31 ตุลาคม 2547 10:50 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เธอผู้สูงส่งแสนไกล
แต่เธอกลับมีใจให้กับฉัน
คนที่ต้อยต่ำ..ไม่สมควรกัน
เปรียบเหมือนหมาน้อยที่กำลังคิดไปไกล
ดาวก้อสมควรอยู่กับดาว
ไม่มีทางจะรักับหมาได้
หมาน้อยไม่ต้องการให้ดาวทิ้งฟ้าไกล
เลยสัญญากับดาวไว้ว่าสักสันจะขึ้นไปหากัน
แต่มันทำไม่ได้หรอก..หมาเข้าใจดี
หมามีสิทธิ์แค่นี้..แค่ฝัน
หมามีมิทธิ์แค่เงยหน้ามองแล้วทำใจรับมัน
มันคนละสปีชี่ร์กัน
หมามีสิทธิ์ได้มองแค่นั้น..หมาเข้าใจ
30 ตุลาคม 2547 18:35 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
มองที่คอมพ์เครื่องเดิมที่ตรงนี้
แก้วน้ำใบเดียวที่มีก้อตั้งอยู่ตรงนั้น
แจกันใบเดิม..ที่ไปซื้อด้วยกัน
ก้อยังตั้งอยู่ตรงนั้นต่อไป
ที่ไม่เหมือนเดิมคือรอยยิ้ม
เสียงหัวเราะที่ได้ยินมันเงียบหาย
ไม่มีเธอมันช่างเหงา..จับใจ
คิดถึงคนเดิมที่เคยใกล้
เงียบเหงาหัวใจ...เมื่อไม่มีกัน
27 ตุลาคม 2547 16:31 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ont color=#B4B400>ยืนมองเธอเดินจากไปไกลลับตา
สุดฟ้าตามฝัน..เกินเอื้อมไหว
ลาก่อน..คำเธอบอกก่อนจากไกล
ยิ้มให้ด้วยห่วงใยก่อนไกลลับตา
สักวันคงจะเจอที่ขอบฟ้า
จะเก็บความรู้สึกที่แสนดี.. ที่ผ่านมา
เอาไว้ในใจเผื่อเวลาคิดถึงกัน
ลาก่อนเธอผู้แสนดี
เมื่อรักเรานี้ไม่ได้เป็นอย่างที่ฝัน
เธอจะดีงามอยู่ในใจแม้จากกัน
จดจำชั่วนิรันดร์
ฉันรักเธอ
จากนี้... เธอก้อคงไปดีก้อขอให้เธอจงสุขสบาย เธอจงเดินไปตามความฝันของเธอที่เธอตั้งใจ แม้ฉันต้องเสีย..ใจ แต่ฉันจารับไว้เอง.. อย่างน้อย.. เธอก้อทำให้ฉันรู้ว่าเคยมีความสุขเพียงใด ได้เปนคนที่เธอเคยรักก้อดีแค่ไหน ฉันต้องยอมเข้าใจ...เกิดมาแค่เพียงได้รักกัน สุดท้ายไม่เปนอย่างฝันฉันยอมทำใจ
เกิดมาแค่เพียงได้รักกัน สุดท้ายชีวิตของฉันก้อไม่มีใคร
โชคดีนะ^_^
23 ตุลาคม 2547 19:08 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ก่อนออกจาบ้านได้ขอพรนางฟ้า
นางฟ้าย้ำหนักหนาว่าต้องมาก่อนเที่ยงคืนให้ได้
รับคำด้วยความดีใจ
ย่ำเท้าออกไปที่ปราสาท...ด้วยใจยินดี
เมื่อไปถึงก้อเจอเจ้าชายรูปงาม
เดินเข้ามาขอเราเต้นรำซะนี่
น้อมรับด้วยความเต็มใจโดยไม่คิดให้ดีๆ
ว่าตัวเรานี่.แท้จริงเปนอย่างไร
เสียงนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน
คำนางฟ้าเตือน.ยังจำได้ไหม
ถ้ากลับหลังเที่ยงคืนผลลัพธ์จะเป็นยังไง
ต้องปล่อยมือเจ้าชายไป..พร้อมกับน้ำตา
ทิ้งไว้เพียงรองเท้าข้างหนึ่ง
เจ้าชายซึ่งหลงรัก..ก้อตามหา
รู้ตัวดีไม่มีค่า...ที่เจ้าชายจะยกเป็นชายา
ขอยอมเลิกราให้เขาเจอคนที่คู่ควร....
################
ไม่มีทาง ยังไงก้อไม่มีทาง
ห่างคนละฟ้าไม่มีทางรักกันได้
สูงศักดิ์กับด้อยศักดิ์มันต่างกันเกินไป
>ตัดใจ...เดินจากไป ให้เธอได้เจอคนที่ดีๆ
หลังจากนั้นซิลเดอร์เรล่าก้อได้หายสาบสูญไป ส่วนเจ้าชายก้อได้แต่งงานกับเจ้าหญิงที่คู่ควร และทั้งคู่ก้ออยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
The End
21 ตุลาคม 2547 12:00 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ไม่มีทาง..รู้ตั้งแต่แรกว่าไม่มีทาง
แต่ยังฝืนทนมา..ไม่ยอมรับความจริงข้อนั้น
คิดว่าเปนปัญญาเล็กๆไม่มีความสำคัญ
แต่สุดท้าย..ต้องจากกัน..เหมือนที่คิดไว้ในใจ
ต่อจากมี้จะไม่มีอีกแล้ว.วันที่เรามีกัน.
มีแต่วันที่ฉันร้องไห้ ปลายทางคืนเลิกกัน..จบแล้วทุกๆสิ่งที่ทำไป
ต่อจากนี้ก้อขอให้เทอจงโชคดี..
หน้าส่วนตัว
775
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก้อนเนื้อที่รักเธอ
