29 มีนาคม 2548 10:45 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เรายังคงรู้จักกันบ้างหรือปล่าว
ยังจำทุกเรื่องราวดีๆกันได้.บ้างไหม
เราห่างเหินกันมากเลย.เหมือนไม่เคยรู้ใจ
เดินผ่านใกล้ๆ..เฉียดไหล่.ก็แค่ผ่านตา
ห่าง...ห่างมากเลยน่ะหัวใจ
คำทักทายด้วยความจริงใจ.รอยยิ้มก็ไม่ปรากฎที่ใบหน้า
หรือว่าเธอมีใครอีกคนที่เดิน.เข้ามา
เลยพยายามจะหลบตา.หายไป
ทักทายกันสักคำก็ไม่มี
แววตาเฉยชาไม่ยินดียินร้าย
เหมือนเธอใช้ความรู้สึกกรีด..กรีดเข้าไปที่หัวใจ
สายตาไม่มีเยื่อใยมันทรมานใจเหลือเกินคนดี.
ทักทายกันบ้างแค่สองสามคำ
ไม่ต้องทำชาเฉยถึงขนาดนี้
ไม่ต้องมีใจให้ก็ได้เป็นแค่เพื่อนก็ยังดี
เผื่อว่าฉันจะทำใจได้สักที.ว่าที่ผ่านมานี้เธอไม่ได้รักกัน
ฆ่ากันทางสายตาเลยอ่ะ.. เจ็บจี๊ดไปถึงหัวใจเลย
ทำไมถึงใจร้ายกันจังน้อ!!
T____________________________Tt
20 มีนาคม 2548 23:50 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
จะยิ้มให้อะไรดีล่ะ.
ก็ยิ้มให้หมดบ้านแล้ว..ข้าวของเครื่องใช้
ยังไม่หายเหงาสักที.ไม่รู้ทำไม
ถึงจะพยายามลืมเท่าไหร่หัวใจยิ่งเรียกหาคนดี
ชักจะพูดกับตัวเองทุกวัน
ซ้อมไว้อย่างนั้น อย่างนี้
เผื่อไว้พุดกับเธอจะได้เลิกเขินอายสักที
ทำนู่นทำนี้เพื่อฆ่าเวลา
แต่ยิ่งทำยิ่งคิดถึง..
ดึกๆดื่นๆยังอยากลุกขึ้นบ้า
ปิดตาปิดจมูกก็เห็นแต่แววตา
ยิ่งคิดยิ่งใกล้จะบ้า
คืนนี้คงข่มตาไม่ลง
เพราะคิดถึงเธอ...
โอ๊ย!!!! หลับไม่ลงเลยอ่ะ
ยิ่งดึกยิ่งเหงา..
หิวข้าว.
โอ๊ย. เหนื่อย
เหนื่อยจริงๆที่ต้องคิดถึงใครบางคน
^________________________________^
20 มีนาคม 2548 12:31 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เป็น เพราะฉันใช่หรือป่าว
ที่เก็บเรื่องราวดีๆเอาไว้
ไม่กล้าเอ่ยออกมา.. จนเธอรู้สึกเปลี่ยนไป
ความรู้สึกดีๆที่เคยให้เลยห่างหาย..ไกลกัน
มันสายไปแล้วใช่ไหม
กับความรู้สึกผูกผันห่วงใยเหล่านั้น
วินาทีนี้เราคงเป็นได้แค่เพื่อนกัน
ทางที่ดีคือปล่อยให้วัน.เวลาค่อยๆผ่านเลยไป
ไม่รู้ว่าเธอเปนเหมือนกันบ้างหรือป่าว
ทุกคราวแสนเหงา..หวั่นไหว
ลมหายใจที่มีก็ไม่รู้จะทนเพื่อใคร
ได้แต่ปล่อยเวลาให้ผ่านผ้นไป..นั่งจมอยู่กับน้ำตา
คิดถึงกันบ้างน่ะคนดี
สักแว๊บนึงที่มี..เมื่อเวลาอ่อนหล้า
เหงาๆก็มองดาวได้น่ะ..ฉันก็ยังคงมองมันตลอดเวลา
เผื่อดาวบนฝากฟ้า..จะสว่างกว่าที่มันเป็น
.. นี้คิดถึงมากๆเลย เหงาสุดๆด้วย ฝ้ายว่าเวลามันผ่านไปเร้วเร็วเนาะ..แปปเดียวเองอ่ะ
เหมือนว่าเพิ่งเจอกันเมื่อวานเอง....เหงาอ่ะ..
เนาะ..
^________^
16 มีนาคม 2548 12:38 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
ไม่ขอข้าวขอแกง จันทร์จะให้ไหม
ขอให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม เป้นคนรู้ใจ
ไม่ใช่คนใจร้ายผลักใส จนมีน้ำตา
ขอให้ความรักเป้นสีชมพู
ขอให้เขารุ้ว่าเรารักเขามากนักหนา
ขอให้ฟ้าไม่สีหม่น ขอให้ฟ้าสว่างมีดารา
จะได้ไม่ต้องคิดถึงคนไกลตาอยู่ร่ำไป
พระจันทร์ได้แต่นิ่งเงียบ..
เสียงแมลงก็พร้อมเพรียงหยุดร้องจนน่าใจหาย
ได้แต่ยิ้มให้กับพระจันทร์ว่าถึงจะพร่ำขอเท่าใด
คำตอบของคนใจร้ายก็คือไม่ ไม่มีวัน
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ขอข้าวของแกง.. ขอแหวนทองแดงผูกมือน้องข้า...ขอให้เขากลับมา ได้ไหม?