18 เมษายน 2548 18:04 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
คงเป็นครั้งสุดท้ายก่อนเราจากกัน
อยากกอดเธอสักครั้ง.จะได้ไหม
กอดให้กับความรักที่ผ่านมา..ก่อนมันจะผ่านไป
อยากหยุดเวลาไว้..อย่างงี้.วันที่เรามีกัน
ดึกแล้วเธอง่วงหรือปล่าว
จะหลับพักลงสักคราว..ก้อได้.นอนบนตักฉัน
ลองย้อนเป็นเด็ก..ฉันจะกล่อมเธอในค่ำคืนแห่งจันทร์
ให้หลับฝัน..ในอ้อมกอดแห่งน้ำตา
หลับตาเสียเถิดคนดี.
ในอ้อมแขนฉันที่มี..จะกล่อมให้หายเหนื่อยล้า
จุมพิตเบาๆที่แก้ม..มองหน้าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจากลา
เมื่อเธอตื่นขึ้นมา..คน-คนนี้คงจากไปแล้ว.ไกลแสนไกลfont>
ฉันจะกล่อมให้เธอหลับฝันดี.. ในอ้อมกอดแห่งความรัก
ฉันจะจุมพิตเธอเบาๆในค่ำคืนของสองเรา
แล้วเมื่อเธอยุ่ในนิทรา..คนๆนี้จะจากไป...
วันนี้มาแบบเศร้าๆเหงาๆ
คอมเนต์กานเยอะๆน่ะค่ะ นานๆเขียนที
เฮ้อ... เหงาใจ
12 เมษายน 2548 12:12 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เช้าแล้วฉันยังคงอยู่บนที่นอน
ยังคงหลับตาไม่อยากตื่นนอนจากฝัน
ภาพยังวนเวียน.ว่าเรารักกัน
หลับตาข่มกลั้น..ไม่อยากให้ฝันหายไป
รู้ดีว่ามันคงไม่มีทางเป็นจริง
ทำได้แค่เพียงหลับตาเก็บภาพ.เอาไว้
หลับตาอยู่อย่างนั้น.ไม่อยากตื่นนอน ไม่อยากเจอใคร
อยากเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้.ด้วยหัวใจที่มี
กอดตัวเองด้วยความรู้สึกว่างปล่าว
ลืมตาพบกับความรู้สึกปวดร้าว. ในเช้านี้
ตื่นขึ้นมาทีไรก็มีแต่น้ำตา ลืมเธอไม่ได้เสียที
ทั้งๆที่รู้ดีว่าต่อให้ฝันอยู่แบบนี้..ก็ไม่มีเธอ.
เหมือนเช่นทุกวัน
เหอ เหอ พักนี้หัวสมองว่างป่าว
ไม่รู้จะแต่งไรดี
เม้นต์กานด้วยน้า...
7 เมษายน 2548 21:20 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
นั่งจมปลักอยู่กับน้ำตา
ร้องไห้แม้รู้ว่าไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้น
เหงาๆชอบเหม่อตอนกลางคืน
ชอบรื้อฟื้นอดีตที่ผ่านมา
พอแล้วกับความอ่อนแอเก่าๆ
จะไม่ขี้เหงาอ่อนแอแสนเหนื่อยหล้า
ฉันจะเป็นคนใหม่ไม่เอาอีกแล้วคนเจ้าน้ำตา
จะไม่มีมีทางปล่อยวันเวลาให้ไร้ค่า..อีกต่อไป
สัญญาจะเป็นคนใหม่..นิสัยดี
ไม่มีแล้วรักใครทีจะต้องมาร้องไห้
อยากยิ้มให้กับท้องฟ้าแบบสดใสเสียที
ไม่ต้องพะวงคิดถึงใคร
ขอความอ่อนแอของหัวใจ จงหลับไหล
เหลือเพียงหัวใจที่เข้มแข็งพร้อมเผชิญ
ต่อไปจะไม่มีฉันคนเก่า ผู้อ่อนแอ
3 เมษายน 2548 20:59 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
นั่งๆนอน..ไปวันๆ
ทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป้นอัน ฆ่าเวลาไปแค่นั้น
อ่านการ์ตูน กลิ้งไปเกลือกมาทั้งวัน
กดคีย์บอร์ดให้มานพังๆเผื่อว่าจะได้เลิกคิดถึงใคร
ฟังเพลงตะโกน.ร้องแหกปาก
แสดงท่าทางพี่ป๊อด. ให้บ้านสั่นไหว
เพลงจบเหนื่อยเเละสักพักภาพบางคนก็ปรากฎที่ใจ
ไม่รู้ป่านนี้เขาอยู่ไหน เป็นอะไรหรือปล่าวคนดี
นั่งๆนอนๆอยู่อย่างงี้ทุกวัน
เบื่อน่ะ แต่มันคงทำอะไรไม่ได้กว่านี้
วันนี้ฝนตกฟ้าร้อง. คิดถึงเธอทุกนาที
มองไปนอกหน้าต่างวิวที่มี ก็เห็นแค่ฟ้ามืดมัว
กินๆนอนๆจนจะลงพุงอยู่แล้วอ่า
เมื่อไหร่จะเปิดเทอมซักทีน้อ...
เฮ้อ....... (หมูตอนถอนหายใจ)
29 มีนาคม 2548 10:45 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เรายังคงรู้จักกันบ้างหรือปล่าว
ยังจำทุกเรื่องราวดีๆกันได้.บ้างไหม
เราห่างเหินกันมากเลย.เหมือนไม่เคยรู้ใจ
เดินผ่านใกล้ๆ..เฉียดไหล่.ก็แค่ผ่านตา
ห่าง...ห่างมากเลยน่ะหัวใจ
คำทักทายด้วยความจริงใจ.รอยยิ้มก็ไม่ปรากฎที่ใบหน้า
หรือว่าเธอมีใครอีกคนที่เดิน.เข้ามา
เลยพยายามจะหลบตา.หายไป
ทักทายกันสักคำก็ไม่มี
แววตาเฉยชาไม่ยินดียินร้าย
เหมือนเธอใช้ความรู้สึกกรีด..กรีดเข้าไปที่หัวใจ
สายตาไม่มีเยื่อใยมันทรมานใจเหลือเกินคนดี.
ทักทายกันบ้างแค่สองสามคำ
ไม่ต้องทำชาเฉยถึงขนาดนี้
ไม่ต้องมีใจให้ก็ได้เป็นแค่เพื่อนก็ยังดี
เผื่อว่าฉันจะทำใจได้สักที.ว่าที่ผ่านมานี้เธอไม่ได้รักกัน
ฆ่ากันทางสายตาเลยอ่ะ.. เจ็บจี๊ดไปถึงหัวใจเลย
ทำไมถึงใจร้ายกันจังน้อ!!
T____________________________Tt