20 มกราคม 2548 18:50 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ทุกครั้งที่สบตา
เคยรู้บ้างไหมว่ามันมีความหมาย
ทุกครั้งที่พูดกระทบไป
รู้สึกอะไรบ้างไหมคนดี
ทุกคำพูดที่พูดไป
มันตั้งใจให้เธอหวั่นไหว สักครั้งกับคนๆนี้
บางครั้งทำเกินไป ฉันร้อนใจทุกที
แต่ปฏิกิริยาของเธอทุกที มันคือไม่มีอะไร
ถามจริงเถอะรู้ร้อนรู้หนาวบ้างหรือป่าว
หรือทุกคราว ด้านแล้วใช่ไหม
เคยเจ็บปวดแบบฉันบ้างหรือป่าว หรือในหัวไม่เคยคิดอะไร
ระวังน่ะ ถ้าฉันทำอย่างที่พูดไป อย่ามาเสียใจล่ะกัน
จำไว้ให้ดี
เดี๋ยวฉานก็เปนพี่สะใภ้แกซะเลยนี่ หมั่นไส้จิงๆเลย ไอ้ขี้เก๊ก.....!!!
3 มกราคม 2548 20:28 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
วันนี้ไม่รู้เปงวันอาราย
เจอคนที่ไม่อยากเข้าใกล้ซะงั้น
ดันเจอโจทน์เก่าเข้าจังๆ
ก็แหมเธอดันสวยสะดุดตา
เขาคนนั้นคนที่ทำให้เราเจ็บใจ
ก็ยัยแฟนของคนที่เราแอบชอบได้เปงหลีด ซะงั้นหนา
สวยเริดเชิดหยิ่งผิดหูผิดตา
เหนแล้วแม่ มันน่าหมั่นไส้จิงๆ
ไม่รู้จะทำยังไงดี
เลยมาลงกลอนไว้ตรงนี้ ขอแช่งแม่ยอดหญิง
สาธุขอให้คฑาที่ถือนั้นบิน
ฝาดหน้าให้สิ้นสวยเข้าสักวัน
ขอให้เดินไปขาแพลง
ขอให้คะแนนตกฉฮวบซะงั้น
ขอให้สีแกแพ้สีชั้นได้รางวัน
ขอให้แปรงสีฟันหมดหลอด หาซื้อไม่มี
แช่งไปแช่งมากลัวเข้าตัวพิกล
ถ้างั้นกลอนที่ลงอย่าได้เปงเช่นนี้
แค่มาแอบบ่นใครอ่านช่วยคอมเมนต์ที
ขอจบเพียงเท่านี้ ก่อนที่จะเข้าตัวเอย.
อารมณ์เสียมากๆๆๆๆๆเลย ขออนุญาติมาแอบบ่นก่อนที่จะลงแดงตายซะก่อน เฮ้อ..
26 ธันวาคม 2547 12:34 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เวลาของคนเราไม่เท่ากัน
เวลาของคนรอนั้นรู้ไหมว่านานหนักหนา
หนึ่งนาทีเหมือนกับว่าวันเวลา
ผ่านไปช้าราวกับหนึ่งปี
กับคนอย่างฉันที่เฝ้ารอ
ท้อแสนท้อแต่ก้อยังไม่หน่ายหนี
มันจวนจะครบเวลาเป็นปีปี
ที่ฉันคนนี้เฝ้ารอเรื่อไป
ฉันยังรอ แม้ว่ามันไม่มีจุดหมาย
หาเหตุผลไม่ได้ แต่ยังรอแม้ว่าเธอจะอยู่ที้ไหน
ยังจะรัก..ยังหวังดีอยู่เรื่อยไป
ยังคิดถึงทุกลมหายใจ รู้บ้างไหมคนดี
10 ธันวาคม 2547 21:57 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เมื่อคืนนี้เกิดเหตุนิมิตรฝัน
อัศจรรย์ สุดบรรยาย น่าเกรงขาม
เมื่อมีเทพบุตรแสนงดงาม
ลงมาตามขอแต่งงานอยู่ร่ำไป
อุเเม่เจ้า ลูกนายกมาขอรัก
ใจตึกตักไม่รู้จะทำไฉน
มีสินสอดทองหมั้นเอามาให้
บ้านหลังใหญ่พร้อมที่ดิน สินสอดเรา
โอโหเหะ ขบวนแห่ช่างยิ่งใหญ่
ฉันร้องไห้น้ำตาไหลข้างกายเขา
ทองกองโต แก้วแหวนให้เลือกเอา
ชีวิตเราใครจะสู้ หรูซะไม่มี
กำลังจะสวมแหวนเพรชวงใหญ่
สะดุ้งตื่นทันใดจากฝันนี้
แหมเกือบได้เป็นสะใภ้นายกสะแล้วซี
เสียดายจัง ฝันซะดี ดันตื่นก่อนไม่น่าเลย
เกือบไปแล้วไหมล่ะ..
3 ธันวาคม 2547 20:25 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เส้นขนานที่เดินสวนกัน
เส้นขนานไม่มีวันบรรจบกันได้
เส้นขนานที่มีสิทธิ์แค่ฝันไป
เส้นขนานไม่มีอะไร แค่เดินสวนไปมา
ฉันก้อเปนเส้นขนานสำหรับเธอ
เปนแค่อีกเส้นที่พร่ำเพ้อ และอ่อนล้า
พยายามที่จะบรรจบ แต่ผลที่ได้คืนมา
ก้อคือน้ำตาที่อ่อนล้าอยู่ร่ำไป
ทำไมพระเจ้าถึงต้องสร้างฉันขึ้นมา
ทำไมต้องมีเส้นขนาน ทำไมเปนเช่นนั้น
ตะโกนถามคำถามนี้ จนแทบสิ้นชีวัน
แต่พระเจ้าก้อเงียบงัน เมินเฉยเหมือนไม่ได้ยิน
หน้าส่วนตัว
1408
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก้อนเนื้อที่รักเธอ
