับการเดินทาง
ไม่ต้องมีอารมณ์อ้างว้าง.สับสน
มีเพื่อนเป็นพระอาทิตย์.แมกไม้.สายลม
ไม่ต้องทน.คนทำร้าย.เสียน้ำตา
รู้จักอยู่กับตัวเอง.
ทำอะไรได้ทั้งนั้นไม่เกรง.ใครจะว่า
อยากร้องก็ร้องอยากเต้นก็เต้นไม่รีรอให้เสียเวลา
อิสระเริงร่า.ไม่ต้อง.ง้อใคร
เมื่อไหร่จะเปิดเทอมซักทีน้อ.
เบื่ออย่างแรงเลย
คิดถึงเพื่อนๆทุกคนน่ะ ^___________^
6 ตุลาคม 2549 18:34 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ยืนอยู่ตรงที่เคยอยู่นั่นแหละดี
ไม่ต้องก้าวมาใกล้ตรงนี้.ทนไม่ไหว
ปล่อยมือที่เธอจับกัน.แล้วกรุณาเดินกลับไป
ที่นี่ไม่ต้อนรับใคร.ที่ทำร้ายกัน
ไม่ต้องมีคำปลอบประโลมลวงโลก
ไม่อยากได้ยินคำขอโทษเรื่องเขาคนนั้น
ไม่ต้องพูดว่าเธอผิดเองที่ทิ้งกัน
แน่นอนถ้าเธอเป็นผู้กระทำความผิดนั้นไม่ต้องโทษใคร
ฉะนั้นประตูอยู่ซ้ายมือ
คงไม่ต้องบอกว่าเชิญเดินออกไปได้ไหม
อยู่ได้โดยไม่มีเธอ.เข้มแข็งพอที่จะทำใจ
กรุณาเก็บความหวังดีเอาไว้
แล้วเดินออกไปจากชีวิตฉันซะที